دکتر ایاد علاوی، رهبر العراقیه، دخالتهای رژیم ایران در عراق و سایر کشورهای منطقه را خطرناک دانست و نسبت به عواقب آن برای رژیم ایران هشدار داد. وی اوضاع امنیتی تحت ریاست نوری مالکی را نیز خطرناک توصیف کرد و تصریح کرد در صورتیکه شراکت سیاسی پیش نرود، راهی جز سلب اعتماد از مالکی یا انتخابات زودرس باقی نمیماند.
ایاد علاوی در پاسخ به سؤالی در مورد پیام اخیرش گفت: «این پیام بیش از اینکه جنگ باشد، به صدا در آوردن ناقوس خطر در کشور است. در کشور، اختناق غیرمعمول وجود دارد و این اختناق در پهنههای مختلفی است که در سرکوب تظاهرات مردم که در همه مناطق شروع شده، خود را نشان داد. این پیامدهای امنیتی خطرناکی دارد که آن را برای عراق تهدید جدی میدانیم، برگشت فرقهگرایی سیاسی به صحنه سیاسی عراق و همه اینها مسائلی خطرناک هستند و تهدیدات آن را احساس کردیم بهخصوص بعد از اینکه دولت و نخستوزیر در اجرای شراکت ملی آشکارا طفره رفتند».
العربیه پرسید: شنیدیم که شما میخواهید در مجلس، مالکی را استیضاح کنید، درباره چه چیزی مالکی را استیضاح میکنید؟
علاوی پاسخ داد: «در مورد مجموعهیی از مسائل، فساد اداری، وضعیت امنیتی، فرار شخصیتهای مهم القاعده که جنایت کردهاند از زندانها، پدیده فرار مستمر از زندانها و آنچه در شورای استان دیالی رخ داد که 3ساعت آن را تصرف کرده بودند. اینها پیامدهای اوضاع امنیتی است میخواهیم از مالکی سؤال کنیم که داستان چیست» ؟
رهبر العراقیه درباره تلاشهای نوری مالکی برای ایجاد شکاف در ائتلاف العراقیه گفت: «این تبلیغاتی است که راهانداختند . حتی امروز برادر صالح المطلک نپذیرفت که در نشست شورای وزیران شرکت کند. مسئولان بینالمللی نیز سراغ او رفتند ولی گفت که شرکت نمیکنم و ما در رابطه با شراکت ملی تعهداتی داریم. اینکه با برخی گفتگو کنند و با برخی دیگر نکنند، این نیرنگی است که پیش نمیرود. آنها تلاش میکنند که بین ما تفرقه بیندازند».
العربیه از ایاد علاوی پرسید: در پیام اخیرتان از رژیم ایران و توسعه نفوذ این رژیم صحبت کردید و این البته برای اولین بار نیست. اما الآن که منطقه در وضعیت انقلاباتی که تاکنون سابقه نداشته قرار دارد، با این وضعیت الآن تفاوت نقش رژیم ایران چگونه است؟
ایاد علاوی پاسخ داد: «بهدلیل آنچه در برخی از کشورهای عربی در حال وقوع است، یعنی تغییرات و یا احتمال تغییراتی که در راه است، رژیم ایران نسبت به قبل احساس فشار بیشتری میکند. یک چنین شرایطی نیاز به روابط روشنی دارد و آن هم عدم دخالت در امور داخلی است. نه ما در امور آنها دخالت کنیم و نه آنها در امور ما دخالت کنند. طبعاً نه فقط در عراق بلکه منظورم در کل منطقه است. در امارات، کویت، بحرین، سوریه، فلسطین، لبنان و سایر جاها، نقش رژیم ایران تشویقکننده و اطمینانبخش نبوده است. من بارها با آنها صحبت کردهام. با سفیر آنها در بغداد صحبت کردهام. من برای دیدار به تهران نرفتم. من به آنها میگویم از شما میخواهیم گشایش بیشتری داشته باشید و جوابگوی عدم دخالت در امور عراق باشید. من نمیگویم کدام دخالتها، دخالتها روشن است. در حقیقت حتی در موضوع تشکیل وزارتخانهها نیز دخالت کردند ما این را با رهبران کشورهای مهم نیز صحبت کردیم. آنها تلاش کردند بین ما و رژیم ایران میانجیگری کنند. اما متأسفانه موفق نشدیم. حتی در مراحل آخر کمی قبل از تشکیل کابینه، یکی از رهبران عرب از من پرسید شما کجایید؟ آیا راضی هستید؟ گفتم موضوع نخستوزیری برای من مهم نیست، توافق سیاسی و شراکت ملی برای من مهم است… آن فرد به ایران رفت و برای برخی از امور تلاش کرد. اما ظاهراً از طرف ایرانیان برای قدرت نگرفتن العراقیه اصرار وجود داشت. اصراری که الآن نیز همچنان در رابطه با موضوع حاکمیت وجود دارد. این بهنظر من وضعیت بسیار خطرناکی را بهطور خاص در عراق بهوجود آورده است. عراق رکن مهمی در ثبات منطقه است و هر نفوذی که موجودیت سیاسی عراق را تضعیف کند، روی منطقه تأثیر خواهد داشت».
