به دعوت جوامع ایرانیان مقیم هلند، گردهمایی و تظاهراتی در برابر دادگاه بین‌المللی در شهر لاهه برگزار شد. در این تظاهرات، شماری از شخصیتهای سیاسی و مذهبی و مدافعان حقوق‌بشر، حقوقدانان و نمایندگان شماری از جوامع ایرانی مقیم هلند ضمن محکوم کردم موج اعدامهای فزاینده در ایران، خواستار تشکیل یک کمیته تحقیق برای محاکمه جنایتکاران و مسببین قتل‌عام زندانیان سیاسی، و اجرای عدالت برای قربانیان جنایت علیه بشریت در سال 67 شدند.
در پایان این گردهمایی، شرکت کنندگان در خیابانهای لاهه دست به تظاهرات زدند.
در تظاهرات ایرانیان آزاده و حامیان مقاومت ایران در مقابل دادگاه بین‌المللی لاهه، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، طی پیامی از تلاشهای ایرانیان آزاده و حامیان مقاومت برای پیشبرد جنبش دادخواهی قتل‌عام 67 تقدیر کرد.
ژیلبر میتران رئیس بنیاد فرانس‌لیبرته طی سخنانی در این تظاهرات با اشاره به حمایت مادرش، دانیل میتران از رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی و مقاومت مردم ایران برای آزادی، به حضورش در گردهمایی‌های سالانه مقاومت در پاریس اشاره کرد و سپس به تاثیراتی که از دیدار با مجاهدان آزادی در آلبانی پذیرفته پرداخت و گفت:
من مبارزاتی که در کنار مریم رجوی و شورای ملی مقاومت برای خانواده‌های اشرف و لیبرتی به پیش بردیم را فراموش نمی‌کنم آنها امروز در مکانی امن در آلبانی قرار دارند من فراموش نمی‌کنم دیداری که همراه با همسرم با این خانواده‌ها داشتیم در ماه مارس گذشته در تیرانا و شاهد استقبال آنها و شهادتهای آنها که منقلب کننده بود و نشان‌دهنده عزم و قدرت و استقامت مقاومت ایران بود. فراموش نمی‌کنم که شورای ملی مقاومت ایران و بنیاد فرانس‌لیبرته به مدت سی سال است که با هم همکاری می‌کنند.
بنام مبارزه برای آزادی بهنام مبارزه برای عدالت بهنام مبارزه برای دموکراسی علیه دیکتاتوری آخوندها، به نام این امید که این مبارزه به پیروزی برسد و یقینا این مبارزه پیروز خواهد شد و ما همواره در کنار شما خواهیم بود.
پروفسور هنک دیهان، رئیس گروه ایران آزاد در هلند در سخنانی در این تظاهرات با یادآوری فعالیتهای مقاومت ایران و حامیان بین‌المللی مقاومت برای خارج کردن نام مجاهدین از لیستهای اروپا و آمریکا، به قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 67 پرداخت و با اشاره به عکسهای شهیدان حاضر در صحنه گفت: سیاست درست در رابطه با رژیم حاکم بر ایران این است که و وضعیت حقوق‌بشر در ایران در مراوداتی که کشورهای غربی با این رژیم دارند باید در کانون این روابط باشد.
طاهر بومدرا سخنران دیگر تظاهرات در مقابل دادگاه لاهه در هلند با اشاره به قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 67 به‌عنوان جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی مجاهدین که با فرمان خمینی برای نابودی مجاهدین به مورد اجرا گذاشته شد و بدون مجازات ماندن آمران و عاملان این قتل‌عام گفت:
در سپتامبر 2016 ما در ژنو به‌درخواست خانواده‌های قربانیان قتل‌عام 67 انجمنی را بهنام عدالت برای قربانیان قتل‌عام 1988 تشکیل دادیم. که کارش بررسی اسناد این جنایت و عاملان و قربانیان و محل گورهای دستجمعی است. و تعدادی از وکلای بین‌المللی انگلیسی روی این موضوع به مدت یک سال کار کردند و گزارشی را در این رابطه این انجمن منتشر کرده است.
طاهر بومدرا افزود: هدف از بین بردن مقاومت در ۱۳۶۷ متوقف نشد و ادامه پیدا کرد، در دهه‌های 70 و 90 و سالهای ۹۱، ۹۲ در اشرف. بقای مقاومت در عراق، در اشرف و بعد در لیبرتی، قربانی فتوای خمینی برای از بین بردن مقاومت بود. بارها اشرف مورد حمله قرار گرفت به‌خاطر این‌که در دهه ۶۰ یک رهبر مرتجع دینی تصمیم گرفت که هر نوع مقاومت را نابود کند. بنابراین آنهایی را که در اشرف و لیبرتی با جانشان قیمت را دادند، نمی‌توان فراموش کرد. آنهایی که خون اشرفیان را برزمین ریختند باید مجازات شوند.
