وضعیت خشکسالی هم‌چنان در استان اصفهان ادامه دارد به‌طوری که 95درصد مساحت اصفهان درگیر خشکسالی بلندمدت است.
خبرگزاری حکومتی ایسنا روز 11مرداد 96 به‌نقل از یک مقام حکومتی در هواشناسی اصفهان نوشت: «وضعیت خشکسالی درازمدت (هیدرولوژیکی) در استان اصفهان منجر به‌وقوع خشکسالی بسیار شدید در شهرضا، مبارکه، نجف آباد، کاشان، شاهین شهر، میمه، گلپایگان و تیران و کرون می‌شود».
وی افزود: «تنها در پنج درصد مساحت استان وضعیت بارش‌ها مناسب است. 11درصد مساحت استان به‌لحاظ خشکسالی درازمدت خفیف، 48درصد متوسط، 30درصد شدید و 6درصد بسیار کم است».
بیشتر بخوانید:
خبرگزاری حکومتی ایسنا روز 11مرداد 96 به‌نقل از یک مقام حکومتی در هواشناسی اصفهان نوشت: «وضعیت خشکسالی درازمدت (هیدرولوژیکی) در استان اصفهان منجر به‌وقوع خشکسالی بسیار شدید در شهرضا، مبارکه، نجف آباد، کاشان، شاهین شهر، میمه، گلپایگان و تیران و کرون می‌شود».
وی افزود: «تنها در پنج درصد مساحت استان وضعیت بارش‌ها مناسب است. 11درصد مساحت استان به‌لحاظ خشکسالی درازمدت خفیف، 48درصد متوسط، 30درصد شدید و 6درصد بسیار کم است».
بیشتر بخوانید:
فاجعه بحران آب و اعتراف رسانه‌ها به سیاستهای ضدمردمی رژیم
روزنامه حکومتی مهر 16اردیبهشت 96 تحت عنوان غبار گاوخونی در چشم مردم ورزنه به تبعات خشکی زاینده رود و باتلاق گاوخونی این‌گونه اعتراف می‌کند: «بیش از ۱۲سال است این تالاب قطره آبی از زاینده‌رود را بر تن خود حس نکرده است و اگر آبی در طول این مدت وارد تالاب گاوخونی شده است فقط شامل ذهاب و پساب بوده است. گاوخونی اکنون تقریباً خشک شده است و فصل گرما که آغاز شود عرض تالاب را می‌توان با موتور سیکلت پیمود».
-خبرگزاری مهر آخوندی 10خرداد 95 در ارتباط با انتقال آب کرج به تهران چنین می‌نویسد: «طرح انتقال تونلی آب کرج به تهران از سد امیر کبیر پروژه‌یی است که آب رودخانه کرج را از خروجی سد توسط تونل به تهران انتقال می‌دهد و بیش از ۳۰کیلومتر از این رودخانه منحصربه‌فرد را خشک می‌کند.
از آنجاییکه رودخانه کرج تنها منبع سطحی تغذیه کننده سفره‌های زیر زمینی آب دشت کرج است و با اجرای انتقال آب این رودخانه از محل سد کرج به تهران و خشک شدن ۳۰کیلومتر از رودخانه کرج، طبق نظر کارشناسان سفره‌های آب زیر زمینی بیش از ۱۰۰متر کاهش می‌یابد بسیاری از مسئولان استان البرز اجرای این طرح را خطری جدی می‌دانند به‌طوری که ششم خردادماه در نشست ملی تنوع زیستی که به میزبانی استان البرز برگزار شد؛ حسین محمدی مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان بر این مسأله اذعان داشت و گفت: رودخانه کرج یکی از رودخانه‌های حفاظت‌شده کشور محسوب می‌شود انتقال تونلی آب رودخانه کرج از زیر سد به تهران خطر جدی برای این رودخانه به‌شمار می‌آید».
-خبرگزاری مهر آخوندی اول فروردین 95 در ارتباط با انتقال آب کارون از چهارمحال و بختیاری می‌نویسد: «کاهش ۵۷درصدی آب مازاد قابل انتقال در طرح انتقال آب بهشت آباد ظرفیت انتقال این «مگاپروژه» ۱۲هزار و دویست میلیارد تومانی را از ۵۸۰میلیون مترمکعب به ۲۴۶میلیون مترمکعب در سال فرو کاسته است. کاهشی که صرفنظر از اثرات مخرب زیست محیطی این طرح بزرگ انتقال آب، عملاً توجیه اقتصادی آن را نیز زیر سؤال می‌برد».
