به گزارش خبرگزاری حکومتی تسنیم روز سه‌شنبه 28شهریور 96 با شروع بارش پاییزی، دهستان موگویی از توابع شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری، تنها جاده دسترسی به ۱۵روستا مسدود می‌شود.
دهستان موگویی شامل 15روستای خویه، بیراهگان، سرآقاسید، صالح‌کوتاه، چین، زرک، دره‌توت، پیرعالی، ای‌ناز، درزگه، سوه، لاوه، دورک، تلو و روستایی با نام «روستا» است که از کمترین امکانات از جمله راه ارتباطی محروم هستند.
برای سفر به این منطقه ابتدا باید به شهرستان فارسان و از آنجا به شهرستان کوهرنگ بروید. تنها جاده ارتباطی به سمت دهستان موگویی از استان چهارمحال و بختیاری 64کیلومتر است که تنها حدود 5کیلومتر از این جاده تا گلچین مرکز مخابرات آسفالت است.
گفتنی است در این منطقه هیچ نوع جاده استانداردی وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
مشکلات گریبانگیر روستاهای استان چهارمحال و بختیاری
به گفته معاون نظارت بر بهره‌برداری شرکت مهندسی آب و فاضلاب، در مناطق شهری کاهش تولید آب به میزان 840میلیون لیتر در روز رسیده و در مناطق روستایی این میزان 480میلیون لیتر است. به گفته یکی دیگر از کارگزاران رژیم به نام تشیعی برخی از سدهای ایران کمتر از 30درصد حجم خود آب ذخیره دارند. مدیرعامل شرکت آب منطقه‌یی تهران اعلام کرد کاهش ذخایر آب پنج سد عمده ایران طی ١٠سال اخیر بی‌سابقه بوده است.
یکی از مقامات رژیم در استان اصفهان گفته است کشاورزان شرق اصفهان فقط برای تأمین معیشت خود آب می‌خواهند. او شرایط کشاورزان شرق اصفهان را «نامطلوب و اسفبار» خوانده و گفته است مردم برای تغذیه فرزندان و تحصیل در این منطقه با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستند. کمبود آب در مناطق مختلف کشور تنها ناشی از عملکرد ضد‌مردمی حکومت آخوندی است.
کارشناسان حکومتی عمدتاً خشکسالی را باعث کم آبی در استانهایی مانند چهارمحال بختیاری، خوزستان و اصفهان می‌دانند اما سیاستهای چپاولگرانه، و سیاستهای امنیتی و ساخت سدهای مختلف بدون در نظر گرفتن پیامدهای آن عامل اصلی بحران بی‌آبی در کشور است.
ریشه بحران کم آبی که از جمله به اعتراضهای مردم استانهای اصفهان و چهارمحال بختیاری منجر شده است را باید در سیاستهای ناکارآمد دولت، وزارت نیروی رژیم و مهار آب در پشت سدها و در نهایت خشک شدن یا کم آب شدن رودهایی هم‌چون زاینده رود یا کارون جستجو کرد. سوء مدیریت منابع آبی، مصرف بی‌رویه آب برای کارخانه‌ها و نهادهای وابسته به سپاه سرکوبگر پاسداران و دیگر مؤسسات با نفوذ حکومتی نیز از جمله موارد مؤثر در خشک شدن آب زاینده رود و اعتراضهای عمومی مردم این منطقه است.
به اعتقاد یک کارشناس محیط‌زیست: ”اغلب سدهای ایران برای محیط‌زیست و راه آبهای طبیعی و قناتها و سفره‌های زیر زمینی زیان‌آور هستند و سد سازی برای منافع اقتصادی شرکتهای وابسته به سپاه پاسداران می‌باشد»
همین کارشناس در ادامه اظهارنظرش می‌گوید: ”سدسازیهای بی‌رویه، حفر چاه‌های عمیق، مصرف نامطلوب صنعتی، سوء مدیریت و فساد اداری و مالی نهادهای قدرتمند و با نفوذ برای اجرای پروژه‌هایی که در نهایت برای کشاورزان و مردم مناطق کم آب زیان‌آور بوده‌اند از جمله سیاستهای مخربی بوده‌اند که کشور را با بحران جدی آب روبه‌رو کرده‌اند»
کمبود آب هم‌اکنون باعث نارضایتی در بین مردم مناطق مختلف استانهای کم آب است در استان اصفهان کشاورزان بارها به سیاستهای ضد‌مردمی حکومت آخوندی اعتراض کرده‌اند.
