محمدرضا محبوب‌فر یک کارشناس حکومتی روز ۲تیرماه به‌زندگی زنان در گودالها و کانالها اعتراف کرد و گفت: «برخی از زنان سرپرست خانوار به‌دلیل آن‌که بدون سرپناه هستند اکثراً در خرابه‌ها، ساختمانهای مخروبه، گودالها و کانالها زندگی می‌کنند و بخشی از آنها در بخشی که زاغه یا چادر نشین هستند، اسکان نامناسبی دارند».
وی افزود: «در گذشته گفته می‌شد آمار حاشیه‌نشینی حدود ۲۵میلیون نفر است اما امروز به ۳۸میلیون نفر افزایش یافته است. حتی به‌جرأت می‌توانیم بگوییم که حاشیه‌نشینی در تهران تا ۶۰درصد افزایش یافته است».
محبوب‌فر با اشاره به زنان سرپرست خانوار گفت: تعداد زنان سرپرست خانوار نیز در کشور افزایش یافته و این افراد در سایه حاشیه‌نشینی‌ها و تورم، معیشت زندگی به‌ویژه مسکن، با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند. بخشی از این زنان که مجبور به اتراق در حاشیه شهرها هستند، آسیب‌هایی مانند خشونت علیه زنان، اعتیاد، فروش نوزاد و راه‌های غیراخلاقی آنها را به‌شدت تهدید می‌کند.
زنان سرپرست خانوار بیشتر در حاشیه، جنوب شرق و جنوب غرب تهران و اطراف گورستانها، در اسلامشهر، پاکدشت، ورامین و... زندگی می‌کنند.
در تهران و بسیاری از کلان‌شهرها قیمت زمین و مسکن تا ۵۰۰درصد (۵برابر) افزایش یافته است. در این شرایط افراد کم توان و آسیب پذیرتری که امکان تأمین هزینه‌های خط فقر و سبد معیشتی زندگی خود را ندارند به حاشیه شهرها رانده شده‌اند.
در شهر تهران مشاهده می‌کنید که جمعیت بسیاری حاشیه‌نشین هستند و تردد مسافران در متروی تهران به حاشیه شهر این موضوع را تأیید می‌کند».
محبوب‌فر افزود: «حقوق ماهیانه بخش اعظم حاشیه‌نشینان کارگران روزمزد، کارگران فصلی، دستفروشان و... قبل از وقوع شیوع کرونا، برای جبران خط فقر ۸میلیون تومان بود. اما امروز بسیاری از این افراد ۷۰تا۸۰درصد حقوق خود را از دست داده‌اند و طبیعی است که این افراد برای تأمین مسکن خود و سرپناه خود از مرکز شهرها به حاشیه می‌روند. بخشی از حاشیه شهرها زاغه نشینی، بخش دیگر چادرنشینی و بخشی نیز خانه‌های نامناسب و غیراستاندارد تشکیل شده است و این حاشیه‌نشینها بدمسکن هستند».