همین منبع در ادامه اضافه می‌کند: «طرح بهشت‌آباد که قرار بود آب را از استان چهارمحال و بختیاری با ظرفیت انتقال سالانه یک میلیارد و ۱۰۰میلیون مترمکعب به فلات مرکزی ایران منتقل کند در میان مخالفت کارشناسان، مسئولان، نمایندگان و افکار عمومی استانهای خوزستان و چهار محال و بختیاری، در آستانه استیضاح نامجو وزیر وقت نیرو و با فشار مسئولان و نمایندگان استانهای مرکز کشور، به‌ویژه اصفهان، در شورای عالی آب تصویب شد و وزارت نیرو اعلام کرد در هفته دولت سال ۱۳۹۰ طرح بهشت آباد کلنگ زنی می‌شود».
-سایت حکومتی آراس نیوز 10خرداد 95 به‌نقل از یکی از اساتید دانشگاه در ارتباط با طرح انتقال آب کارون توسط تونل بهشت آباد چنین می‌نویسد: «احداث این تونل جدید، زاینده رود و کارون-هر دو- را به خطر خواهد انداخت لذا عقل حکم می‌کند در خصوص این مسأله بازنگری اساسی صورت گیرد. اگر این حفاریها صورت نمی‌گرفت، اکنون زاینده رود چنین شرایطی را تجربه نمی‌کرد و ادامه این پروژه پیامدهای جبران ناپذیری برای حوزه‌های مبدأ و مقصد ایجاد می‌کند که این مشکلات ناشی از عدم توجه به اصول توسعه‌ی پایدار و معیارهای معتبر یونسکو، تک گزینه‌یی بودن مطالعات و عدم دیدگاه جامع نگرانه و آینده پژوه به حوزه‌های مبدأ و مقصد است».
-خبرگزاری ایرنای رژیم 26اردیبهشت 90 می‌نویسد: «چهارمحال و بختیاری به‌رغم داشتن یک درصد از مساحت کل کشور 10درصد از منابع آبی کشور را به همراه دو آبخیز مهم و اصلی شامل زیرحوضه‌های کارون و زاینده‌رود دارد» اما «به‌دلیل برداشت بی‌رویه از این منابع، بیلان آب بسیاری از آبخوانهای زیرزمینی منفی شده و مهمترین دشتهای استان شامل دشتهای شهرکرد، بروجن، فرادنبه، سفید دشت و خانمیرزا ممنوعه و بحرانی هستند».
همین منبع در ادامه ضمن اعتراف به این‌که مشکل خشکسالی شهرستان کوهرنگ استان چهار محال و بختیاری مصنوعی است می‌نویسد: «ایجاد تونل سوم کوهرنگ موجب خشک شدن چشمه‌های زیادی در این شهرستان شد و موجب اختلال در آب شرب روستاهای شهرستان شده است چرا که از 36منبع شهرستان کوهرنگ، آب 24منبع روستاهای آن خشک شده است و با وجود این‌که این شهرستان هشت درصد آب کشور را تأمین می‌کند، مردمان روستاهای این شهرستان خود به‌دنبال آب شرب بهداشتی می‌گردند و یا در شهرستان لردگان از 104منبع آب 74منبع آب خشک شده است و این شهرستان به‌خاطر بالاتر بودن تعداد روستاهای مشکل دار از نظر آب شرب می‌باید به‌عنوان اولویت اول در مورد بحران کم آبی مورد توجه باشد» و این همه در حالی است که «میزان مصرف آب در بخشهای کشاورزی، صنعت و شرب این استان حدود 979میلیون مترمکعب است» اما «خروجی آب از این استان سالانه 11میلیارد مترمکعب است».
- خبرگزاری حکومتی ایسنا 15اردیبهشت 94در مطلبی تحت عنوان «نابودی کارون تا 20سال آینده» به‌نقل از یکی از کارشناسان رژیم چنین می‌نویسد: «بررسی مدیریت 50سال اخیر رودخانه‌ها در استان نشان می‌دهد که ارگانهایی هم‌چون وزارت نیرو و شهرداریها که متولی رودخانه کارون بوده‌اند، این رودخانه را نابود کرده‌اند. وزارت نیرو با سدسازی و تولید انرژی از آب رودخانه کارون به سهم خود آن را خشک کرده و شهرداری نیز با خاک‌ریزی و خاک برداری دهانه‌های زیر پل‌ها را بسته است».
