مرکز اطلاع رسانی ملف در مقاله‌یی به قلم سیف الدین العراقی با عنوان ”شیاطین در ورودی اشرف“ نوشت: این یک داستان خیالی نیست، یا تیتر قصه‌ای نیست که برای کودکان روایت می‌شود تا زود بخوابند. این حقیقتی تا حد نوشتن این مقاله است. آنان چه بنامیم؟ شبح یا دزد، اخیراً دریافتم اصطلاح شیاطین مناسب آن چیزی است که این اوباش و وحوش قرون وسطی انجام می‌دهند و در ورودی اشرف، دژ آزادی و فدا و صبر، ظاهر می‌شوند.
حیوانات بشری که سلاحشان اندوه و سر و صدا است. ولی با استفاده از تکنولوژی که در بلندگوها مجسم می‌شود، وعده می‌دهند و تهدید می‌کنند. گویا آنان زالو هستند، حتی عملاً خون می‌مکند. بعد از این که در ایران مردم را گزیدند به عراق آمدند تا فساد و کینه را رواج دهند تا همانگونه که یک ضرب المثل عراقی می‌گوید، تر را قبل از خشک بسوزانند.
… صدای حق کجاست؟ … حمایت بین‌المللی علیه این شکنجه روانی انسان کجاست؟ … محاصره غذائی و داروئی که به محاصره روانی انجامیده و در اشغال دروازه آزادگان توسط این شیاطین مجسم می‌شود… . آیا ورودی اشرف تحت حصار شیاطین باقی خواهد ماند؟ … این آن چه است که ما به‌زودی خواهیم دید…».