به اعتراف خبرگزاری حکومتی ایرنا وابسته به دولت آخوند حسن روحانی، کشاورزان به‌دلیل کمبود آب و تأمین منابع مورد نیاز، نسبت به سیاستهای مقامات استان اعتراضهای بسیاری کرده‌اند.
بنا به گزارش همین خبرگزاری دولتی، کشاورزان شهر ورزنه در شرق اصفهان به‌دلیل خشکی زاینده رود و فقدان آب برای کشت، روزهای ٨و ٩اسفند سال ١٣٩١ لوله و تأسیسات انتقال آب از اصفهان به استان یزد را تخریب کردند و مأموران انتظامی برای توقف این اقدام اعتراضی وارد عمل شدند.
خبرگزاری حکومتی ایرنا می‌نویسد مسائل کشاورزان منطقه تا حدی جدی بود که کشاورزان از مقامات استان خواسته بودند تا آب برایشان تأمین کنند و یا شغل‌های جایگزینی ایجاد کنند تا آنها قادر باشند با کسب درآمد روزگار بگذرانند.
اعتراض مردم نسبت به خشک شدن دریاچه ارومیه و اعتراض کشاورزان اصفهان و چهارمحال بختیاری به خشک شدن آب زاینده رود، نمایانگر نارضایتی مردم از سیاستهای ضد‌مردمی این رژیم است که تاثیر ی ویرانگر بر زندگی و معیشت مردم منطقه دارد و به‌دلیل همین سیاستهای ضد‌مردمی است که هر از چند گاه مردم مناطق مرکزی و جنوب کشور علیه کم آبی و سیاستهای ضد‌مردمی رژیم به اعتراض و تظاهرات روی می‌آورند و در مواردی این اعتراضها و تظاهرات به درگیری با مأموران سرکوبگر رژیم می‌انجامد.
طی چند ماه گذشته کشاورزان استانهای اصفهان، چهارمحال بختیاری و خوزستان در اعتراض به سیاستهای ضد‌مردمی این رژیم در زمینه آب اعتراضات زیادی داشته‌اند. به بخشی از این اعتراضات اشاره می‌شود:
1آذر 92 بیش از 300تن از کشاورزان حاشیه زاینده رود در استان چهار محال و بختیاری در اعتراض به احداث و بهره‌برداری از تونل انتقال آب حجت آباد در نزدیکی مصلای شهرکرد تجمع کردند و با مأموران سرکوبگر نیروی انتظامی درگیر شدند. در این درگیری، عده‌یی از کشاورزان معترض بر اثر شلیک گاز اشک‌آور و هم‌چنین ضربات باتون به‌طور اورژانس به بیمارستان منتقل شدند.
9شهریور 92 نمایندگان کشاورزان خوراسگان اصفهان به همراه خانواده‌هایشان جلوی استانداری رژیم در اصفهان تجمع کردند و به خودداری رژیم آخوندی از پرداخت غرامت به کشاورزان خسارت دیده به‌خاطر قطعی آب زاینده رود اعتراض کردند.
14مهر 92 جمعی از نمایندگان کشاورزان اصفهان با تجمع در مقابل استانداری رژیم در این شهر و امضای یک طومار اعتراضی خواستار پرداخت خسارات شدند. کشاورزان اعلام کردند تا گرفتن حق آب و دریافت خساراتشان که طی سالهای 91و 92متحمل شده‌اند دست از اعتراض بر نمی‌دارند.
9مهر 92 کشاورزان خشمگین شهرستان لردگان ساعت 21روز هفتم مهر ماه ساختمان اداره کشاورزی این شهرستان در استان چهار محال و بختیاری را به آتش کشیدند. آنها در اعتراض به خودداری رژیم آخوندی از پرداخت حق بیمه به‌خاطر خسارتهای ناشی از خشکسالی در مقابل این اداره تجمع کرده بودند ولی از آنجا که به اعتراضات آنها توجه نشد، آن را به آتش کشیدند. به گفته شاهدان تا رسیدن آتش‌نشانی، بیش از 70درصد ساختمان و تجهیزات اداره کشاورزی در آتش سوخت.
