سایت ایلاف (لندن) پنجشنبه سوم فروردین مطلبی از موسی افشار ـ را منتشر کرد. در این مطلب آمده است: ملت ایران در مبارزات و رویاروئی سرنوشت سازش علیه رژیم آخوندی نه میخواهد و نه تمایل دارد که حتی برای یک لحظه دست از تلاش بردارد و متوقف شود بلکه میخواهد این نبردش علیه رژیم را ولو یک روز زودتر به سرانجام برساند. و شایان توجه اینکه ایرانیان در هرکجا که باشند چه در داخل و یا خارج ایران میخواهند به تمام جهان نشان بدهند که مردم تصمیم خود را گرفته و نقشهمسیر خود را ترسیم نمودهاند و هرگز به ماندن و استمرار این رژیم رضایت نمیدهند.
قیام مردمی که بیوقفه ادامه دارد و ترس بر اندام این رژیم انداخته و فعالیتها و اقدامات مختلف مردم ایران در داخل و خارج ایران به اندازه کافی برای همه جهان این نکته را به ثبت داده است که این مردم راه و نقشهمسیر آیندهشان را ترسیم نموده و هرگز به فرصتطلبان و به تازه از راه رسیدگانی که تلاش میکنند بر موج (انقلاب) سوار شده و انقلابها و قیام خلقها بر علیه دیکتاتوریها و استبداد را با فریب و نیرنگ منحرف کرده و بهگونهیی دیگر نشان دهند، تن نمیدهند.
در اوج تداوم قیام مردم ایران و همزمان با گردهمایی وزرای خارجه اتحادیه اروپا، در روز دوشنبه ۲۰مارس مصادف با آخرین روز سال ایرانی ۱۴۰۱ هجری شمسی و در شب تحویل سال جدید ایرانی ۱۴۰۲، فرزندان رشید مردم ایران یک راهپیمایی و تظاهرات بزرگ در بروکسل بر علیه رژیم ایران برپا کردند و خواستار وارد کردن نام سپاه پاسداران در لیست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا شدند. این موضوع از این بابت شایان توجه بود که بیشتر تظاهر کنندگان پلاکاردهایی را حمل میکردند که روی آن نوشته شده بود «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر (خامنهای)» و حمایت خود را از قیام ملی مردم ایران بر علیه دیکتاتوری اعلام کردند.
این تظاهرات در کنار دیگر تظاهراتها و فعالیتهای سیاسی فرزندان رشید مردم ایران در کشورهای جهان رابطههای عمیق و محکم بین فرزندان ایران را در هر کجا که باشند به اثبات رساند بهویژه اینکه ایرانیان آزاده در خارج از ایران همیشه بر ایستادگی در کنار خواهران و برادران و دوستانشان در ایران تأکید کرده و همواره بر عزم و اراده سیاسیشان در مبارزه و رویارویی با رژیم تأکید کردهاند بهویژه اینکه پس از این تظاهرات، تظاهر کنندگان در میدان شومان بروکسل تجمع نموده و برخی شخصیتهای سیاسی از اروپا و آمریکا برای آنها سخنرانی کردند و در این سخنرانیها حمایت خود را از قیام و مقاومت مردم ایران ابراز داشتند.
ایرانیان چه در داخل و یا خارج کشور جملگی فاصله خود با این رژیم خونریز که طی ۴۴سال تلخی و مرارت را از آن چشیده و میچشند را حفظ کردهاند و تأکید میکنند که نه صلح و مماشات و توافقات مشخص با این رژیم را نمیخواهند چرا که بهخوبی میدانند این رژیم همانند حیوان درندهای است که نمیتوان آن را رام کرد و به همین خاطر مردم ایران تصمیم گرفته آن را به هر قیمت با پرداخت قربانی و خون سرنگون نمایند.