نبرد اصلی علیه معمر قذافی بر دوش رزمندگانی است که هیچ لحظه‌یی را برای آموزش از دست نمی‌دهند. آنها روزهای اول از ابتدایی‌ترین امکانات هم برخوردار نبودند، اما کم‌کم دارند به‌صورت یک ارتش منظم آزادیبخش عمل می‌کنند. گزارشی از شبکه جهانی بی.بی.سی
آنها پوتین و یونیفورمهای خود را دریافت کرده‌اند ولی سلاحهای آنها کجاست؟ سه ماه پیش این رزمندگان بیشتر شبیه شهروندان داوطلب غیرسازماندهی شده بودند تا سربازان آموزش دیده، ولی با ادامه درگیریها به‌نظر می‌رسد که آنها آموزشهای بهتری گرفته و سازماندهی بهتری پیدا کرده‌اند. بنا به گفته فرمانده آنها هنوز مدت دیگری وقت لازم دارند تا بشود به‌عنوان نیروهای آموزش دیده حساب باز کرد.
به گفته سرهنگ علی ایاد، آنها آماده می‌شوند تا از شر قذافی خلاص شوند و خود را با شرایطی که ممکن است حتی امکانات کافی دراختیار نداشته باشند آماده کنند. او می‌گوید که باید همه چیز را در عرض مدت خیلی کوتاهی از صفر بسازند.
نیروهای تازه وارد یک دوره ۲ماهه آموزشی را می‌گذارنند که شامل به‌کارگیری سلاحهای سبک و ضدهوایی می‌باشد. این سلاحها در واقع تنها سلاحهایی است که آنها دارند.
تاکنون خودروهای وانت با یک سلاح بزرگ نصب شده بر پشت آنها تصویری از نیروهای مقاومت در درگیریهای لیبی بوده است. ولی واقعیت این است که این تیپ ۶۰۰نفره در حال حاضر فقط ۹ عدد از این نوع خودروها را دارد که آنها هم تماماً توسط شهروندان داوطلب تهیه شده‌اند.
آنها سعی می‌کنند که کمبودهای خود را با خلاقیتهای خود جبران کنند. یک لانچر هلیکوپتر به‌طور معمول برای حملات هوا به زمین استفاده می‌شود، ولی در یک منطقه پرواز ممنوع رزمندگان راههای جدیدی برای استفاده از این سلاح پیدا کرده‌اند.
سربازان تحت‌امر قذافی را نمی‌شود نادیده گرفت، احساس رزمندگان این است که تعداد آنها حداقل ۳۰۰۰نفر است. این رزمندگان برای مقابله با نیروهای قذافی به چیزهایی بیش از شهامت و اراده نیاز دارند تا بتوانند بر آنها فائق آیند.
یک رزمنده می‌گوید ما سلاحهای قدیمی را آماده می‌کنیم اما ما به سلاحهای بهتری نیاز داریم تا بتوانیم نیروهای قذافی را شکست دهیم.
به‌رغم کمبود سلاح این مردان امیدوارند که درعرض چند هفته، اگر نه چند روز آماده شوند تا بتوانند با نیروهای قذافی بجنگند.
آنها پوتین و یونیفورمهای خود را دریافت کرده‌اند ولی سلاحهای آنها کجاست؟ سه ماه پیش این رزمندگان بیشتر شبیه شهروندان داوطلب غیرسازماندهی شده بودند تا سربازان آموزش دیده، ولی با ادامه درگیریها به‌نظر می‌رسد که آنها آموزشهای بهتری گرفته و سازماندهی بهتری پیدا کرده‌اند. بنا به گفته فرمانده آنها هنوز مدت دیگری وقت لازم دارند تا بشود به‌عنوان نیروهای آموزش دیده حساب باز کرد.
به گفته سرهنگ علی ایاد، آنها آماده می‌شوند تا از شر قذافی خلاص شوند و خود را با شرایطی که ممکن است حتی امکانات کافی دراختیار نداشته باشند آماده کنند. او می‌گوید که باید همه چیز را در عرض مدت خیلی کوتاهی از صفر بسازند.
نیروهای تازه وارد یک دوره ۲ماهه آموزشی را می‌گذارنند که شامل به‌کارگیری سلاحهای سبک و ضدهوایی می‌باشد. این سلاحها در واقع تنها سلاحهایی است که آنها دارند.
تاکنون خودروهای وانت با یک سلاح بزرگ نصب شده بر پشت آنها تصویری از نیروهای مقاومت در درگیریهای لیبی بوده است. ولی واقعیت این است که این تیپ ۶۰۰نفره در حال حاضر فقط ۹ عدد از این نوع خودروها را دارد که آنها هم تماماً توسط شهروندان داوطلب تهیه شده‌اند.
آنها سعی می‌کنند که کمبودهای خود را با خلاقیتهای خود جبران کنند. یک لانچر هلیکوپتر به‌طور معمول برای حملات هوا به زمین استفاده می‌شود، ولی در یک منطقه پرواز ممنوع رزمندگان راههای جدیدی برای استفاده از این سلاح پیدا کرده‌اند.
سربازان تحت‌امر قذافی را نمی‌شود نادیده گرفت، احساس رزمندگان این است که تعداد آنها حداقل ۳۰۰۰نفر است. این رزمندگان برای مقابله با نیروهای قذافی به چیزهایی بیش از شهامت و اراده نیاز دارند تا بتوانند بر آنها فائق آیند.
یک رزمنده می‌گوید ما سلاحهای قدیمی را آماده می‌کنیم اما ما به سلاحهای بهتری نیاز داریم تا بتوانیم نیروهای قذافی را شکست دهیم.
به‌رغم کمبود سلاح این مردان امیدوارند که درعرض چند هفته، اگر نه چند روز آماده شوند تا بتوانند با نیروهای قذافی بجنگند.
