بسیاری از مناطق ایران ممکن است به‌زودی به‌علت بی‌آبی غیرقابل سکونت شود، مصرف آب در کشاورزی غیرعلمی و سنتی در حال نابودی ایران است. مهم‌ترین عامل بحران آب در ایران سوءمدیریت است.
خبرگزاری حکومتی انتخاب به‌نقل از اندیشکده «شورای آتلانتیک» آمریکا نوشت: ایران در طی این سالها با چندین بحران در مورد آب روبه‌رو بوده است که دارای اهمیت زیادی است. و تقریباً هر دور شاهد اعتراضاتی از سوی کشاورزان در مورد کمبود آب هستیم. اگر چه اثرات گرم شدن هوای کره زمین و کاهش باران در طی سال‌های گذشته می‌تواند در استمرار بحران آب در ایران نقش داشته باشد اما نمی‌توان به عامل سوءمدیریت که مهم‌ترین دلیل آن است اشاره نکرد.
به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مقاله آمده است: طی سال‌های گذشته، کاندیدهای انتخابات مجلس با وعده‌های آوردن کارخانه به شهرهای خود انتخاب شده‌اند. بنابراین هر چه تعداد نمایندگان مجلس در شهری بیشتر باشد نفوذ آنها در این مسأله افزایش پیدا می‌کند و این تعجب‌آور نیست که بسیاری از کارخانه‌ها در کلان شهرهایی مانند اصفهان واقع شده‌اند.
بحران آب در اصفهان
تأسیس برخی کارخانه‌ها نیاز به بررسیهای کارشناسی دارد چرا که مصرف آب بالایی دارند. برای نمونه شرکت فولاد مبارکه اصفهان به میزان ۲۷میلیون متر‌مکعب آب مصرف می‌کند یعنی به تنهایی حدود ۶درصد کل مصرف آب شهر اصفهان را به خود اختصاص می‌دهد.
شرکت فولاد مبارکه اصفهان تنها مجتمع صنعتی در اطراف این شهر نیست بلکه انواع دیگر مانند کارخانه پتروشیمی اصفهان و شرکت فولاد اصفهان هم حضور دارند.
با این حال صنعت مصرف کننده اصلی آب در ایران نیست بلکه حدود ۹۰درصد مصرف آب در ایران به بخش کشاورزی سنتی تعلق دارد.
از آن جایی که ایران کشوری خشک و بیابانی است، بخش کشاورزی بیشتر منابع خود را از آبهای زیرزمینی به دست می‌آورد. متأسفانه این بخش به‌دلیل استفاده از روشهای سنتی تا کنون به‌صورت نادرست مدیریت شده است.
در روش سنتی انتقال آب از چاه‌ها به مزارع حدود ۶۵درصد از آب به هدر می‌رود. کشاورزان هر ساله برای تأمین آب باید چاه‌های عمیق‌تری را حفر کنند. اگر چه زمانی که جمعیت ایران کمتر بود کشاورزان می‌توانستند از چنین روشهای ناکارآمدی استفاده کنند اما اکنون به‌دلیل سیاستهای غلط رژیم، جمعیت ایران بیش از دوبرابر شده، دیگر نمی‌توان با جمعیت ۸۵میلیونی نفر کشاورزی سنتی و غیرعلمی را ادامه داد.
در حالیکه در کشاورزی گلخانه‌ای در مقایسه با روشهای سنتی، هم ۹۰درصد آب کمتر مصرف می‌شود و هم اگر به روش درستی انجام گردد میزان دسترسی به محصول ۱۰برابر افزایش می‌یابد.
ناکارآمدی وزارت کشور
دانشگاه ماسی در نیوزیلند به حوزه کشاورزی کمک بسیار کرده است در حالی که جامعه آکادمیک کشاورزی ایران از کشاورزان جدا هستند. و در عین‌حال که دانشگاه‌ها مطالعات جدی در مورد بذرهای اصلاح شده به‌صورت ژنتیک انجام داده‌اند، متأسفانه کشاورزان هیچ‌گونه اطلاعی در این مورد ندارند.
دیگر عملکرد نادرست حاکمیت ایران در بخش کشاورزی به ناکارآمدی وزارت کشاورزی بر می‌گردد. وزارت کشاورزی بایستی پیوند دهنده بین بخشهای کشاورزی و دانشگاهی باشد و به کشاورزان کمک کند تا کشت خود را متناسب با شرایط آب و هوایی انتخاب کرده و مثلاً از کشت محصولات آب بر مانند برنج و گندم در استانهای کم آب دور شوند، اگر چه وزارت کشاورزی به‌تازگی اعلام کرده است که کاشت برنج در هر جای دیگر بجز استان شمالی کشور ممنوع است. اما دیگر خیلی دیر شده است و این تغییرات باید مدت ها پیش رخ می‌داد. در این رابطه می‌توان به مثال تولید هندوانه اشاره کرد که برای هر کیلو از آن ۱۷۰لیتر آب مصرف می‌شود، آیا محصول دیگری که مناسب کیفیت خاک، آب و هوا و سطح و میزان آب وجود ندارد؟
نویسنده در پایان هشدار داده است که اگر اقدام جدی در حوزه کشاورزی در ایران صورت نگیرد و همین سطح استفاده از آب ادامه پیدا کند ایران با خشکی بیشتر همراه، و بسیاری از مناطق کشور غیرقابل سکونت خواهد شد.
