تولد: شهریور ۱۳۳۶- ایلام
شهادت: ۱۹فروردین ۱۳۹۰- اشرف
با ۳۰سال سابقه فعالیت مبارزاتی
خطه قهرمان‌پرور ایلام با یلی چون حجت زمانی و پهلوانی چون خزعل، امروز بیشتر به‌خود می‌بالد چون در آسمان پر فروغش، ستاره پرنور دیگری درخشیدن آغاز کرده است، یلی از قهرمانان فروغ اشرف، ضیا پورنادر.
رشید و گردن‌فراز، اما به‌غایت خاکی و بی‌ادعا و به‌همین دلیل بسیار محبوب در میان یاران اشرفی.
هرکس برای اولین بار با ضیا آشنا می‌شد، ابتدا جذب صمیمیت و جدیتش می‌شد، اما کمی بعد و در جریان کار و تلاش و رزم، متوجه می‌شد که او در کوله‌بار ساده‌اش تجربه ۳۰سال مبارزه را دارد.
ضیا فعالیتهای انقلابی خود را از سال ۱۳۵۹ در انجمن هواداران مجاهدین در ایلام آغاز کرد. پس از خروج از کشور در سال ۶۳ و ۲سال فعالیت در انجمن هواداران مجاهدین در پاکستان، در سال ۶۵ به منطقه مرزی در نوار مرزی ایران و عراق منتقل شد و مرحله نوینی را در حیات انقلابی خود آغاز کرد. او وقتی از اولین روزهای شکل‌گیری اشرف، به‌آن پیوست، عاشق آن بود و در ساختن و آباد کردنش شب و روز نمی‌شناخت. او در کسوت یک رزمنده پرشور ارتش آزادی، بارها از اشرف به‌نبرد رفته و شادان و سربلند و پیروز بازگشته بود. او با تمام وجودش به‌اشرف به‌ویژه وقتی به‌عنوان کانون استراتژیک نبرد با رژیم ننگین ولایت قدبرافراشت عشق می‌ورزید. عشقی که در دست نوشته‌هایی که از او به‌یادگار مانده موج می‌زند:
«اشرف هم‌چنان خانه ما و خروج از آن مرز سرخ است و بدون چشمداشت و با اتکا به استراتژی کس نخارد بر تمامی توطئه‌های دشمن فائق می‌آییم و (مرحله تدارک برای سرنگونی) را به مرحله نهایی خواهیم رساند».
اگر‌چه کار بی‌نام و نشان و بی‌چشمداشت ویژگی هر مجاهد خلق است، اما در میان مجاهدین هم کسانی برجسته‌تر از بقیه هستند و ضیا یکی از آنها بود و به همین جهت در سال ۸۶ به‌عنوان یکی از برادران مجاهد شاخص انتخاب و معرفی شد.
او در نامه به خواهر مریم به تاریخ ۸۸/۸/۱ در این باره می‌نویسد:
خواهر مریم: این دومین نامه‌ای است که پس از ابلاغ مسئولیت و لطف و اعتمادی که مجاهدین به من کردند و عنوان شاخص را به من دادند برایتان می‌نویسم… واقعیت این است که ابلاغ این مسئولیت ایدئولوژیک بار سنگینی بر دوش من نهاده…
«… وظیفه ایدئولوژیک خودم می‌دانم که سپاس و قدردانی… بیش از پیش خودم را نسبت به شما به‌خاطر زحمات شبانه‌روزی و بلاوقفه در این کارزار جهانی ۷۲روزه در ۵ قاره جهان ابراز دارم…».
ضیا پورنادر سرانجام در ۱۹فروردین جان بر پیمانش نهاد و در راه دفاع از خاک اشرف پرواز کرده و به جاودانه فروغها پیوست.
شهادت: ۱۹فروردین ۱۳۹۰- اشرف
با ۳۰سال سابقه فعالیت مبارزاتی
خطه قهرمان‌پرور ایلام با یلی چون حجت زمانی و پهلوانی چون خزعل، امروز بیشتر به‌خود می‌بالد چون در آسمان پر فروغش، ستاره پرنور دیگری درخشیدن آغاز کرده است، یلی از قهرمانان فروغ اشرف، ضیا پورنادر.
رشید و گردن‌فراز، اما به‌غایت خاکی و بی‌ادعا و به‌همین دلیل بسیار محبوب در میان یاران اشرفی.
هرکس برای اولین بار با ضیا آشنا می‌شد، ابتدا جذب صمیمیت و جدیتش می‌شد، اما کمی بعد و در جریان کار و تلاش و رزم، متوجه می‌شد که او در کوله‌بار ساده‌اش تجربه ۳۰سال مبارزه را دارد.
ضیا فعالیتهای انقلابی خود را از سال ۱۳۵۹ در انجمن هواداران مجاهدین در ایلام آغاز کرد. پس از خروج از کشور در سال ۶۳ و ۲سال فعالیت در انجمن هواداران مجاهدین در پاکستان، در سال ۶۵ به منطقه مرزی در نوار مرزی ایران و عراق منتقل شد و مرحله نوینی را در حیات انقلابی خود آغاز کرد. او وقتی از اولین روزهای شکل‌گیری اشرف، به‌آن پیوست، عاشق آن بود و در ساختن و آباد کردنش شب و روز نمی‌شناخت. او در کسوت یک رزمنده پرشور ارتش آزادی، بارها از اشرف به‌نبرد رفته و شادان و سربلند و پیروز بازگشته بود. او با تمام وجودش به‌اشرف به‌ویژه وقتی به‌عنوان کانون استراتژیک نبرد با رژیم ننگین ولایت قدبرافراشت عشق می‌ورزید. عشقی که در دست نوشته‌هایی که از او به‌یادگار مانده موج می‌زند:
«اشرف هم‌چنان خانه ما و خروج از آن مرز سرخ است و بدون چشمداشت و با اتکا به استراتژی کس نخارد بر تمامی توطئه‌های دشمن فائق می‌آییم و (مرحله تدارک برای سرنگونی) را به مرحله نهایی خواهیم رساند».
اگر‌چه کار بی‌نام و نشان و بی‌چشمداشت ویژگی هر مجاهد خلق است، اما در میان مجاهدین هم کسانی برجسته‌تر از بقیه هستند و ضیا یکی از آنها بود و به همین جهت در سال ۸۶ به‌عنوان یکی از برادران مجاهد شاخص انتخاب و معرفی شد.
او در نامه به خواهر مریم به تاریخ ۸۸/۸/۱ در این باره می‌نویسد:
خواهر مریم: این دومین نامه‌ای است که پس از ابلاغ مسئولیت و لطف و اعتمادی که مجاهدین به من کردند و عنوان شاخص را به من دادند برایتان می‌نویسم… واقعیت این است که ابلاغ این مسئولیت ایدئولوژیک بار سنگینی بر دوش من نهاده…
«… وظیفه ایدئولوژیک خودم می‌دانم که سپاس و قدردانی… بیش از پیش خودم را نسبت به شما به‌خاطر زحمات شبانه‌روزی و بلاوقفه در این کارزار جهانی ۷۲روزه در ۵ قاره جهان ابراز دارم…».
ضیا پورنادر سرانجام در ۱۹فروردین جان بر پیمانش نهاد و در راه دفاع از خاک اشرف پرواز کرده و به جاودانه فروغها پیوست.