علاوی تأکید کرد: «صریح بگویم بهدلیل وضعیت کنونی در سوریه و بحرین و یمن و موضع رژیم ایران که چه بسا تحولاتی ممکن است رخ دهد، وضعیت خطرناک خواهد بود آن هم نه فقط برای عراق بلکه برای کل منطقه خطرناک خواهد شد. بایستی از الآن سناریوهایی در مورد این وضعیت در رابطه با ایران و ترکیه و اوضاع کلی منطقه مشخص نمود. اگر امروز خدای ناکرده مجدداً منطقه وارد جنگهای نظامیشود، با توجه به انقلابات کنونی در منطقه فاجعهیی برای همگان خواهد بود و رژیم ایران نیز از این فاجعه نجات پیدا نخواهد کرد… من فکر میکنم که شدت گرفتن وضعیت کنونی و دخالت کشورهای منطقه و از جمله دخالت ایران خطر بزرگی را متوجه منطقه خواهد نمود و نصیحت من به رژیم ایران این است که بهصورتی مثبت در منطقه دخالت کند و نه منفی و تلاش کند که با کشورهای عربی بهصورتی مثبت تعامل کند».
ایاد علاوی در مورد راههای خروج از بن سیاسی عراق گفت: «فکر میکنم که به دور از جنجالهای تبلیغاتی گزینههای زیر وجود داشته باشد: گزینه اول محقق کردن کامل و واقعی آنچه که در رابطه با شراکت ملی توافق کردهایم میباشد. دولت اکثریت محقق نخواهد شد و مشکل است. گزینه دوم طرح موضوع سلب اعتماد و انتخاب نخستوزیر است که یکی از برادران در ائتلاف ملی باشد. گزینه سوم نیز انتخابات زودرس است».
ایاد علاوی در پاسخ به سؤالی در مورد پیام اخیرش گفت: «این پیام بیش از اینکه جنگ باشد، به صدا در آوردن ناقوس خطر در کشور است. در کشور، اختناق غیرمعمول وجود دارد و این اختناق در پهنههای مختلفی است که در سرکوب تظاهرات مردم که در همه مناطق شروع شده، خود را نشان داد. این پیامدهای امنیتی خطرناکی دارد که آن را برای عراق تهدید جدی میدانیم، برگشت فرقهگرایی سیاسی به صحنه سیاسی عراق و همه اینها مسائلی خطرناک هستند و تهدیدات آن را احساس کردیم بهخصوص بعد از اینکه دولت و نخستوزیر در اجرای شراکت ملی آشکارا طفره رفتند».
العربیه پرسید: شنیدیم که شما میخواهید در مجلس، مالکی را استیضاح کنید، درباره چه چیزی مالکی را استیضاح میکنید؟
علاوی پاسخ داد: «در مورد مجموعهیی از مسائل، فساد اداری، وضعیت امنیتی، فرار شخصیتهای مهم القاعده که جنایت کردهاند از زندانها، پدیده فرار مستمر از زندانها و آنچه در شورای استان دیالی رخ داد که 3ساعت آن را تصرف کرده بودند. اینها پیامدهای اوضاع امنیتی است میخواهیم از مالکی سؤال کنیم که داستان چیست» ؟
رهبر العراقیه درباره تلاشهای نوری مالکی برای ایجاد شکاف در ائتلاف العراقیه گفت: «این تبلیغاتی است که راهانداختند . حتی امروز برادر صالح المطلک نپذیرفت که در نشست شورای وزیران شرکت کند. مسئولان بینالمللی نیز سراغ او رفتند ولی گفت که شرکت نمیکنم و ما در رابطه با شراکت ملی تعهداتی داریم. اینکه با برخی گفتگو کنند و با برخی دیگر نکنند، این نیرنگی است که پیش نمیرود. آنها تلاش میکنند که بین ما تفرقه بیندازند».
