روزنامه الانبا کویت در مقاله‌بی تحت عنوان ”ابومازن رسماً خواستار به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین شد“ در تاریخ ۴مهر نوشت: «فلسطینیان یک فراست دیپلوماتیک تاریخی را به ثبت رسانده و فشارها و تلاشهای اسراییل و آمریکا برای منصرف کردن آنان از موضعشان را پشت‌سرگذاردند. محمود عباس، رئیس دولت فلسطین، درخواست رسمی خود برای به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین به‌عنوان عضو تمام‌عیار سازمان ملل را به دبیرکل تحویل داد تا او هم از جانب خودش آن را به شورای امنیت ارائه دهد. رئیس دولت فلسطین، ”ابومازن“، در سخنرانی تاریخی خود در مقابل مجمع عمومی سازمان ملل، پذیرش عضویت فلسطین در سازمان ملل را بزرگترین مشارکت در استقرار صلح در همه جهان دانست و گفت: ”من حامل پیام خلقی پرافتخار هستم، فلسطین دیگربار احیاء می‌شود، پس ای خلقهای عالم، با خلق فلسطین درحالی‌که قاطعانه به سمت استقلال می‌رود، همراه باشید“.
عباس در میان موج شادی که فلسطینان را فراگرفته و راهپیماییهای حمایت‌آمیز گسترده آنها در چند کشور، گفت: ”امروز از سرزمین مقدس، سرزمین رسالتهای آسمانی، به نزد شما آمده‌ام تا این‌که از جانب خلق فلسطین صحبت کنم، تا این‌که بعد از ۶۳سال دردهای مستمر و جانکاه بگویم: بس است، بس است، زمان آن فرا رسیده است که خلق فلسطین به آزادی خود دست‌یابد و زمان آن رسیده که درد و رنج میلیونها پناهنده پایان یابد و آنها به حقوقشان دست‌یابند و در زمانی که خلقهای عرب در آن چیزی که بهار عربی شناخته شده است، تلاش خود را برای دموکراسی به اثبات می‌رسانند، ساعت بهار فلسطین هم به صدا درآمده است، ساعت استقلال“.
وی در اشاره به کشورهای مانع به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین، به‌ویژه اسراییل و وتوی آمریکا که منتظر رأی‌گیری بر سر به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین است، گفت: ”فکر نمی‌کنم کسی که ذره‌یی وجدان داشته باشد، بتواند دستیابی ما به عضویت تمام‌عیار در سازمان ملل و به کشوری مستقل را رد کند“.
درحالی‌که سالن مجمع عمومی بارها به‌خاطر کف‌زدنهای گرم حضار از سخنان عباس -البته به‌جز هیأت آمریکا و اسراییل- به خود می‌لرزید، عباس گفت: ” برای ایجاد صلح، دستمان را به سوی خلق اسراییل و دولت اسراییل دراز می‌کنیم و می‌گوییم بگذارید تا آینده‌یی برای فرزندانمان بسازیم و از امنیت و ثبات برخوردار گردند. بگذارید به‌جای اشغالگری و جنگ و حذف یکدیگر، روابطی بر پایه همکاری تازه بین دو کشور همسایه بسازیم“ ».
عباس در میان موج شادی که فلسطینان را فراگرفته و راهپیماییهای حمایت‌آمیز گسترده آنها در چند کشور، گفت: ”امروز از سرزمین مقدس، سرزمین رسالتهای آسمانی، به نزد شما آمده‌ام تا این‌که از جانب خلق فلسطین صحبت کنم، تا این‌که بعد از ۶۳سال دردهای مستمر و جانکاه بگویم: بس است، بس است، زمان آن فرا رسیده است که خلق فلسطین به آزادی خود دست‌یابد و زمان آن رسیده که درد و رنج میلیونها پناهنده پایان یابد و آنها به حقوقشان دست‌یابند و در زمانی که خلقهای عرب در آن چیزی که بهار عربی شناخته شده است، تلاش خود را برای دموکراسی به اثبات می‌رسانند، ساعت بهار فلسطین هم به صدا درآمده است، ساعت استقلال“.
وی در اشاره به کشورهای مانع به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین، به‌ویژه اسراییل و وتوی آمریکا که منتظر رأی‌گیری بر سر به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین است، گفت: ”فکر نمی‌کنم کسی که ذره‌یی وجدان داشته باشد، بتواند دستیابی ما به عضویت تمام‌عیار در سازمان ملل و به کشوری مستقل را رد کند“.
درحالی‌که سالن مجمع عمومی بارها به‌خاطر کف‌زدنهای گرم حضار از سخنان عباس -البته به‌جز هیأت آمریکا و اسراییل- به خود می‌لرزید، عباس گفت: ” برای ایجاد صلح، دستمان را به سوی خلق اسراییل و دولت اسراییل دراز می‌کنیم و می‌گوییم بگذارید تا آینده‌یی برای فرزندانمان بسازیم و از امنیت و ثبات برخوردار گردند. بگذارید به‌جای اشغالگری و جنگ و حذف یکدیگر، روابطی بر پایه همکاری تازه بین دو کشور همسایه بسازیم“ ».
