یورو ریپورتر گزارش داد: بیش از ۲۰زندانی سیاسی از ۳۰ژوئیه در زندان گوهردشت کرج در غرب تهران دست به اعتصابغذا زدهاند.
به گفته سازمان عفو بینالملل، زندانیان در اعتراض به شرایط بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز اعتصابغذا کردهاند.
آنها به بخش۱۰ زندان منتقل شدند، جایی که از پایهایترین شرایط مانند پنجره، دسترسی به آب تمیز، غذا و فضای کافی برای استراحت و همچنین از دیدار خانوادگی در زندان و تلفن محروم هستند.
در ماههای اخیر، زندانیان سیاسی فراخوانهای افزایش یابندهای در رابطه با شرایط وخامتبار و سخت زندانها دادهاند. برخی از زندانیان نامههایی که شرایط غیرانسانی در زندانهای مختلف را توصیف میکند را مخفیانه به بیرون فرستادند. برخی از آنان خواستار عدالت برای عزیزانشان که توسط رژیم ایران اعدام شدهاند، شامل عدالت برای قربانیان قتلعام زندانیان سیاسی سال ۱۹۸۸ میباشند. رژیم ایران با اعمال تدابیر امنیتی و نظارتی ۲۴ساعته در هفته در سلول زندانیان و همچنین محیطهای خصوصی مانند حمام و توالت ها پاسخ سرکوبگرانهای داده است.
شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) نگرانی عمیق خود را نسبت به سلامت و امنیت این زندانیان سیاسی در اعتصابغذا ابراز داشتند.
آنان از جامعه بینالمللی خواستند که سکوت خود را در مورد این موضوع بشکنند و به دولتهای غربی فراخوان دادند که هرگونه رابطهای با حاکمان حکومت مذهبی در ایران را مشروط به بهبود وضعیت حقوقبشر در این کشور بکنند.
به گفته سازمان عفو بینالملل، زندانیان در اعتراض به شرایط بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز اعتصابغذا کردهاند.
آنها به بخش۱۰ زندان منتقل شدند، جایی که از پایهایترین شرایط مانند پنجره، دسترسی به آب تمیز، غذا و فضای کافی برای استراحت و همچنین از دیدار خانوادگی در زندان و تلفن محروم هستند.
در ماههای اخیر، زندانیان سیاسی فراخوانهای افزایش یابندهای در رابطه با شرایط وخامتبار و سخت زندانها دادهاند. برخی از زندانیان نامههایی که شرایط غیرانسانی در زندانهای مختلف را توصیف میکند را مخفیانه به بیرون فرستادند. برخی از آنان خواستار عدالت برای عزیزانشان که توسط رژیم ایران اعدام شدهاند، شامل عدالت برای قربانیان قتلعام زندانیان سیاسی سال ۱۹۸۸ میباشند. رژیم ایران با اعمال تدابیر امنیتی و نظارتی ۲۴ساعته در هفته در سلول زندانیان و همچنین محیطهای خصوصی مانند حمام و توالت ها پاسخ سرکوبگرانهای داده است.
شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) نگرانی عمیق خود را نسبت به سلامت و امنیت این زندانیان سیاسی در اعتصابغذا ابراز داشتند.
آنان از جامعه بینالمللی خواستند که سکوت خود را در مورد این موضوع بشکنند و به دولتهای غربی فراخوان دادند که هرگونه رابطهای با حاکمان حکومت مذهبی در ایران را مشروط به بهبود وضعیت حقوقبشر در این کشور بکنند.