اعتصاب غذای گسترده زندانیان سیاسی در اعتراض به انتقال زندانی سیاسی ارژنگ داودی به سلول انفرادی

روز سه‌شنبه ۲۷ اردیبهشت ماه زندانی سیاسی ارژنگ داودی از سالن ایزوله شده ۱۲ بند ۴ به سلولهای انفرادی بند ۱ زندان گوهردشت کرج منتقل گردید. از زمان انتقال او به سالن ۱۲ تا به‌حال چندین بار وی را به سلولهای انفرادی بند ۱ منتقل کرده‌اند. هدف از انتقال مستمر او به سلولهای انفرادی بند ۱ جهت تحت فشار قرار دادن او و مرعوب و مسکوت کردن سایر زندانیان سیاسی می‌باشد. روز سه‌شنبه ۲۷ اردیبهشت ماه همزمان با انتقال زندانی سیاسی ارژنگ داودی به سلولهای انفرادی بند ۱ بیش از ۳۵ نفر از زندانیان سیاسی سالن ایزوله شده ۱۲ بند ۴ در اعتراض به اعمال سرکوبگرانه و ضدبشری و هم‌چنین انتقال آقای داودی به سلول انفرادی دست به اعتصاب غذا زدند. آنها اعلام کردند تا زمانی که زندانی سیاسی ارژنگ داودی به بند زندانیان سیاسی بازگردانده نشود و شرایط قرون‌وسطایی و رفتارهای غیرانسانی در این سالن پایان نیابد به اعتصاب‌غذای خود ادامه خواهند داد. نام تعدادی از زندانیان سیاسی سالن ۱۲ بند ۴ که در اعتصاب غذا به‌سر می‌برند عبارتند از: دکتر سعید ماسوری، حشمت الله طبرزدی، بهروز جاوید تهرانی، افشین بایمانی، علی اعجمی، صالح کهندل، میثاق یزدان نژاد، ماشالله حائری، محمدرضا پور شجری (سیامک مهر)، رضا جوشن، فرزاد مددزاده، الله وردی روحی، رضا شریفی بوکانی، خالد حردانی، حسن طفاح، کریم عزیز معروف، محمدعلی منصوری، منصور رادپور، محمود ناجی، معین محمد بیگی، فرهنگ پور منصوری، شهرام پور منصوری، امیر قرائی، جعفر اقدامی و... می‌باشند.
زندانی سیاسی ارژنگ داودی از زمان انتقال به سالن ۱۲ تاکنون از داشتن هرگونه تماسی با خانواده‌اش محروم بوده است او حتی از ملاقاتهای کابینی محروم می‌باشد و خانواده او به‌طور مستقیم از وضعیت و شرایط وی در بی‌خبری مطلق به‌سر می‌برد.
زندانی سیاسی ارژنگ داودی به‌دستور شورای عالی امنیت نظام و توسط علی مردانی رئیس جدید زندان و فرجی رئیس اطلاعات زندان به سلولهای انفرادی انتقال یافته است. در این شکنجه‌گاه افرادی مانند؛ افسر پاسدار میرزاآقایی، پاسداربند سلیمانی و پاسداربند مرادی شکنجه‌های قرون‌وسطایی را علیه زندانیان بکار می‌برند که تا به‌حال منجر به قتل و نقض عضو چند زندانی بی‌دفاع شده است.
سلولهای انفرادی سالن ۲ بند ۱ زندان گوهردشت محل شکنجۀ زندانیان سیاسی و عادی می‌باشد. زندانیان بی‌دفاع در این بند تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها قرار می‌گیرند. شیوۀ شکنجه‌هایی که علیه زندانیان در این بند بکار برده می‌شود به قرار زیر می‌باشد؛ ابتدا به زندانی پابند، دست‌بند و چشم‌بند می‌زنند سپس چند شکنجه‌گر حول او دایره می‌زنند، پس از آن او را از هر طرف آماج ضربات باتونهای خود قرار می‌دهند. این ضربات برای مدت طولانی ادامه می‌یابد و گاها شدت ضربات بحدی شدید است که منجر به شکسته شدن باتون می‌گردد. ضربات باتون در اکثر مواقع منجر به شکسته شدن دست، پا، دندانها، سر، دنده‌ها، زخمی و کبودی شدن زندانی می‌گردد. شکنجه‌گران هم‌چنین شوکرهای برقی با ولتاژ زیاد علیه زندانی بکار می‌برند که در موارد متعدد منجر به سوختگی پوست زندانی می‌گردد. پاسداربندها از شکنجه‌های جنسی مانند، تجاوز و استعمال باتون استفاده می‌کنند. آنها هم‌چنین برای مدت طولانی مانع خواب زندانی می‌شوند، ایجاد محدودیت برای استفاده از سرویسهای بهداشتی و حمام، محدود کردن جیره غذایی زندانی تا حد گرسنگی شدید و موارد متعدد دیگر می‌باشد.