خامنه‌ای در اولین سخنرانی‌اش در آغاز سال نو گفت امروز اقتصاد ما موضوع کلیدی است، باید در راستای توسعه اقتصادی گام برداریم. وی افزود باید درآمدهای نفتی را برای زیرساخت و کارهای اساسی کشور استفاده کنیم.
برای درک مفهوم زیرساخت و کارهای اساسی به گزارشی توجه کنید که بیلان سال گذشته رژیم در زمینه درآمدها و هزینه‌هایش را نشان می‌دهد.
رسانه‌های تخصصی بین‌المللی در آخرین روزهای سال گذشته نکات مهمی از وضعیت اقتصادی رژیم در سال۱۴۰۰ منتشر کردند. رسانه‌های خارجی و شرکت‌های نفت‌کش و اوپک در گزارشهای جداگانه‌ای اعلام کردند صادرات نفت رژیم ایران در سال۱۴۰۰ دو برابر سال۹۹ بوده و قیمت نفت هم دو برابر سال۹۹ شده بود.
یعنی در شرایطی که درآمدهای نفتی رژیم ایران دست‌کم چهار برابر سال۱۳۹۹ شده بود، و صادرات غیرنفتی هم افزایش داشته، اما در کمال شگفتی، شاخصهای کلان اقتصادی رژیم تا آنجایی که به مردم مربوط می‌شد، هم‌چنان سیر نزولی داشتند!
یعنی در سال۱۳۹۹ از نرخ رسمی تورم از ۳۴درصد به ۴۳درصد در سال۱۴۰۰ رسید!
و در سراسر سال گذشته قیمتها هم پیوسته افزایش یافته و اجناس پایه بیش‌از‌پیش از دسترس شهروندان به‌ویژه طبقات پایین و تهیدستان خارج شدند!
این شاخص‌ها و آمارها یک پیام بیشتر ندارند:
اولویت اقتصادی رژیم، تأمین مالی سیاست‌های تروریستی و سرکوبگرانه‌اش است،
این شاخص‌ها هم‌چنین می‌گویند: خامنه‌ای برای جلوگیری از قیام‌ها و خیزش‌های مردم دنبال راه‌کار اقتصادی نیست بلکه هم‌چنان متکی به سرکوب حرکت می‌کند. سیاستی که البته خیزش‌های بیشتری برای سال۱۴۰۱ ذخیره می‌کند.
