هست این قصهٴ عجیب و غریب
یادگار عبید زاکانا
خامنه‌ای بعد از شلیک موشکهای میان‌برد قدیمی خود توسط بوق‌ها و بلندگوهای توجیه شده، آن‌چنان گرد و خاک کرد و الم شنگه به راه انداخت کأنهو هستهٴ اتم برای دومین بار شکافته شده، یا حضرت ارشمیدش از خزینة نظام بیرون جهیده و می‌خواهد با فریاد «اورکا، اورکا» کشف جاذبة زمین را، برای چندمین بار جار بزند.
کسی که با دود و دم اینچنینی آشنا نباشد گمان می‌برد که رژیم فیل جدیدی هوا کرده و سلاح تازه‌یی را به میدان آورده، و می‌تواند با یک فشار روی تکمه سرنوشت شرق و غرب عالم را یکجا تعیین تکلیف کند!
ذهن ساده و نیاموخته گمان می‌برد هر آن «آقا» اراده کند و گوشة ردایش را به نرمی بجنباند، موشکهای ترشی انداختة نظام می‌توانند برای «سیلی زدن» به پرواز درآیند و ممالک محروسه امپراطوری اسلام! را به هم بدوزند.
آنان که به این خالیٰ بندیهای شناخته شده واقف بوده و مشابه آنها را بارها در صنایع نظامی ادعایی رژیم به چشم دیده بودند، با یک نگاه «فقیه اندر سفیه»، به‌طرز معنی‌داری پوزخند زده و سکوتی گویا اختیار کردند.
هنوز موشکها به هدف نرسیده پهبادهای رژیم محل‌های دقیق! اصابت را ثبت کردند و ناگهان رسانه‌های کوک شدة نظام شروع به دود و دم کردند که بله اخبار رسیده از پهبادهای هوافضای سپاه نشان از «هلاکت تعداد زیادی از تروریست‌های تکفیری و انهدام تجهیزات، سامانه‌ها و سلاحهای آنان دارد».
اطلاعیة شداد و غلاظ «هوافضا» ی سپاه باعث شد آخوند علم‌الهدی را هوا بردارد و بی‌هوا بگوید:
«امروز بعد از 38سال موشک بالستیک ما دنیا رو تکان می‌دهد و جهان را زیرو می‌کند. ما به این قدرت رسیدیم. این نشانه‌گیری دقیق و نقطه زنی موشک ما در دیرالزور خیلی مهم‌تر از نقطه زنی کاخ آل سعود در ریاض نیست، یعنی اگر همین موشک از دل خلیج‌فارس به طرف ریاض سرازیر بشود، همین نقطه زنی رو در کاخ آل سعود خواهد داشت و این تبار ناپاک نجس العین را از صفحه اسلام برمی‌اندازد!».
با شنیدن این جمله نمی‌دانم چرا آدمی بی‌اختیار به یاد آن «موش» به خمره زده و خود گم‌کردهٴ قرن هشتم میلادی، در مثنوی «تام و جری» مرحوم عبید زاکانی می‌افتد:
ناگهان موشکی ز دیواری
جست بر خم می‌خروشانا
سر به خم برنهاد و می‌نوشید
مست شد هم‌چو شیر غرانا
گفت کو گربه تا سرش بکنم
پوستش پر کنم ز کاهانا
گربه در پیش من چو سگ باشد
که شود روبه‌رو بمیدانا
...
القصه، هر چه دود و دم بیشتر می‌شد تشخیص نقطة دقیق اصابتها مشکل‌تر می‌گردید. آخر خود رژیمی یکبار می‌گفتند که استکبار جهانی! را نشانه رفته‌اند و موشکهایشان درست از پنجره‌های سنا به داخل رفته، و قطعنامه تحریم‌های جدید را هدف قرار داده‌اند. هنوز مرکب این حرف خشک نشده مدعی می‌شدند که موشکها به قصد تل‌آویو شلیک شده‌اند. جل‌الخالق! این چه موشکی بود که فاصلة واشینگتن تا اسراییل را در کسری از ثانیه طی می‌کرد؟! ای کاش به این بسنده می‌کردند. گفتند نخیر! کاخ ریاض را هم هدف قرار داده است. ژیروسکوپ‌های موشکهای بدبخت فلک‌زده قاطی کرده بودند. موشکها با هر الدروم بالدروم سران رژیم جهت عوض کرده و تعیین تکلیف نبودند به کدام سمت بروند، ریاض یا واشینگتن؟!
