این روزها خبرهای زیادی درباره یک دختر ورزشکار ایرانی است که بهرغم فشارها، محدودیتها و تبعیضهایی که در دستگاه ورزشی تحت کنترل آخوندها علیه زنان و دختران وجود دارد، توانسته در شانزدهمین دوره مسابقات آسیایی در گوانجگو (چین)، به مدال طلا دست یابد.
اما بهرغم وعده و عیدهایی که کارگزاران ورزش داده بودند مبنی بر اینکه هرکس مدال طلا بیاورد، یک خانه به او هدیه میدهند، بعد از بازگشت وی از مسابقات، به او گفتهاند که در صورتی به او خانه میدهند که ازدواج کند!
بنابه این گزارشها، خدیجه آزادپور ۲۲ ساله است در ورزش رزمی «ووشو» حریفان خود را از چین تایپه، ویتنام، فیلیپین، کره جنوبی و هند شکست داده و در سکوی اول بایستد.
وی در گفتگو با یک رسانه حکومتی میگوید: من ۹ ماه به سختی تمرین میکردم و واقعاً شب و روز نداشتم و بهخاطر همین تمرینات طاقتفرسا به خوبی مبارزه کردم و حریفان دشواری را از پیش رو برداشتم تا بتوانم به هدفم که ایستادن بر روی سکوی نخست بود برسم.
وی در این گفتگو میگوید: انتظارات من از مسئولین این است که امکانات بیشتری برای ورزش بانوان در نظر بگیرند و به ورزشکاران بانوان توجه بیشتری داشته باشند و به آنها اعتماد کنند. به نظر من طلای کسب شده توسط من با طلای کسب شده توسط مردان تفاوتی نمیکند و باید یکسان به ورزشکاران نگاه کنند. چه بسا اگر امکانات بانوان با مردان برابری کند آنها بتوانند بهتر از آقایان افتخار آفرینی کنند.
خدیجه آزادپور میافزاید: قبل از اعزام به من وعده اهدا منزل در صورت کسب مدال طلا را دادند و عنوان کردند پس از بازگشت شما از مسابقات کلید آپارتمان در همان فرودگاه اهدا خواهد شد که متاسفانه اینگونه نشد و پس از پیگیریهایی که انجام دادم اعلام کردند که شرایط تغییر کرده است و تنها در صورتی که متاهل شوید این پاداش به شما تعلق خواهد گرفت که این تصمیم واقعاً باعث تضعیف روحیه من و سایر ورزشکاران خواهد شد باعث خواهد شد تا با دلسردی خودمان را برای رقابتهای آینده آماده کنیم.
من تلاشهای فراوانی کردم تا توانستم به این مدال دست پیدا کنم و امیدوارم مسئولین اقدامی ترتیب دهند تا من ورزشکار مستاجر با خیال راحتتری در تمرینات حاضر شوم. ورزشکار قطری در وزن من به مقام سومی دست پیدا کرد و پس از پایان مراسم و در حضور من ۴۰ هزار دلار به او پاداش دادند. مشخص است برای بازگشت او برنامههای فراوانی در نظر گرفتهاند و اینجا تفاوت کشورها در عمل کردن به وعدهها کاملاً به چشم آمد.
وی در پاسخ این سؤال که «خیلی ناراحت به نظر میرسید؟»، میگوید: وقتی با پیروزی من مسئولین شاد میشوند و از کسب مدال یک بانوی ایرانی سخن میگویند من هم انتظار دارم تا به وعدههای خود عمل کنند. با ادامه این اتفاقات من ورزشکار انگیزههای خودم را برای حضور در سایر رقابتها از دست خواهم داد.
اما بهرغم وعده و عیدهایی که کارگزاران ورزش داده بودند مبنی بر اینکه هرکس مدال طلا بیاورد، یک خانه به او هدیه میدهند، بعد از بازگشت وی از مسابقات، به او گفتهاند که در صورتی به او خانه میدهند که ازدواج کند!
بنابه این گزارشها، خدیجه آزادپور ۲۲ ساله است در ورزش رزمی «ووشو» حریفان خود را از چین تایپه، ویتنام، فیلیپین، کره جنوبی و هند شکست داده و در سکوی اول بایستد.
وی در گفتگو با یک رسانه حکومتی میگوید: من ۹ ماه به سختی تمرین میکردم و واقعاً شب و روز نداشتم و بهخاطر همین تمرینات طاقتفرسا به خوبی مبارزه کردم و حریفان دشواری را از پیش رو برداشتم تا بتوانم به هدفم که ایستادن بر روی سکوی نخست بود برسم.
وی در این گفتگو میگوید: انتظارات من از مسئولین این است که امکانات بیشتری برای ورزش بانوان در نظر بگیرند و به ورزشکاران بانوان توجه بیشتری داشته باشند و به آنها اعتماد کنند. به نظر من طلای کسب شده توسط من با طلای کسب شده توسط مردان تفاوتی نمیکند و باید یکسان به ورزشکاران نگاه کنند. چه بسا اگر امکانات بانوان با مردان برابری کند آنها بتوانند بهتر از آقایان افتخار آفرینی کنند.
خدیجه آزادپور میافزاید: قبل از اعزام به من وعده اهدا منزل در صورت کسب مدال طلا را دادند و عنوان کردند پس از بازگشت شما از مسابقات کلید آپارتمان در همان فرودگاه اهدا خواهد شد که متاسفانه اینگونه نشد و پس از پیگیریهایی که انجام دادم اعلام کردند که شرایط تغییر کرده است و تنها در صورتی که متاهل شوید این پاداش به شما تعلق خواهد گرفت که این تصمیم واقعاً باعث تضعیف روحیه من و سایر ورزشکاران خواهد شد باعث خواهد شد تا با دلسردی خودمان را برای رقابتهای آینده آماده کنیم.
من تلاشهای فراوانی کردم تا توانستم به این مدال دست پیدا کنم و امیدوارم مسئولین اقدامی ترتیب دهند تا من ورزشکار مستاجر با خیال راحتتری در تمرینات حاضر شوم. ورزشکار قطری در وزن من به مقام سومی دست پیدا کرد و پس از پایان مراسم و در حضور من ۴۰ هزار دلار به او پاداش دادند. مشخص است برای بازگشت او برنامههای فراوانی در نظر گرفتهاند و اینجا تفاوت کشورها در عمل کردن به وعدهها کاملاً به چشم آمد.
وی در پاسخ این سؤال که «خیلی ناراحت به نظر میرسید؟»، میگوید: وقتی با پیروزی من مسئولین شاد میشوند و از کسب مدال یک بانوی ایرانی سخن میگویند من هم انتظار دارم تا به وعدههای خود عمل کنند. با ادامه این اتفاقات من ورزشکار انگیزههای خودم را برای حضور در سایر رقابتها از دست خواهم داد.