عفو بین‌الملل روز دوشنبه 20شهریور 96 طی بیانیه‌یی خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط راحله راحمی‌پور شد. وی سال‌هاست پیگیر سرنوشت نوزاد برادر و برادرش است که در دهه ۶۰ در زندان اوین ناپدید شده‌اند. ماگدالنا موگرابی، معاون خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان عفو بین‌الملل، گفت: «دستگیری او شواهد بیشتری، دال بر تصمیم بی‌رحمانه مقامهای رژیم ایران برای ارعاب او و به سکوت کشاندن و طولانی کردن رنج او، را فراهم می‌کند».
در بیانیه عفو آمده است: «مقامهای رژیم ایران به جای بازخواست از خانواده‌های رنج کشیده در جستجوی عزیزانشان، باید خواسته‌های برحق و قانونی آنها برای حقیقت و عدالت را به‌جا آورند.»
برادر راحله راحمی پور، حسین، در اوت ۱۹۸۳ همراه با همسر باردارش به‌خاطر عضویت در گروه سیاسی مخالف دستگیر شد. نزدیک به یک سال پس از دستگیری، از زندان اوین با خانواده‌اش تماس تلفنی گرفته شد و به آنها گفته شد برای گرفتن وسایل شخصی او بیایند و بگیرند که آنها فهمیدند که این بمنزله اعدام او بوده است. پیکرش هرگز به خانواده باز نگشت و جواز مرگی صادر نشد...
در بیانیه عفو آمده است: «مقامهای رژیم ایران به جای بازخواست از خانواده‌های رنج کشیده در جستجوی عزیزانشان، باید خواسته‌های برحق و قانونی آنها برای حقیقت و عدالت را به‌جا آورند.»
برادر راحله راحمی پور، حسین، در اوت ۱۹۸۳ همراه با همسر باردارش به‌خاطر عضویت در گروه سیاسی مخالف دستگیر شد. نزدیک به یک سال پس از دستگیری، از زندان اوین با خانواده‌اش تماس تلفنی گرفته شد و به آنها گفته شد برای گرفتن وسایل شخصی او بیایند و بگیرند که آنها فهمیدند که این بمنزله اعدام او بوده است. پیکرش هرگز به خانواده باز نگشت و جواز مرگی صادر نشد...