آن‌چنان با دود و دم به عالم و آدم باورانده بودند که موشکها به‌دقت میلیمتری به هدف خورده که عنقریب یا باید جهان ـ بعد از افول رایش سوم ـ به قدرتی نوظهور تسلیم شود یا آماده شود برای جنگانا!
خبر آورده‌ام برای شما
عزم جنگ کرده شاه موشانا
یا برو پای تخت در خدمت
یا که آماده‌باش جنگانا
***
... اما یک کلام هم بشنویم از واقعیت:
وقتی اندکی باد وزیدن گرفت و پرده‌های غلیظ دود استتار ماشین تبلیغاتی نظام را گسست دیدیم که بله، «زور» موشکها به «دیرالزور» نرسیده و در بیابانهای عراق پیش دادش‌ها و عموهای حشد‌الشعبی رحل اقامت افکنده‌اند. بیچاره حشدالشعبی‌ها! صبح بیدارشده و گمان کرده بودند که آخرالزمان است و این گودالهای عمیق و بزرگ، اثر رد پای ماموت‌های صحرای کبرای مشحر است! داشتند دراز دراز به دوربین نگاه می‌کردند!
آخر این یکی در لیست اهداف نبود. مگر می‌شد گفت «عراقِ برادر» یا برادر عراق هم جزو منطقة اهداف بوده... چرا نمی‌شود؟ صنایع نظامی فکر اینجایش را هم کرده بود! پاسدار امیرعلی حاجی‌زاده، سرکرده نیروی هوا فضای سپاه راست راست درآمد و گفت این بخشی از سناریو بوده اصلاً ما بدنة جدا شونده یا همان موتور موشکها را طوری طراحی کرده بودیم که 100کیلومتر مانده به هدف روی سر برادران عراقی فرود بیاید!
...
بگذریم، این سناریو نم‌نمک داشت جا می‌افتاد، ناگهان مؤسسه واشینگتن اعلام کرد:
«موشکهایی که رژیم ایران با دود و دم بسیار به سوی دیرالزور در سوریه شلیک کرد به هیچ هدفی برخورد نکرده است.
اورینت وابسته به اپوزیسیون سوریه ۶تیر ۹۶به‌نقل از این مؤسسه افزود که 3موشک از این موشکها در صحرای عراق سقوط کرده است و ۳موشک دیگر هم به‌کلی خطا رفته است و فقط 1یا ۲موشک به اهداف خود نزدیک شده‌اند.
مؤسسه واشینگتن در توضیحات خود گفته است ظاهراً اهداف این عمل ۲برج مخابراتی و بی‌سیمی و ساختمانهای مربوط به آنها در شمال و یک ساختمان ناشناخته احاطه شده با دیوارهای امنیتی در ۲کیلومتری جنوب محل اصابت بوده است و هیچ دلیلی مشاهده نشده است که این اهداف مورد اصابت قرار گرفته باشند. فقط آثاری از سقوط موشک در فاصله ۵۰و ۱۵۰متری این اهداف دیده شده‌اند.
این مؤسسه مجدداً توضیح داده است که در دومین منطقه اصابت شده فقط تعدادی درختان سوخته مشاهده می‌شود و هیچ خساراتی به ساختمانهای مجاور وارد نشده و خسارت جانی و کشته و مجروحی نداشته است».
***
ظریفی گفت: «بهتر نبود به جای سر جنگی، موتور موشکها به داعش اصابت می‌کرد. به نظر می‌رسد خسارت موتورها از سر جنگی بیشتر بوده و 100کیلومتر جلوتر را نقطه‌زنی کرده! علی‌ایحال از همین الآن کشورهای قرار گرفته در مسیر واشینگتن، تل‌آویو و ریاض باید به نفوس خود آماده‌باش داده و فکری به‌حال خودشان بکنند؛ چون ممکن است الله بختکی نیمه‌های شب موتور سرگردان یک موشک، امام خامنه‌ای گویان روی سرشان فرود بیاید. «جمهوری اسلامی» است دیگر! هر کار بگویی از اقتدار موشکی آخوندها برمی‌آید.
لابد قیافة آخوند علم‌الهدی یا آخوند خاتمی با شنیدن این خبر دیدنی‌تر شده؛ اما زیاد دلتان را خوش نکنید. «چرخ بازیگر نظام از این بازیچه‌ها بسیار دارد». زیاد هم خودتان را خسته نکنید و با ذره‌بین دنبال محل اصابت موشکها نگردید. پاسدار شریعتمداری پیشاپیش گرا داده و گفته که موشکها به وادادگی‌ها و خمودگی‌های درون نظام خورده است!
از روی دودی که روزمره از دودکش بیت معظم بلند می‌شود، می‌توان به محل اصابت دقیق موشکهای نقطه‌زن پی برد.