همین منبع در ادامه اضافه می‌کند: «به‌طور کلی ساخت صنایع آب بر در کویر، کاری از اساس اشتباه است که متأسفانه دولت تن به انجام آن داد و امروز صنایع بزرگی در اصفهان فعال است که نیاز آبی زیادی دارند و برای تأمین نیاز آب آنها کانال‌های پیدا و ناپیدا به‌صورت علنی و پنهانی ایجاد شده است و به این ترتیب آب رودخانه‌های خوزستان منتقل می‌شود».
ملاحظه می‌شود بر اساس نوشته‌های مطبوعات رژیم 11میلیارد مترمکعب خروجی از استان چهارمحال به اضافه آب رودخانه کارون به استان اصفهان منتقل می‌شود که از آن برای صنایع هسته‌یی، کارخانه فولاد مبارکه اصفهان و کارخانه‌های وابسته به صنایع نظامی رژیم استفاده می‌شود و طبعاً در نتیجه این سیاستهای ضدمردمی رژیم است که زمینهای زراعی حوزه این دو رودخانه با کمبود شدید آب مواجه هستند و به‌دفعات شاهد درگیری و اعتراض مردم این دو استان در برابر سیاستهای غارتگرانه در چپاول آب مورد نیاز زمینهایشان طی سالیان گذشته بوده‌ایم.
-خبرگزاری مهر آخوندی 10خرداد 95 در ارتباط با انتقال آب کرج به تهران چنین می‌نویسد: «طرح انتقال تونلی آب کرج به تهران از سد امیر کبیر پروژه‌یی است که آب رودخانه کرج را از خروجی سد توسط تونل به تهران انتقال می‌دهد و بیش از ۳۰کیلومتر از این رودخانه منحصربه‌فرد را خشک می‌کند.
از آنجاییکه رودخانه کرج تنها منبع سطحی تغذیه کننده سفره‌های زیر زمینی آب دشت کرج است و با اجرای انتقال آب این رودخانه از محل سد کرج به تهران و خشک شدن ۳۰کیلومتر از رودخانه کرج، طبق نظر کارشناسان سفره‌های آب زیر زمینی بیش از ۱۰۰متر کاهش می‌یابد بسیاری از مسئولان استان البرز اجرای این طرح را خطری جدی می‌دانند به‌طوری که ششم خردادماه در نشست ملی تنوع زیستی که به میزبانی استان البرز برگزار شد؛ حسین محمدی مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان بر این مسأله اذعان داشت و گفت: رودخانه کرج یکی از رودخانه‌های حفاظت‌شده کشور محسوب می‌شود انتقال تونلی آب رودخانه کرج از زیر سد به تهران خطر جدی برای این رودخانه به‌شمار می‌آید».
-خبرگزاری مهر آخوندی اول فروردین 95 در ارتباط با انتقال آب کارون از چهارمحال و بختیاری می‌نویسد: «کاهش ۵۷درصدی آب مازاد قابل انتقال در طرح انتقال آب بهشت آباد ظرفیت انتقال این «مگاپروژه» ۱۲هزار و دویست میلیارد تومانی را از ۵۸۰میلیون مترمکعب به ۲۴۶میلیون مترمکعب در سال فرو کاسته است. کاهشی که صرفنظر از اثرات مخرب زیست محیطی این طرح بزرگ انتقال آب، عملاً توجیه اقتصادی آن را نیز زیر سؤال می‌برد».
همین منبع در ادامه اضافه می‌کند: «طرح بهشت‌آباد که قرار بود آب را از استان چهارمحال و بختیاری با ظرفیت انتقال سالانه یک میلیارد و ۱۰۰میلیون مترمکعب به فلات مرکزی ایران منتقل کند در میان مخالفت کارشناسان، مسئولان، نمایندگان و افکار عمومی استانهای خوزستان و چهار محال و بختیاری، در آستانه استیضاح نامجو وزیر وقت نیرو و با فشار مسئولان و نمایندگان استانهای مرکز کشور، به‌ویژه اصفهان، در شورای عالی آب تصویب شد و وزارت نیرو اعلام کرد در هفته دولت سال ۱۳۹۰ طرح بهشت آباد کلنگ زنی می‌شود».
