صحنه‌های جدیدی از جنایت علیه بشریت در لیبی برملا می‌شود. این کارنامه دیکتاتور ساقط شده لیبی است. در یک بیمارستان در طرابلس اجساد بیش از ۲۰۰تن که برخی از آنها با دستان بسته و بدنهای سوراخ سوراخ شده بودند پیدا شد.
اتفاقی که در ۴روز آخر نبردهای طرابلس در بیمارستان ابو سلیم افتاده یکی از فجیع‌ترین صحنه‌های تمامی انقلاب لیبی است. پزشکان از سراسر طرابلس به این‌جا آمده‌اند تا کمک کنند. تمام کارمندان این بیمارستان چند روز قبل، به‌خاطر جنگ از این‌جا فرار کرده بودند. اما دهها و شاید بیش از ۱۰۰ مجروح وخیم جنگی کماکان به این‌جا آورده شدند و همه آنها بدون هیچ‌گونه رسیدگی پزشکی بر اثر جراحات جان خود را از دست دادند. بوی تعفن اجساد قابل‌تحمل نیست. کف بیمارستان پوشیده از خون است. صحنه‌هایی که در این‌جا اتفاق افتاده از قدرت تصور انسان خارج است. بر روی یکی از دیوارها یک عکس قذافی درحالی‌که به این صحنه وحشتناک لبخند می‌زند دیده می‌شود... .. پزشکان شدیداً از دیدن این صحنه تکان خورده‌اند. یکی از آنها می‌گوید: من در مسجد بودم و بعد از نماز جمعه گفته شد که در بیمارستان به کمک نیاز دارند. فکر کردم آنها نیاز به کمک پزشکی دارند بهمین دلیل داوطلب شدم، اما وقتی به داخل بیمارستان آمدم هیچ‌کس را این‌جا ندیدم، فقط اجساد بود. آنها برای پاکسازی بیمارستان کمک می‌خواستند تا بتوانند زندگی را به این بیمارستان بازگردانند. این یک فاجعه است و من هرگز چیزی شبیه آن را ندیده بودم.
اکنون صحنه‌های بیشتری شبیه به این پیدا می‌شوند. در حومه «گاگور»، خاموش و اکثراً متروکه. ما با یک گروه از رزمندگان که کنترل این‌جا را به‌دست گرفته‌اند به این‌جا آمدیم. برخی از طرفداران قذافی در این‌جا زندگی می‌کردند. پرچم سبز قذافی هنوز در برخی جاها دیده می‌شود. هرچند که ساکنان این‌جا همه رفته‌اند. اما آنها نشان خود را بر جای گذاشته‌اند و قبل از رفتن ۸تن از مردم عادی را که برای دیدن خانه‌های خود به این‌جا برگشته بودند کشتند. مرگ و باز هم مرگ. و موارد جدید به‌طور مستمر پیدا می‌شوند.
اتفاقی که در ۴روز آخر نبردهای طرابلس در بیمارستان ابو سلیم افتاده یکی از فجیع‌ترین صحنه‌های تمامی انقلاب لیبی است. پزشکان از سراسر طرابلس به این‌جا آمده‌اند تا کمک کنند. تمام کارمندان این بیمارستان چند روز قبل، به‌خاطر جنگ از این‌جا فرار کرده بودند. اما دهها و شاید بیش از ۱۰۰ مجروح وخیم جنگی کماکان به این‌جا آورده شدند و همه آنها بدون هیچ‌گونه رسیدگی پزشکی بر اثر جراحات جان خود را از دست دادند. بوی تعفن اجساد قابل‌تحمل نیست. کف بیمارستان پوشیده از خون است. صحنه‌هایی که در این‌جا اتفاق افتاده از قدرت تصور انسان خارج است. بر روی یکی از دیوارها یک عکس قذافی درحالی‌که به این صحنه وحشتناک لبخند می‌زند دیده می‌شود... .. پزشکان شدیداً از دیدن این صحنه تکان خورده‌اند. یکی از آنها می‌گوید: من در مسجد بودم و بعد از نماز جمعه گفته شد که در بیمارستان به کمک نیاز دارند. فکر کردم آنها نیاز به کمک پزشکی دارند بهمین دلیل داوطلب شدم، اما وقتی به داخل بیمارستان آمدم هیچ‌کس را این‌جا ندیدم، فقط اجساد بود. آنها برای پاکسازی بیمارستان کمک می‌خواستند تا بتوانند زندگی را به این بیمارستان بازگردانند. این یک فاجعه است و من هرگز چیزی شبیه آن را ندیده بودم.
اکنون صحنه‌های بیشتری شبیه به این پیدا می‌شوند. در حومه «گاگور»، خاموش و اکثراً متروکه. ما با یک گروه از رزمندگان که کنترل این‌جا را به‌دست گرفته‌اند به این‌جا آمدیم. برخی از طرفداران قذافی در این‌جا زندگی می‌کردند. پرچم سبز قذافی هنوز در برخی جاها دیده می‌شود. هرچند که ساکنان این‌جا همه رفته‌اند. اما آنها نشان خود را بر جای گذاشته‌اند و قبل از رفتن ۸تن از مردم عادی را که برای دیدن خانه‌های خود به این‌جا برگشته بودند کشتند. مرگ و باز هم مرگ. و موارد جدید به‌طور مستمر پیدا می‌شوند.