کشیش روبرت روزنبام، کشیش هلندی حامی مقاومت ایران با خواندن قطعه شعری خاطره 30000زندانی سیاسی قتل‌عام شده گرامی داشت.
سی هزار نفر، جان خود را فدا کردند،
فدای سرزمین مادری و،
سرفرازی شان،
سی هزار نفر، جان خود را از دست دادند،
پس از تحمل رنج های گران زندگی،
در ایران رژیمی حاکم است که قتل‌عام 30000زندانی سیاسی را در پرونده خود دارد. باید علیه این جنایت دادخواهی صورت گیرد و جنایتکاران محاکمه شوند. کمیته تحقیق باید این قتل‌عام را مورد بررسی قرار داده و عاملان آن تحت تعقیب قرار بگیرند.
مجری برنامه:
آری! برخلاف تصور خمینی و پس مانده‌هایش، مجاهدین نه تنها با قتل‌عام تمام نشدند، که خونهای پاکِ به ناحق ریخته‌شان انگیزه‌های فرزندانِ رشید آن مرز و بوم را برای مقابله با حکومت جلادان، صد چندان نمود و بر مبارزۀ بی‌امان و بی‌وقفه و توقف ناپذیر تا سرنگونی این جانیان عمامه به‌سر و کشاندنِ آنها به پای میز محاکمه، مُهرِ تأیید زد.
بهنام ترک زبان
مقاومتی که از دهۀ شصت در زندانهای سراسر ایران آغاز گردید، با وجود جنایتهای بی‌شمار و در اوج آن، قتل‌عام وحشیانۀ زندانیان، نه تنها به پایان نرسیده، بلکه با عزم و ارادۀ آهنین فرزندانِ ایران‌زمین تا روز سرنگونی آخوندها ادامه خواهد یافت.
ثریا محبی
تاریخچۀ مبارزات زنانِ قهرمان ایران‌زمین طی نزدیک به چهار دهه که از حکومت سرکوبگر آخوندها در سرزمین ما می‌گذرد، سرشار از ایستادگی، فداکاری و استقامت در مقابل رژیم زن‌ستیز ولایت فقیه است.
فرح اسلامی
من فرح هستم اسمم را به یاد عمه شهیدم که در سن 25سالگی بهمراه 5تن از همرزمانش به‌شهادت رسیدند دژخیمان آخوندی او را اعدام کردند گذاشتند به دژخیمان و شکنجه‌گران می‌گویم که من فریاد فرح و فرحها هستم و با افتخار در ادامه راهش نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم تا همه جنایتکارا ن قتل‌عام 67 را به میز محاکمه بکشانیم.
فرشته متشرعی
اما تمامی جلادان و جانیانِ حاکم بر سرزمین ما باید بدانند و آگاه باشند (با اشاره به بنر شهداء) که این مسیری است برگشت‌ناپذیر که تا سرنگونی رژیم سفاک ولایت فقیه، ادامه خواهد یافت.
«مرگ بر اصل ولایت فقیه... زنده باد ارتش آزادی».
مجید عظیم زاده:
مجاهد شهید مهدی عظیم زاده، برادرم بود. هنگام دستگیری بیست و سه سال داشت. در مرداد شصت و هفت به همراه صدها گل سرخ دیگر بر چوبۀ دار بوسه زد و خونِ پاکِ خویش را تقدیم آزادی و رهایی ایران‌زمین و خلق محبوبش نمود. بر او و تمامی همرزمان شهیدش درود، درود، درود.
هما رشیدی:
مجاهد شهید کمال الدین منصوریان، برادرم بود. اردیبهشت ماه 1361 با یورش مزدوران به خانه ما دستگیر شد و سرانجام پس از تحمل هفت سال بند و شکنجه، در تابستان شصت وهفت در سن بیست و هشت سالگی، سربلند و سرافراز به دژخیمان «نه» گفت و بر طناب دار بوسه زد.
سعید نجاتی:
مجاهد شهید حسین نجاتی، برادرم بود. فقط 23سال داشت. حسین قهرمان سرانجام در یکی از شبهای شوم مرداد ماه شصت وهفت در برابر هیأت مرگ خمینی که او را بین تسلیم در مقابل زنده ماندن یا مرگ و اعدام مخیر کرده بودند، شهادت و جاودانگی را برگزید و همانند هزاران گل سرخ دیگر، قتل‌عام شد.
