خانم فیاما نیرشتاین، نایب رئیس کمیسیون خارجی پارلمان ایتالیا، پذیرش رژیم آخوندی در کمیسیون مقام زن در سازمان ملل‌متحد را با عنوان «شوخی جدید سازمان ملل: ایران از زنان دفاع می‌کند!» مورد تمسخر قرار داد. روزنامه‌ایل جورناله اول مه ۲۰۱۰ ؛ مقاله فیاما نیرشتاین، نایب رئیس کمیسیون خارجی پارلمان ایتالیا را درج کرد.
انتخاب عجیب و غریب سازمان ملل - تهران وارد کمیسیون حقوق زنان می‌شود. بدینوسیله کشوری که در آن خشونت علیه زنان غیرقانونی نیست، جایی که فقط با رضایت شوهر می‌توان طلاق گرفت و جایی که بدون چادر نمی‌توان بیرون رفت بایستی برابری جنسیت را محترم شمارد.
سازمان ملل‌متحد هر روز یک ویرانی جبران ناپذیری را تولید می‌کند. این بار از این کار سازمان ملل‌متحد دهانمان بازمانده است. کمیسیون استاتوی زنان سازمان ملل، در واقع ارگانی که به برابری جنیست و پیشرفت زنان اختصاص دارد روز چهارشنبه ایران را برای یک دوره ۴ ساله از آغاز سال ۲۰۱۱ به همکاری پذیرفت.
چگونه کاندیداهای این کرسی بالا مورد آزمایش قرار می‌گیرند؟ فهم آن خیلی مشکل است که رژیم ایران که بر اساس استانداردهایی که در فرهنگ ما در رابطه با شرایط زنان تعریف می‌شود واقعاً در مینیمم های قابل تصوراست برای این پست در نظر گرفته می‌شود.
در سال ۲۰۰۹ یک گزارش وازرت خارجه در رابطه با ایران در رابطه با زنان روشنگری می‌کند: خشونت همسران غیرقانونی نیست، و به‌طور عام موضوع تجاوز و خشونت به‌صورتی است که زنان همواره بایستی متحمل شوند و در صورت شکایت مقصر شناخته می‌شوند. در واقع شهادت ۴ مرد و ۲ زن برای یک پروسه قضایی نیاز می‌باشد. یک زن که مشخص شود مورد تجاوز قرار گرفته در صورت فقدان شاهد و دادخواست بایستی ۸۰ ضربه شلاق را متحمل شود. نتیجه آن این است که زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند ترجیح می‌دهند که سکوت کنند. زنان در ایران در صورتی که حجاب و پوشش مورد نظر رژیم آیت‌الله‌ها را نداشته باشند موضوع تنبیهات خیابانی و دستگیریهای بی‌درنگ قرار می‌گیرند.
انتخاب عجیب و غریب سازمان ملل - تهران وارد کمیسیون حقوق زنان می‌شود. بدینوسیله کشوری که در آن خشونت علیه زنان غیرقانونی نیست، جایی که فقط با رضایت شوهر می‌توان طلاق گرفت و جایی که بدون چادر نمی‌توان بیرون رفت بایستی برابری جنسیت را محترم شمارد.
سازمان ملل‌متحد هر روز یک ویرانی جبران ناپذیری را تولید می‌کند. این بار از این کار سازمان ملل‌متحد دهانمان بازمانده است. کمیسیون استاتوی زنان سازمان ملل، در واقع ارگانی که به برابری جنیست و پیشرفت زنان اختصاص دارد روز چهارشنبه ایران را برای یک دوره ۴ ساله از آغاز سال ۲۰۱۱ به همکاری پذیرفت.
چگونه کاندیداهای این کرسی بالا مورد آزمایش قرار می‌گیرند؟ فهم آن خیلی مشکل است که رژیم ایران که بر اساس استانداردهایی که در فرهنگ ما در رابطه با شرایط زنان تعریف می‌شود واقعاً در مینیمم های قابل تصوراست برای این پست در نظر گرفته می‌شود.
در سال ۲۰۰۹ یک گزارش وازرت خارجه در رابطه با ایران در رابطه با زنان روشنگری می‌کند: خشونت همسران غیرقانونی نیست، و به‌طور عام موضوع تجاوز و خشونت به‌صورتی است که زنان همواره بایستی متحمل شوند و در صورت شکایت مقصر شناخته می‌شوند. در واقع شهادت ۴ مرد و ۲ زن برای یک پروسه قضایی نیاز می‌باشد. یک زن که مشخص شود مورد تجاوز قرار گرفته در صورت فقدان شاهد و دادخواست بایستی ۸۰ ضربه شلاق را متحمل شود. نتیجه آن این است که زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند ترجیح می‌دهند که سکوت کنند. زنان در ایران در صورتی که حجاب و پوشش مورد نظر رژیم آیت‌الله‌ها را نداشته باشند موضوع تنبیهات خیابانی و دستگیریهای بی‌درنگ قرار می‌گیرند.