یادگار عبید زاکانا
خامنه‌ای بعد از شلیک موشکهای میان‌برد قدیمی خود توسط بوق‌ها و بلندگوهای توجیه شده، آن‌چنان گرد و خاک کرد و الم شنگه به راه انداخت کأنهو هستهٴ اتم برای دومین بار شکافته شده، یا حضرت ارشمیدش از خزینة نظام بیرون جهیده و می‌خواهد با فریاد «اورکا، اورکا» کشف جاذبة زمین را، برای چندمین بار جار بزند.
کسی که با دود و دم اینچنینی آشنا نباشد گمان می‌برد که رژیم فیل جدیدی هوا کرده و سلاح تازه‌یی را به میدان آورده، و می‌تواند با یک فشار روی تکمه سرنوشت شرق و غرب عالم را یکجا تعیین تکلیف کند!
ذهن ساده و نیاموخته گمان می‌برد هر آن «آقا» اراده کند و گوشة ردایش را به نرمی بجنباند، موشکهای ترشی انداختة نظام می‌توانند برای «سیلی زدن» به پرواز درآیند و ممالک محروسه امپراطوری اسلام! را به هم بدوزند.
آنان که به این خالیٰ بندیهای شناخته شده واقف بوده و مشابه آنها را بارها در صنایع نظامی ادعایی رژیم به چشم دیده بودند، با یک نگاه «فقیه اندر سفیه»، به‌طرز معنی‌داری پوزخند زده و سکوتی گویا اختیار کردند.
هنوز موشکها به هدف نرسیده پهبادهای رژیم محل‌های دقیق! اصابت را ثبت کردند و ناگهان رسانه‌های کوک شدة نظام شروع به دود و دم کردند که بله اخبار رسیده از پهبادهای هوافضای سپاه نشان از «هلاکت تعداد زیادی از تروریست‌های تکفیری و انهدام تجهیزات، سامانه‌ها و سلاحهای آنان دارد».
اطلاعیة شداد و غلاظ «هوافضا» ی سپاه باعث شد آخوند علم‌الهدی را هوا بردارد و بی‌هوا بگوید:
«امروز بعد از 38سال موشک بالستیک ما دنیا رو تکان می‌دهد و جهان را زیرو می‌کند. ما به این قدرت رسیدیم. این نشانه‌گیری دقیق و نقطه زنی موشک ما در دیرالزور خیلی مهم‌تر از نقطه زنی کاخ آل سعود در ریاض نیست، یعنی اگر همین موشک از دل خلیج‌فارس به طرف ریاض سرازیر بشود، همین نقطه زنی رو در کاخ آل سعود خواهد داشت و این تبار ناپاک نجس العین را از صفحه اسلام برمی‌اندازد!».
با شنیدن این جمله نمی‌دانم چرا آدمی بی‌اختیار به یاد آن «موش» به خمره زده و خود گم‌کردهٴ قرن هشتم میلادی، در مثنوی «تام و جری» مرحوم عبید زاکانی می‌افتد:
ناگهان موشکی ز دیواری
جست بر خم می‌خروشانا
سر به خم برنهاد و می‌نوشید
مست شد هم‌چو شیر غرانا
گفت کو گربه تا سرش بکنم
پوستش پر کنم ز کاهانا
گربه در پیش من چو سگ باشد
که شود روبه‌رو بمیدانا
...
القصه، هر چه دود و دم بیشتر می‌شد تشخیص نقطة دقیق اصابتها مشکل‌تر می‌گردید. آخر خود رژیمی یکبار می‌گفتند که استکبار جهانی! را نشانه رفته‌اند و موشکهایشان درست از پنجره‌های سنا به داخل رفته، و قطعنامه تحریم‌های جدید را هدف قرار داده‌اند. هنوز مرکب این حرف خشک نشده مدعی می‌شدند که موشکها به قصد تل‌آویو شلیک شده‌اند. جل‌الخالق! این چه موشکی بود که فاصلة واشینگتن تا اسراییل را در کسری از ثانیه طی می‌کرد؟! ای کاش به این بسنده می‌کردند. گفتند نخیر! کاخ ریاض را هم هدف قرار داده است. ژیروسکوپ‌های موشکهای بدبخت فلک‌زده قاطی کرده بودند. موشکها با هر الدروم بالدروم سران رژیم جهت عوض کرده و تعیین تکلیف نبودند به کدام سمت بروند، ریاض یا واشینگتن؟!
آن‌چنان با دود و دم به عالم و آدم باورانده بودند که موشکها به‌دقت میلیمتری به هدف خورده که عنقریب یا باید جهان ـ بعد از افول رایش سوم ـ به قدرتی نوظهور تسلیم شود یا آماده شود برای جنگانا!