العربیه از ایاد علاوی پرسید: در پیام اخیرتان از رژیم ایران و توسعه نفوذ این رژیم صحبت کردید و این البته برای اولین بار نیست. اما الآن که منطقه در وضعیت انقلاباتی که تاکنون سابقه نداشته قرار دارد، با این وضعیت الآن تفاوت نقش رژیم ایران چگونه است؟
ایاد علاوی پاسخ داد: «بهدلیل آنچه در برخی از کشورهای عربی در حال وقوع است، یعنی تغییرات و یا احتمال تغییراتی که در راه است، رژیم ایران نسبت به قبل احساس فشار بیشتری میکند. یک چنین شرایطی نیاز به روابط روشنی دارد و آن هم عدم دخالت در امور داخلی است. نه ما در امور آنها دخالت کنیم و نه آنها در امور ما دخالت کنند. طبعاً نه فقط در عراق بلکه منظورم در کل منطقه است. در امارات، کویت، بحرین، سوریه، فلسطین، لبنان و سایر جاها، نقش رژیم ایران تشویقکننده و اطمینانبخش نبوده است. من بارها با آنها صحبت کردهام. با سفیر آنها در بغداد صحبت کردهام. من برای دیدار به تهران نرفتم. من به آنها میگویم از شما میخواهیم گشایش بیشتری داشته باشید و جوابگوی عدم دخالت در امور عراق باشید. من نمیگویم کدام دخالتها، دخالتها روشن است. در حقیقت حتی در موضوع تشکیل وزارتخانهها نیز دخالت کردند ما این را با رهبران کشورهای مهم نیز صحبت کردیم. آنها تلاش کردند بین ما و رژیم ایران میانجیگری کنند. اما متأسفانه موفق نشدیم. حتی در مراحل آخر کمی قبل از تشکیل کابینه، یکی از رهبران عرب از من پرسید شما کجایید؟ آیا راضی هستید؟ گفتم موضوع نخستوزیری برای من مهم نیست، توافق سیاسی و شراکت ملی برای من مهم است… آن فرد به ایران رفت و برای برخی از امور تلاش کرد. اما ظاهراً از طرف ایرانیان برای قدرت نگرفتن العراقیه اصرار وجود داشت. اصراری که الآن نیز همچنان در رابطه با موضوع حاکمیت وجود دارد. این بهنظر من وضعیت بسیار خطرناکی را بهطور خاص در عراق بهوجود آورده است. عراق رکن مهمی در ثبات منطقه است و هر نفوذی که موجودیت سیاسی عراق را تضعیف کند، روی منطقه تأثیر خواهد داشت».
علاوی تأکید کرد: «صریح بگویم بهدلیل وضعیت کنونی در سوریه و بحرین و یمن و موضع رژیم ایران که چه بسا تحولاتی ممکن است رخ دهد، وضعیت خطرناک خواهد بود آن هم نه فقط برای عراق بلکه برای کل منطقه خطرناک خواهد شد. بایستی از الآن سناریوهایی در مورد این وضعیت در رابطه با ایران و ترکیه و اوضاع کلی منطقه مشخص نمود. اگر امروز خدای ناکرده مجدداً منطقه وارد جنگهای نظامیشود، با توجه به انقلابات کنونی در منطقه فاجعهیی برای همگان خواهد بود و رژیم ایران نیز از این فاجعه نجات پیدا نخواهد کرد… من فکر میکنم که شدت گرفتن وضعیت کنونی و دخالت کشورهای منطقه و از جمله دخالت ایران خطر بزرگی را متوجه منطقه خواهد نمود و نصیحت من به رژیم ایران این است که بهصورتی مثبت در منطقه دخالت کند و نه منفی و تلاش کند که با کشورهای عربی بهصورتی مثبت تعامل کند».
ایاد علاوی در مورد راههای خروج از بن سیاسی عراق گفت: «فکر میکنم که به دور از جنجالهای تبلیغاتی گزینههای زیر وجود داشته باشد: گزینه اول محقق کردن کامل و واقعی آنچه که در رابطه با شراکت ملی توافق کردهایم میباشد. دولت اکثریت محقق نخواهد شد و مشکل است. گزینه دوم طرح موضوع سلب اعتماد و انتخاب نخستوزیر است که یکی از برادران در ائتلاف ملی باشد. گزینه سوم نیز انتخابات زودرس است».