- نگرانی از بحران آب و خیزشهای اجتماعی و انفجار خشم مردم در مجلس رژیم
- پژوهشی درباره آب در ایران
- مردم ایران در جستجوی آب
بیشتر بخوانید:
در قسمتی از فصل پنجم بیانیه سی و ششمین سالگرد تأسیس شورای ملی مقاومت ایران تحت عنوان «قتل‌عام طبیعت، فجایع اجتماعی، توحش ضدایرانی رژیم آخوندی» می‌خوانیم:
بلایی که رژیم ولایت فقیه بر سر طبیعت ایران آورده، بی‌سابقه است. هیچ اشغالگر و حاکمی در تمام طول تاریخ ایران زمین، این‌گونه وحشیانه طبیعت ایران را قتل‌عام نکرده است. کشور ایران هیچگاه شاهد فجایعی در چنین ابعاد که هر روز گوشه‌یی از آن در رسانه‌های حکومتی پوشش می یابد نبوده است. بحران فاجعه‌بار آب، آلودگی بی‌حد و مرز هوا، بحران ریزگردها، نابودی جنگلها و مراتع، رشد کویری شدن بخشهای زیادی از کشور، خشک شدن تالابها و دریاچه‌ها و… نتیجه استیلای نظام ولایت فقیه و استبداد مذهبی بر میهن ماست. وقتی فقط در تهران، در هر سال، چندین هزار نفر به‌علت آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند، می‌توان چشم‌انداز این طبیعت کشی را مجسم کرد.
بحران آب، که اکنون بسیاری از آن به‌عنوان «فرابحران» و فاجعه یاد می‌کنند، مسأله مرکزی و اساسی برای حیات مردم کشور است. ایران در بین ۲۴کشوری قرار دارد که وضع آب در آنها خطرناک است.
در بیانیهٔ سال گذشته شورا آمده است: «سرزمین ایران کنونی طی قرنها، با وجود آب و هوای چهار فصل، دارای منابع محدود آبی و از نظر تقسیم اقلیمی در رده‌بندی خشک و نیمه خشک (۹۰درصد) بوده است. اما حکومت ولایت فقیه به جای استفاده بهینه از منابع موجود و سرمایه‌گذاری مؤثر برای فرصت سازی از وجود چهار فصل و استفاده از آفتاب و باد، درآمدهای کشور را صرف سرکوب و جنگ و صدور تروریسم کرده و می‌کند. مخالفت خمینی و خامنه‌ای با کنترل جمعیت- چیزی که می‌توانست نقش مهمی در بهبود محیط‌زیست داشته باشد- خیانت بزرگ دیگری در این زمینه به ایران است. چرا که در دوران رژیم خمینی جمعیت ایران بیش از دو برابر شده، اما ذخایر آبی کشور به‌شدت کاهش پیدا کرده، نیمی از جنگلها نابود شده، خاک ایران به‌شدت فرسایش پیدا کرده، دریاچه‌ها رو به نابودی رفته، مراتع ویران و هوا به‌شدت آلوده شده است. ره آوردهای این نظام ننگین در حوزه محیط‌زیست، یعنی بحران آب، آلودگی هوا به‌خصوص در کلان شهرها، توفان نمک و ریزگردها در استانهای مختلف، نابودی جنگلها و زمینهای کشاورزی، رانش خاک و امثال آن، هستی و حیات کنونی و آینده مردم و کشور ما را با چالشهای بزرگی در حوزه محیط‌زیست روبه‌رو کرده است».
بر طبق تحقیق دانشگاه یل، ایران تحت حاکمیت آخوندها در رتبه ۱۱۴قرار دارد. جدول و تصویر زیر وضعیت کشورهای مختلف را در این زمینه نشان می‌دهند.
مقایسه این جدول با جدول مشابه آن در سال ۲۰۱۰همین ارگان بین‌المللی نشان می‌دهد که محیط‌زیست ایران در کمتر از ۸سال، ۶۳رتبه بیشتر به قهقرا رانده شده است.
وضعیت محیط‌زیست در ایرن آخوند زده با رتبه ۱۱۴، حتی از کشورهای فقیر آفریقایی مانند: سودان ۱۰۴، سنگال ۹۸، گنگو۹۵ و آنگولا۹۰نیز به‌مراتب وخامت‌بارتر است.