21مرداد 92 کشاورزان و باغداران زحمتکش شهر سامان در استان چهار محال و بختیاری به همراه خانواده‌هایشان در مقابل استانداری رژیم در چهار راه دولت شهرکرد، تجمع اعتراضی برگزار کردند.
تجمع‌کنندگان به جمع‌آوری پمپهایی که آب رودخانه را به مزارع و باغهای آنها می‌رساند، اعتراض کردند. جمع‌آوری بدون اطلاع پمپهای آب، خشم کشاورزان را برانگیخته است.
یکی از مقامات رژیم در استان اصفهان گفته است کشاورزان شرق اصفهان فقط برای تأمین معیشت خود آب می‌خواهند. او شرایط کشاورزان شرق اصفهان را «نامطلوب و اسفبار» خوانده و گفته است مردم برای تغذیه فرزندان و تحصیل در این منطقه با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستند. کمبود آب در مناطق مختلف کشور تنها ناشی از عملکرد ضد‌مردمی حکومت آخوندی است.
کارشناسان حکومتی عمدتاً خشکسالی را باعث کم آبی در استانهایی مانند چهارمحال بختیاری، خوزستان و اصفهان می‌دانند اما سیاستهای چپاولگرانه، و سیاستهای امنیتی و ساخت سدهای مختلف بدون در نظر گرفتن پیامدهای آن عامل اصلی بحران بی‌آبی در کشور است.
ریشه بحران کم آبی که از جمله به اعتراضهای مردم استانهای اصفهان و چهارمحال بختیاری منجر شده است را باید در سیاستهای ناکارآمد دولت، وزارت نیروی رژیم و مهار آب در پشت سدها و در نهایت خشک شدن یا کم آب شدن رودهایی هم‌چون زاینده رود یا کارون جستجو کرد. سوء مدیریت منابع آبی، مصرف بی‌رویه آب برای کارخانه‌ها و نهادهای وابسته به سپاه سرکوبگر پاسداران و دیگر مؤسسات با نفوذ حکومتی نیز از جمله موارد مؤثر در خشک شدن آب زاینده رود و اعتراضهای عمومی مردم این منطقه است.
به اعتقاد یک کارشناس محیط‌زیست: ”اغلب سدهای ایران برای محیط‌زیست و راه آبهای طبیعی و قناتها و سفره‌های زیر زمینی زیان‌آور هستند و سد سازی برای منافع اقتصادی شرکتهای وابسته به سپاه پاسداران می‌باشد»
همین کارشناس در ادامه اظهارنظرش می‌گوید: ”سدسازیهای بی‌رویه، حفر چاه‌های عمیق، مصرف نامطلوب صنعتی، سوء مدیریت و فساد اداری و مالی نهادهای قدرتمند و با نفوذ برای اجرای پروژه‌هایی که در نهایت برای کشاورزان و مردم مناطق کم آب زیان‌آور بوده‌اند از جمله سیاستهای مخربی بوده‌اند که کشور را با بحران جدی آب روبه‌رو کرده‌اند»
کمبود آب هم‌اکنون باعث نارضایتی در بین مردم مناطق مختلف استانهای کم آب است در استان اصفهان کشاورزان بارها به سیاستهای ضد‌مردمی حکومت آخوندی اعتراض کرده‌اند.
به اعتراف خبرگزاری حکومتی ایرنا وابسته به دولت آخوند حسن روحانی، کشاورزان به‌دلیل کمبود آب و تأمین منابع مورد نیاز، نسبت به سیاستهای مقامات استان اعتراضهای بسیاری کرده‌اند.
بنا به گزارش همین خبرگزاری دولتی، کشاورزان شهر ورزنه در شرق اصفهان به‌دلیل خشکی زاینده رود و فقدان آب برای کشت، روزهای ٨و ٩اسفند سال ١٣٩١ لوله و تأسیسات انتقال آب از اصفهان به استان یزد را تخریب کردند و مأموران انتظامی برای توقف این اقدام اعتراضی وارد عمل شدند.
