می گویند روابط نیجر با دیکتاتور لیبی بسیار خوب بود، این کشور به برخی از اعضای خانواده قذافی نیز پناه داد. گفته می‌شود بسیاری از مزدوران خارجی قذافی برای مقابله با قیام مردم از این کشور بود، همین امر باعث شده است با سقوط قذافی، نیجر به‌لحاظ اقتصادی در وضعیت نامناسبی قرار بگیرد.
از زمان سقوط رژیم قذافی در لیبی، اقتصاد نیجر از وضعیت بد به بدتر نزول کرده و تمام معاملات مرزی بین دو کشور متوقف شده است.
یک تاجر می‌گوید: «مانند این است که ماشینت خراب شده باشد. از زمان شروع جنگ من نتوانسته‌ام به لیبی بروم. تجارت در این‌جا مرده است».
آقادز بزرگترین شهر شمالی در نیجر است. این شهر تقریباً در تمام امور خود متکی به لیبی است. فرش، لباس، پتو، وسایل برقی و به‌ویژه غذا. بدون دسترسی به همسایه شمالی، وضعیت معاش این شهر که تاکنون نگران‌کننده بوده، بسیار بدتر شده است. علاوه بر این، رژیم سابق لیبی در حال ساختن یک راه بود که دو کشور را به یکدیگر متصل می‌کرد. پروژه‌یی که اکنون از روی میز برداشته شده است.
یک وزیر سابق نیجر می‌گوید: «من فکر نمی‌کنم این جاده دیگر ساخته شود. چون فکر نمی‌کنم کسانی که شورای ملی انتقالی را رهبری می‌کنند، همان دیدگاه قذافی را درباره رابطه بین شمال و جنوب صحرا داشته باشند».
در حال حاضر نیجر شاهد ورود سیل‌آسای سلاح و مهمات از لیبی است. این امر باعث افزایش بی‌ثباتی در این منطقه شده است.
ابراهیم مانزو، مدیر اطلاعات هوایی نیجر می‌گوید: «هر اتفاقی که در این‌جا می‌افتد، سلاحهایی که از طریق مرز به این‌جا وارد می‌شود، قاچاقچیانی که در صحرا فعالیت می‌کنند، همه از لیبی به این‌جا می‌آیند».
به صنعت گردشگری نیجر نیز آسیب جدی وارد شده است. از سال ۲۰۰۶ هرساله هزاران نفر از کشورهای غربی برای دیدن نمادهای تاریخی و نقاط باستانی این منطقه به نیجر می‌آمدند. این بازدیدها اکنون تنها به یک خاطره تبدیل شده‌اند.
ابراهیم ابو که یک جواهرساز است، می‌گوید: «در حال حاضر من نمی‌توانم هیچ چیزی درست کنم چون کسی نیست که آنها را بخرد. قبلاً من روزی ۱۰۰دلار درآمد داشتم، اما اکنون من به‌زحمت ۴دلار در روز درآمد دارم».
در حال حاضر ساکنان این منطقه جز امیدواری به این‌که این ناحیه مجدداً ثبات را باز یابد، کار دیگری از دستشان برنمی‌آید.
از زمان سقوط رژیم قذافی در لیبی، اقتصاد نیجر از وضعیت بد به بدتر نزول کرده و تمام معاملات مرزی بین دو کشور متوقف شده است.
یک تاجر می‌گوید: «مانند این است که ماشینت خراب شده باشد. از زمان شروع جنگ من نتوانسته‌ام به لیبی بروم. تجارت در این‌جا مرده است».
آقادز بزرگترین شهر شمالی در نیجر است. این شهر تقریباً در تمام امور خود متکی به لیبی است. فرش، لباس، پتو، وسایل برقی و به‌ویژه غذا. بدون دسترسی به همسایه شمالی، وضعیت معاش این شهر که تاکنون نگران‌کننده بوده، بسیار بدتر شده است. علاوه بر این، رژیم سابق لیبی در حال ساختن یک راه بود که دو کشور را به یکدیگر متصل می‌کرد. پروژه‌یی که اکنون از روی میز برداشته شده است.
یک وزیر سابق نیجر می‌گوید: «من فکر نمی‌کنم این جاده دیگر ساخته شود. چون فکر نمی‌کنم کسانی که شورای ملی انتقالی را رهبری می‌کنند، همان دیدگاه قذافی را درباره رابطه بین شمال و جنوب صحرا داشته باشند».
در حال حاضر نیجر شاهد ورود سیل‌آسای سلاح و مهمات از لیبی است. این امر باعث افزایش بی‌ثباتی در این منطقه شده است.
ابراهیم مانزو، مدیر اطلاعات هوایی نیجر می‌گوید: «هر اتفاقی که در این‌جا می‌افتد، سلاحهایی که از طریق مرز به این‌جا وارد می‌شود، قاچاقچیانی که در صحرا فعالیت می‌کنند، همه از لیبی به این‌جا می‌آیند».
به صنعت گردشگری نیجر نیز آسیب جدی وارد شده است. از سال ۲۰۰۶ هرساله هزاران نفر از کشورهای غربی برای دیدن نمادهای تاریخی و نقاط باستانی این منطقه به نیجر می‌آمدند. این بازدیدها اکنون تنها به یک خاطره تبدیل شده‌اند.
ابراهیم ابو که یک جواهرساز است، می‌گوید: «در حال حاضر من نمی‌توانم هیچ چیزی درست کنم چون کسی نیست که آنها را بخرد. قبلاً من روزی ۱۰۰دلار درآمد داشتم، اما اکنون من به‌زحمت ۴دلار در روز درآمد دارم».
در حال حاضر ساکنان این منطقه جز امیدواری به این‌که این ناحیه مجدداً ثبات را باز یابد، کار دیگری از دستشان برنمی‌آید.
