جنگ و جدال دائمی، قانون مناسبات باندی

هرچه بحرانهای لاعلاج، عرصه را بر دیکتاتوری ولایت فقیه بیشتر تنگ می‌کند، جنگ و جدال باندها اوج بیشتری می‌گیرد، جنگ و جدالی که فزاینده است و هیچ‌گاه کاهش نمی‌یابد. از جمله این روزها با نزدیک شدن زمان نمایش انتخابات که زمان تقسیم قدرت و تقسیم اموال چپاول شده در میان باندها است، شاهد تشدید بیش از پیش جنگ گرگها هستیم. گرگها شده‌اند عابد و زاهد و مسلمانا. نخست وزیر نورچشمی خمینی که در دهه60 برکشتار شبانه‌روزی در اوین و قتل عام 30هزار زندانی مجاهد و مبارز نظارت داشت، به‌صحنه بازگشته و می‌گوید: «ما جامعه پر از ترس نمی‌خواهیم». آن یکی که توسط رقبا شیخ اصلاحات نام گرفته و سالها در موضع ریاست مجلس ارتجاع توجیه قانونی فجیع‌ترین جنایتها را عهده‌دار بوده است، امروز می‌گوید: «یکی از مشکلاتی که امروزه گریبانگیر کشور ما شده تحجر است… اکنون نیازمند تحول و دگرگونی در کشور هستیم». از آن‌سو جنایتکاری چون سرکرده سابق پاسداران که روی مین فرستادن دهها هزار نوجوان و جوان و سوزاندن یک میلون انسان در تنور جنگ را از افتخارات خود می‌شمارد، اکنون زبان بازکرده و مرتباً تکرار می‌کند: «از سال گذشته بحرانی را در کشور تجربه کردیم. در صورت ادامه این شرایط ما به سمت پرتگاه هدایت می‌شویم». و پاسدار هزار تیری که مأموران و لباس شخصیهایش زندان اوین را از دانشجویان و معلمان و کارگران پر کرده‌اند، می‌گوید: هیچ‌کس حق ندارد متعرض کسانی شود که به‌من حمله می‌کنند. چپاولگری که تنها مواردی از چپاولهایش توسط رقبا فاش شده، یک لیست بلندبالا را تشکیل می‌دهد، می‌گوید: برای من ستاد تبلیغاتی تشکیل ندهید، پول آن را خرج مردم کنید. این صحنه‌ها که البته از نظر مردم ایران طنزهای تلخ دوران سیاه حاکمیت آخوندها را به‌نمایش می‌گذارند، بستر جنگ و جدال باندها در آستانه نمایش انتخابات آخوندهاست. بیان نمونه‌های روزانه جنگ گرگها در فرصت چنین گزارشی نمی‌گنجد، به‌همین دلیل به‌یادآوری اظهارات پاسدار اعلمی، نماینده سابق مجلس ارتجاع که اکنون در جریان همین جدال باندی پرده را کنار زده و ماهیت همه این اظهارات و رفتار باندها را مشخص کرده، بسنده می‌کنیم. پاسدار اعلمی می‌گوید: «گردانندگان اصلی باندهای‌های اصلاح طلبی و اصولگرایی مشتی سیاست باز حرفه‌ای هستند که برای رسیدن به قدرت و یا حفظ آن متناسب با زمان و مکان لباس جدیدی بر تن می‌کنند که هیچ برازنده آنها نیست و اغلب نیز هیچ اعتقادی به آنچه که تظاهر می‌کنند، ندارند. همه این‌ها سر و ته یک کرباسند و پیشینه مشترکی در سرکوب مردم و آزادیها دارند… 70 میلیون ایرانی اسیر بازیهای سیاسی این باند مافیایی قدرت شده‌اند».