جو بایدن، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، در مقاله‌یی در نیویورک تایمز تحت عنوان «اکنون برای عراق چه باید کرد؟» نوشت:
رهبران سیاسی عراق در مورد چارچوبی برای یک دولت جدید جهت هدایت کشورشان برای سالهای مهمی که پیش روست، توافق کردند.
از زمان انتخابات ماه مارس در آن‌جا، دولت ما گفته است که مردم عراق سزاوار دولتی هستند که منعکس‌کننده نتایج این انتخابات باشد که شامل تمام جناحهایی است که جوامع مختلف عراق را نمایندگی می‌کنند و این‌که دولت جدید عراق، هیچ کسی را محروم نکند و به حاشیه نراند. این، آن چیزی است که اکنون آنها خواهند داشت.
جوبایدن با تأکید بر این‌که اوباما و خود او و یک تیم زبده از مقامات آمریکا در واشنگتن و بغداد، نقش فعالی در حمایت از این اقدام ایفا کرده‌اند، خاطرنشان می‌کند: البته مهمترین اقدامات توسط رهبران بزرگترین احزاب سیاسی عراق اتخاذ گردیده است.
معاون رئیس‌جمهور آمریکا سپس توافق بر سر تشکیل یک دولت مشارکت ملی را دارای یک پیام عاری از هرگونه سوءتفاهم برای مردم عراق و منطقه و جهان توصیف کرده و می‌نویسد: گام بعدی رهبران دولت جدید عراق، محترم شمردن تعهدات سرفصلی برای اشتراک در قدرت است، تعهدی که در شورای ملی برای سیاستهای استراتژیک و عالی تبلور پیدا می‌کند که مسئولیتها و اختیاراتش هنوز در حال مشخص شدن است، اما نهایتاً به‌صورت قانون در خواهد آمد. و هم‌چنین، آمریکا باید به ایفای سهم خود، جهت تقویت پیشرفت عراق ادامه دهد. به همین دلیل است که ما عراق را رها نمی‌کنیم، در عوض، ماهیت برقراری رابطه ما از نظامی به مدنی تغییر می‌کند.
جو بایدن می‌افزاید: 50هزار نیروی آمریکا در عراق که تا پایان سال 2011 باقی می‌مانند، ماموریتی جدید دارندکه عبارتست از مشورت دادن و کمک کردن به همتایان عراقی خود، حفاظت از پرسنل و اموال و شرکت در عملیات ضدتروریستی. ضمن این‌که ما طبق قرارداد استراتژیکی آمریکا و عراق، در حال ایجاد یک حضور دیپلوماتیک در سراسر این کشور می‌باشیم و درحال ساختن یک مشارکت پویا در سراسر طیف بخشهای دولت [عراق] هستیم، از جمله در بخشهای آموزش، انرژی، بهداشت، فرهنگ، تکنولوژی اطلاعات، اجرای قانون [مجریه] و قضاییه.
معاون رئیس‌جمهور آمریکا در مقاله خود در نیویورک تایمز با ذکر این‌که نیروهای نظامی عراقی، بسیاری از مسؤلیتهای خود را برعهده گرفته‌اند، اضافه می‌کند: با این وجود، نیروهای امنیتی عراق هنوز آمادگی عملیاتی کامل بر روی پای خودشان را ندارند و ما باید کماکان به حمایت از آنها ادامه بدهیم. ما هم‌چنین باید به رهبران عراق کمک کنیم تا با یک ردیف از چالشهایی که با آنها مواجه هستند، مقابله کنند.
جوبایدن فهرستی طولانی از این چالشها را ذکر می‌کند که از جمله ادغام بیش از پیش نیروهای امنیتی کردی در نیروهای امنیتی عراق، دادن و حفظ تعهدات به فرزندان عراق یعنی گروههای سنی (شوراهای بیداری) که در جنگهای داخل عراق با ما متحد شدند، حل‌وفصل اختلافهای مرزی با مناطق کردی و هم‌چنین سیاستهای نفتی و مسایل داخلی و بین‌المللی که عراق با آن مواجه است را دربرمی‌گیرد.
معاون رئیس‌جمهور آمریکا در خاتمه این مقاله تأکید می‌کند: این منافع بنیادین ماست که به حفظ دستاوردها در عراق کمک کنیم و از ظهور افراط‌گرایی و خشونت جلوگیری به‌عمل آوریم و عراق را تشویق کنیم تا در این منطقه حساس استراتژیک به یک متحد محوری برای آمریکا و در عین‌حال به یک عامل مسئول منطقه‌یی تبدیل شود.