خبرگزاری حکومتی ایرنا می‌نویسد مسائل کشاورزان منطقه تا حدی جدی بود که کشاورزان از مقامات استان خواسته بودند تا آب برایشان تأمین کنند و یا شغل‌های جایگزینی ایجاد کنند تا آنها قادر باشند با کسب درآمد روزگار بگذرانند.
اعتراض مردم نسبت به خشک شدن دریاچه ارومیه و اعتراض کشاورزان اصفهان و چهارمحال بختیاری به خشک شدن آب زاینده رود، نمایانگر نارضایتی مردم از سیاستهای ضد‌مردمی این رژیم است که تاثیر ی ویرانگر بر زندگی و معیشت مردم منطقه دارد و به‌دلیل همین سیاستهای ضد‌مردمی است که هر از چند گاه مردم مناطق مرکزی و جنوب کشور علیه کم آبی و سیاستهای ضد‌مردمی رژیم به اعتراض و تظاهرات روی می‌آورند و در مواردی این اعتراضها و تظاهرات به درگیری با مأموران سرکوبگر رژیم می‌انجامد.
طی چند ماه گذشته کشاورزان استانهای اصفهان، چهارمحال بختیاری و خوزستان در اعتراض به سیاستهای ضد‌مردمی این رژیم در زمینه آب اعتراضات زیادی داشته‌اند. به بخشی از این اعتراضات اشاره می‌شود:
1آذر 92 بیش از 300تن از کشاورزان حاشیه زاینده رود در استان چهار محال و بختیاری در اعتراض به احداث و بهره‌برداری از تونل انتقال آب حجت آباد در نزدیکی مصلای شهرکرد تجمع کردند و با مأموران سرکوبگر نیروی انتظامی درگیر شدند. در این درگیری، عده‌یی از کشاورزان معترض بر اثر شلیک گاز اشک‌آور و هم‌چنین ضربات باتون به‌طور اورژانس به بیمارستان منتقل شدند.
9شهریور 92 نمایندگان کشاورزان خوراسگان اصفهان به همراه خانواده‌هایشان جلوی استانداری رژیم در اصفهان تجمع کردند و به خودداری رژیم آخوندی از پرداخت غرامت به کشاورزان خسارت دیده به‌خاطر قطعی آب زاینده رود اعتراض کردند.
14مهر 92 جمعی از نمایندگان کشاورزان اصفهان با تجمع در مقابل استانداری رژیم در این شهر و امضای یک طومار اعتراضی خواستار پرداخت خسارات شدند. کشاورزان اعلام کردند تا گرفتن حق آب و دریافت خساراتشان که طی سالهای 91و 92متحمل شده‌اند دست از اعتراض بر نمی‌دارند.
9مهر 92 کشاورزان خشمگین شهرستان لردگان ساعت 21روز هفتم مهر ماه ساختمان اداره کشاورزی این شهرستان در استان چهار محال و بختیاری را به آتش کشیدند. آنها در اعتراض به خودداری رژیم آخوندی از پرداخت حق بیمه به‌خاطر خسارتهای ناشی از خشکسالی در مقابل این اداره تجمع کرده بودند ولی از آنجا که به اعتراضات آنها توجه نشد، آن را به آتش کشیدند. به گفته شاهدان تا رسیدن آتش‌نشانی، بیش از 70درصد ساختمان و تجهیزات اداره کشاورزی در آتش سوخت.
21مرداد 92 کشاورزان و باغداران زحمتکش شهر سامان در استان چهار محال و بختیاری به همراه خانواده‌هایشان در مقابل استانداری رژیم در چهار راه دولت شهرکرد، تجمع اعتراضی برگزار کردند.
تجمع‌کنندگان به جمع‌آوری پمپهایی که آب رودخانه را به مزارع و باغهای آنها می‌رساند، اعتراض کردند. جمع‌آوری بدون اطلاع پمپهای آب، خشم کشاورزان را برانگیخته است.
