اینها بادهای تغییرات نیستند، بلکه اگر بوزند این بار آثار خود را بر ساختار و شاکله نظام میگذارند؛ خارج در کمین نشسته و داخل ناآرام است که بیشک نظام را به گوشهیی سخت خواهند کشاند و آن را به رویارویی خونین خواهند برد که از دفعات قبل خشونت کمتری نخواهد داشت، اما این بار علنی و رسوا خواهد بود.
سایت الشرق الاوسط به تاریخ ۶فروردین در مطلبی با عنوان (بادهای سموم به قلم مصطفی فحص) درباره قیام منجر به سرنگونی رژیم ضدبشری که پیش روی مردم قرار گرفته است، نوشت: موج تظاهرات جدیدی در افق دیده میشود که هشدارها نسبت به مصیبت کرونا آن را محدود نمیکند، اما این بار نظام بهسادگی نمیتواند آن را پنهان کند و منزوی سازد. و اعتراضات این امکان را دارند تا اخبار خود به کمک تکنولوژی ماهوارهیی ارسال کنند که در صورت قطع اینترنت از سوی مقامات ایرانی در دسترس خواهد گذاشت. تهران تظاهر کنندگان را اول مجرم توصیف میکند، سپس اینترنت را قطع تا اطلاعاتی وارد یا خارج نشود تا اینکه خیزش خاموش شود و تظاهر کنندگان با وحشیگیری دستگیر و شکنجه و کشته شوند.
در این مطلب به قیام مردم ایران در سال ۹۸ اشاره شده است که در آخرین موج رویاروییها که سال۹۸ میان مردم و نظام روی داد، حدود ۱۵۰۰ ایرانی بر اثر خشونت نظام و سرکوب آن کشته شدند. نظام در آن زمان موفق شد با قطع شبکه اینترنت کار خود را پنهان کند و ایران را از جهان خارج جدا سازد جنبشهای مطالبهگر بهخصوص جنبش بازنشستگان افزایش یافته که همانند گلوله برف شده و بسیاری از تشکلها از جمله کارکنان بخش آموزش را که چندین ماه است حقوق خود را دریافت نکردهاند، برای حرکت به سمت مطالبه حقوق خود تشویق میکند. بهدلیل ترس نظام از افزایش شدت تظاهرات اعتراضی و احتمال اینکه با نیروی امنیتی با آنها برخورد شود، خبر از تشکیل کمیته امنیتی برای نظارت بر اعتراضها میرسد.
وزارت کشور رژیم با مشارکت دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی این کمیته نظارت را تشکیل داده و مدعی شده این کمیته برای تضمین امنیت در شرایط اوضاع نابسامان اقتصادی بوده که در نتیجه پیامدهای کرونا و تحریمهای اعمال شده بینالمللی است. در دوره اخیر در استانهای مختلف کشور شدت یافتهاند که ممکن است با کاسته شدن از محدودیتهای مربوط به کرونا شمار شرکتکنندگان در آنها افزایش یابد.
در همین رابطه سپاه پاسداران در گزارش محرمانه که روز ۱۷اسفند، منتشر شد، هشدار داده ایران شاهد اعتراضات مردمی خواهد بود که ممکن است به سرنگونی نظام منجر شود.
گزارش در ادامه به این اعتراف میکند، که اعتراضهایی که در آذر۹۶ و آبان ۹۸ در سراسر ایران روی داد، نقطهعطف تاریخ اعتراضات خیابانی در رژیم ایران بودند. در آن زمان تحول واقعی در طبیعت تظاهرات روی داد که در ابتدا مطالبهگرانه و معیشتی بود و خیلی سریع به سیاسی تبدیل شد. تابوهای بزرگی را شکست؛ اتفاقی که در اعتراضات پیشین حتی در سال ۷۸ روی نداده بود. در اعتراضات اخیر اغلب شعارها بهطور مستقیم متوجه خود شخص خامنهای بود و از او نام برده شد و خواستار سرنگونی او شدند. حال آنکه در اعتراضات سابق به دادن شعارهای کلی بسنده میکردند: مرگ بر دیکتاتور بود.
به همین دلیل جریانهای حاکم از تکرار صحنه ۹۸ به شکلی شدیدتر و وسیعتر ترس بزرگی دارد. پیش از این دستگاههای امنیتی رژیم ایران از همه ابزار سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی خود استفاده کردند تا جنبشهای اعتراضی را پایان بخشند و در کاربرد خشونت کشنده برای متوقف ساختن آنها تردید به خود راه ندادند. بهنظر میرسد طرفهای تندروتر آمادگی دارند باز هم مانع تکرار آن بشوند و در این تردید به خود راه نمیدهند که هر گونه جنبش مردمی مطالبهگر یا اجتماعی را که ممکن است افزایش آن منجر به بالا رفتن تزلزل ثبات نظام در این مرحله انتقالی که به دو مسأله ارتباط دارد، بشود: یکی انتخابات ریاستجمهوری و دیگری مذاکرات هستهیی با واشنگتن با وجود برخی مخالفخوانیها که از دل جریان حاکم در نظام بیرون آمدهاند و توصیه میکنند باید در روند و گستره مناسب برای تحقق گفتمانهای جدید در جامعه از سوی مقامات ایرانی توجه کرد و اینکه مقامات حاکم در مبارزه با فساد بسیاری جدیاند.
نویسنده در این مطلب، شرایط عینی جامعه برای قیام مردم ایران را به «باد سموم» تشبیه کرده است که وقتی بوزد ریش و ریشه نظام را میسوزاند و برخواهد کند؛ «پیش از این بادهای تحول و تغییر بر نظام وزیدن گرفت، اما بیشتر شبیه بادهای خماسینی بودند (بادهایی که ۵۰روز پس از بهار همراه با گرد و غبار میوزند)، اما پس از تغییر فضای سیاسی و مردمی حالا نظام در مقابل بادهای سمومی قرار دارد که اغلب گرمتر و تندتر از خماسینیاند و آثار سریع خود را بر طبیعت و جو و محیط میگذارد. این بادها به نتیجهگیری گزارش محرمانه سپاه نزدیکتر است که میگوید: اگر اعتراضهای خیابانی گسترده شدند، ساختار نظام و سلوکش تغییر خواهند کرد و تجزیه کشور خطرناک میشود».