رهبران سیاسی عراق در مورد چارچوبی برای یک دولت جدید جهت هدایت کشورشان برای سالهای مهمی که پیش روست، توافق کردند.
از زمان انتخابات ماه مارس در آن‌جا، دولت ما گفته است که مردم عراق سزاوار دولتی هستند که منعکس‌کننده نتایج این انتخابات باشد که شامل تمام جناحهایی است که جوامع مختلف عراق را نمایندگی می‌کنند و این‌که دولت جدید عراق، هیچ کسی را محروم نکند و به حاشیه نراند. این، آن چیزی است که اکنون آنها خواهند داشت.
جوبایدن با تأکید بر این‌که اوباما و خود او و یک تیم زبده از مقامات آمریکا در واشنگتن و بغداد، نقش فعالی در حمایت از این اقدام ایفا کرده‌اند، خاطرنشان می‌کند: البته مهمترین اقدامات توسط رهبران بزرگترین احزاب سیاسی عراق اتخاذ گردیده است.
معاون رئیس‌جمهور آمریکا سپس توافق بر سر تشکیل یک دولت مشارکت ملی را دارای یک پیام عاری از هرگونه سوءتفاهم برای مردم عراق و منطقه و جهان توصیف کرده و می‌نویسد: گام بعدی رهبران دولت جدید عراق، محترم شمردن تعهدات سرفصلی برای اشتراک در قدرت است، تعهدی که در شورای ملی برای سیاستهای استراتژیک و عالی تبلور پیدا می‌کند که مسئولیتها و اختیاراتش هنوز در حال مشخص شدن است، اما نهایتاً به‌صورت قانون در خواهد آمد. و هم‌چنین، آمریکا باید به ایفای سهم خود، جهت تقویت پیشرفت عراق ادامه دهد. به همین دلیل است که ما عراق را رها نمی‌کنیم، در عوض، ماهیت برقراری رابطه ما از نظامی به مدنی تغییر می‌کند.
جو بایدن می‌افزاید: 50هزار نیروی آمریکا در عراق که تا پایان سال 2011 باقی می‌مانند، ماموریتی جدید دارندکه عبارتست از مشورت دادن و کمک کردن به همتایان عراقی خود، حفاظت از پرسنل و اموال و شرکت در عملیات ضدتروریستی. ضمن این‌که ما طبق قرارداد استراتژیکی آمریکا و عراق، در حال ایجاد یک حضور دیپلوماتیک در سراسر این کشور می‌باشیم و درحال ساختن یک مشارکت پویا در سراسر طیف بخشهای دولت [عراق] هستیم، از جمله در بخشهای آموزش، انرژی، بهداشت، فرهنگ، تکنولوژی اطلاعات، اجرای قانون [مجریه] و قضاییه.
معاون رئیس‌جمهور آمریکا در مقاله خود در نیویورک تایمز با ذکر این‌که نیروهای نظامی عراقی، بسیاری از مسؤلیتهای خود را برعهده گرفته‌اند، اضافه می‌کند: با این وجود، نیروهای امنیتی عراق هنوز آمادگی عملیاتی کامل بر روی پای خودشان را ندارند و ما باید کماکان به حمایت از آنها ادامه بدهیم. ما هم‌چنین باید به رهبران عراق کمک کنیم تا با یک ردیف از چالشهایی که با آنها مواجه هستند، مقابله کنند.
جوبایدن فهرستی طولانی از این چالشها را ذکر می‌کند که از جمله ادغام بیش از پیش نیروهای امنیتی کردی در نیروهای امنیتی عراق، دادن و حفظ تعهدات به فرزندان عراق یعنی گروههای سنی (شوراهای بیداری) که در جنگهای داخل عراق با ما متحد شدند، حل‌وفصل اختلافهای مرزی با مناطق کردی و هم‌چنین سیاستهای نفتی و مسایل داخلی و بین‌المللی که عراق با آن مواجه است را دربرمی‌گیرد.
معاون رئیس‌جمهور آمریکا در خاتمه این مقاله تأکید می‌کند: این منافع بنیادین ماست که به حفظ دستاوردها در عراق کمک کنیم و از ظهور افراط‌گرایی و خشونت جلوگیری به‌عمل آوریم و عراق را تشویق کنیم تا در این منطقه حساس استراتژیک به یک متحد محوری برای آمریکا و در عین‌حال به یک عامل مسئول منطقه‌یی تبدیل شود.