خبر آورده‌ام برای شما
عزم جنگ کرده شاه موشانا
یا برو پای تخت در خدمت
یا که آماده‌باش جنگانا
***
... اما یک کلام هم بشنویم از واقعیت:
وقتی اندکی باد وزیدن گرفت و پرده‌های غلیظ دود استتار ماشین تبلیغاتی نظام را گسست دیدیم که بله، «زور» موشکها به «دیرالزور» نرسیده و در بیابانهای عراق پیش دادش‌ها و عموهای حشد‌الشعبی رحل اقامت افکنده‌اند. بیچاره حشدالشعبی‌ها! صبح بیدارشده و گمان کرده بودند که آخرالزمان است و این گودالهای عمیق و بزرگ، اثر رد پای ماموت‌های صحرای کبرای مشحر است! داشتند دراز دراز به دوربین نگاه می‌کردند!
آخر این یکی در لیست اهداف نبود. مگر می‌شد گفت «عراقِ برادر» یا برادر عراق هم جزو منطقة اهداف بوده... چرا نمی‌شود؟ صنایع نظامی فکر اینجایش را هم کرده بود! پاسدار امیرعلی حاجی‌زاده، سرکرده نیروی هوا فضای سپاه راست راست درآمد و گفت این بخشی از سناریو بوده اصلاً ما بدنة جدا شونده یا همان موتور موشکها را طوری طراحی کرده بودیم که 100کیلومتر مانده به هدف روی سر برادران عراقی فرود بیاید!
...
بگذریم، این سناریو نم‌نمک داشت جا می‌افتاد، ناگهان مؤسسه واشینگتن اعلام کرد:
«موشکهایی که رژیم ایران با دود و دم بسیار به سوی دیرالزور در سوریه شلیک کرد به هیچ هدفی برخورد نکرده است.
اورینت وابسته به اپوزیسیون سوریه ۶تیر ۹۶به‌نقل از این مؤسسه افزود که 3موشک از این موشکها در صحرای عراق سقوط کرده است و ۳موشک دیگر هم به‌کلی خطا رفته است و فقط 1یا ۲موشک به اهداف خود نزدیک شده‌اند.
مؤسسه واشینگتن در توضیحات خود گفته است ظاهراً اهداف این عمل ۲برج مخابراتی و بی‌سیمی و ساختمانهای مربوط به آنها در شمال و یک ساختمان ناشناخته احاطه شده با دیوارهای امنیتی در ۲کیلومتری جنوب محل اصابت بوده است و هیچ دلیلی مشاهده نشده است که این اهداف مورد اصابت قرار گرفته باشند. فقط آثاری از سقوط موشک در فاصله ۵۰و ۱۵۰متری این اهداف دیده شده‌اند.
این مؤسسه مجدداً توضیح داده است که در دومین منطقه اصابت شده فقط تعدادی درختان سوخته مشاهده می‌شود و هیچ خساراتی به ساختمانهای مجاور وارد نشده و خسارت جانی و کشته و مجروحی نداشته است».
***
ظریفی گفت: «بهتر نبود به جای سر جنگی، موتور موشکها به داعش اصابت می‌کرد. به نظر می‌رسد خسارت موتورها از سر جنگی بیشتر بوده و 100کیلومتر جلوتر را نقطه‌زنی کرده! علی‌ایحال از همین الآن کشورهای قرار گرفته در مسیر واشینگتن، تل‌آویو و ریاض باید به نفوس خود آماده‌باش داده و فکری به‌حال خودشان بکنند؛ چون ممکن است الله بختکی نیمه‌های شب موتور سرگردان یک موشک، امام خامنه‌ای گویان روی سرشان فرود بیاید. «جمهوری اسلامی» است دیگر! هر کار بگویی از اقتدار موشکی آخوندها برمی‌آید.
لابد قیافة آخوند علم‌الهدی یا آخوند خاتمی با شنیدن این خبر دیدنی‌تر شده؛ اما زیاد دلتان را خوش نکنید. «چرخ بازیگر نظام از این بازیچه‌ها بسیار دارد». زیاد هم خودتان را خسته نکنید و با ذره‌بین دنبال محل اصابت موشکها نگردید. پاسدار شریعتمداری پیشاپیش گرا داده و گفته که موشکها به وادادگی‌ها و خمودگی‌های درون نظام خورده است!
از روی دودی که روزمره از دودکش بیت معظم بلند می‌شود، می‌توان به محل اصابت دقیق موشکهای نقطه‌زن پی برد.