-سایت حکومتی آراس نیوز 10خرداد 95 به‌نقل از یکی از اساتید دانشگاه در ارتباط با طرح انتقال آب کارون توسط تونل بهشت آباد چنین می‌نویسد: «احداث این تونل جدید، زاینده رود و کارون-هر دو- را به خطر خواهد انداخت لذا عقل حکم می‌کند در خصوص این مسأله بازنگری اساسی صورت گیرد. اگر این حفاریها صورت نمی‌گرفت، اکنون زاینده رود چنین شرایطی را تجربه نمی‌کرد و ادامه این پروژه پیامدهای جبران ناپذیری برای حوزه‌های مبدأ و مقصد ایجاد می‌کند که این مشکلات ناشی از عدم توجه به اصول توسعه‌ی پایدار و معیارهای معتبر یونسکو، تک گزینه‌یی بودن مطالعات و عدم دیدگاه جامع نگرانه و آینده پژوه به حوزه‌های مبدأ و مقصد است».
-خبرگزاری ایرنای رژیم 26اردیبهشت 90 می‌نویسد: «چهارمحال و بختیاری به‌رغم داشتن یک درصد از مساحت کل کشور 10درصد از منابع آبی کشور را به همراه دو آبخیز مهم و اصلی شامل زیرحوضه‌های کارون و زاینده‌رود دارد» اما «به‌دلیل برداشت بی‌رویه از این منابع، بیلان آب بسیاری از آبخوانهای زیرزمینی منفی شده و مهمترین دشتهای استان شامل دشتهای شهرکرد، بروجن، فرادنبه، سفید دشت و خانمیرزا ممنوعه و بحرانی هستند».
همین منبع در ادامه ضمن اعتراف به این‌که مشکل خشکسالی شهرستان کوهرنگ استان چهار محال و بختیاری مصنوعی است می‌نویسد: «ایجاد تونل سوم کوهرنگ موجب خشک شدن چشمه‌های زیادی در این شهرستان شد و موجب اختلال در آب شرب روستاهای شهرستان شده است چرا که از 36منبع شهرستان کوهرنگ، آب 24منبع روستاهای آن خشک شده است و با وجود این‌که این شهرستان هشت درصد آب کشور را تأمین می‌کند، مردمان روستاهای این شهرستان خود به‌دنبال آب شرب بهداشتی می‌گردند و یا در شهرستان لردگان از 104منبع آب 74منبع آب خشک شده است و این شهرستان به‌خاطر بالاتر بودن تعداد روستاهای مشکل دار از نظر آب شرب می‌باید به‌عنوان اولویت اول در مورد بحران کم آبی مورد توجه باشد» و این همه در حالی است که «میزان مصرف آب در بخشهای کشاورزی، صنعت و شرب این استان حدود 979میلیون مترمکعب است» اما «خروجی آب از این استان سالانه 11میلیارد مترمکعب است».
- خبرگزاری حکومتی ایسنا 15اردیبهشت 94در مطلبی تحت عنوان «نابودی کارون تا 20سال آینده» به‌نقل از یکی از کارشناسان رژیم چنین می‌نویسد: «بررسی مدیریت 50سال اخیر رودخانه‌ها در استان نشان می‌دهد که ارگانهایی هم‌چون وزارت نیرو و شهرداریها که متولی رودخانه کارون بوده‌اند، این رودخانه را نابود کرده‌اند. وزارت نیرو با سدسازی و تولید انرژی از آب رودخانه کارون به سهم خود آن را خشک کرده و شهرداری نیز با خاک‌ریزی و خاک برداری دهانه‌های زیر پل‌ها را بسته است».
همین منبع در ادامه اضافه می‌کند: «به‌طور کلی ساخت صنایع آب بر در کویر، کاری از اساس اشتباه است که متأسفانه دولت تن به انجام آن داد و امروز صنایع بزرگی در اصفهان فعال است که نیاز آبی زیادی دارند و برای تأمین نیاز آب آنها کانال‌های پیدا و ناپیدا به‌صورت علنی و پنهانی ایجاد شده است و به این ترتیب آب رودخانه‌های خوزستان منتقل می‌شود».
ملاحظه می‌شود بر اساس نوشته‌های مطبوعات رژیم 11میلیارد مترمکعب خروجی از استان چهارمحال به اضافه آب رودخانه کارون به استان اصفهان منتقل می‌شود که از آن برای صنایع هسته‌یی، کارخانه فولاد مبارکه اصفهان و کارخانه‌های وابسته به صنایع نظامی رژیم استفاده می‌شود و طبعاً در نتیجه این سیاستهای ضدمردمی رژیم است که زمینهای زراعی حوزه این دو رودخانه با کمبود شدید آب مواجه هستند و به‌دفعات شاهد درگیری و اعتراض مردم این دو استان در برابر سیاستهای غارتگرانه در چپاول آب مورد نیاز زمینهایشان طی سالیان گذشته بوده‌ایم.
