سایت سازمان ملل گزارش جاوید رحمان گزارشگر ویژه وضعیت حقوق‌بشر در ایران در تاریخ ۱۶اسفند منتشر کرده است.
مجمع عمومی
پنجاه و دومین جلسه شورای حقوق بشر ۲۷فوریه تا ۳۱مارس
وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران
در گزارش حاضر که بر اساس قطعنامه ۴۹/۲۴ شورای حقوق‌بشر ارائه شده است گزارشگر ویژه وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران نگرانیهای جاری حقوق‌بشر در کشور را از زمان درگذشت مهسا امینی در ۱۶سپتامبر ۲۰۲۲ با تمرکز بر رویدادهای پیشرو بررسی می‌کند.
گزارشگر ویژه نتیجه‌گیری کرده و توصیه‌هایی را برای بهبود وضعیت حقوق‌بشر در کشور ارائه می‌کند.
گزارش حاضر بر اساس قطعنامه ۴۹/۲۴ شورای حقوق‌بشر ارائه شده که در آن شورا از گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی درخواست کرد در پنجاه و دومین جلسه خود گزارشی را به شورا ارائه کند. گزارش به چهار بخش اصلی تقسیم می‌شود: پس از معرفی و مروری بر فعالیت‌های وی، در بخش دوم، گزارشگر ویژه رویدادهای منتهی به پس از درگذشت مهسا امینی در ۱۶سپتامبر ۲۰۲۲ را بررسی می‌کند. در بخش سوم ویژه گزارشگر مهم‌ترین نگرانیهای حقوق‌بشر در دوره گزارش را برجسته می‌کند، در حالی که در بخش پایانی نتیجه‌گیری و توصیه‌هایی ارائه می‌کند. گزارش شامل اطلاعات جمع‌آوری شده تا ۳۱دسامبر ۲۰۲۲.
...
استفاده از نیروی کشنده غیرقانونی علیه معترضان
واکنش خشونت‌آمیز دولت به اعتراضات بلافاصله پس از مرگ مهسا امینی آغاز شد. بالاترین مقامات دولتی به یک سیاست عمدی برای سرکوب اعتراضات به هر قیمتی اشاره می‌کنند.
در تاریخ ۲۲شهریور ۱۴۰۱، سپاه پاسداران بیانیه‌یی صادر کرد. اعتراضات در کشور را محصول «توطئه دشمن» محکوم کرد و آنها را به‌عنوان فتنه توصیف کرد و از قوه قضاییه درخواست محاکمه کسانی که اخبار جعلی را منتشر می‌کنند کرد.
اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه تأکید کرد: «لزوم اقدام قاطع بدون تسامح در برابر عوامل اصلی «شورش» ».
«با کسانی که با امنیت و آرامش کشور مخالف هستند، قاطعانه برخورد خواهد کرد». فیلمها، گزارشها و شهادت شاهدان عینی نشان داد نیروهای امنیتی (از جمله پلیس، سپاه پاسداران و شبه‌نظامیان بسیج) با خشونت معترضان را سرکوب می‌کنند که الگوی گسترده‌ای از استفاده غیرقانونی مرگبار از زور را آشکار کرده‌اند، از جمله استفاده از تفنگهای ساچمه‌ای، تفنگهای تهاجمی و تفنگهای دستی علیه معترضان. گفته می‌شود که نیروها مستقیماً گلوله‌های واقعی، گلوله‌های ساچمه‌ای و سایر گلوله‌های فلزی را بروی معترضان غیرمسلح و مسالمت‌آمیز و هم‌چنین به تماشاچیان و کسانی که در حال فرار بودند که هیچ تهدیدی برای جان یا جراحت جدی نداشتند شلیک می‌کردند.
