هنوزم شقایق و یاس می‌گیرن از تو سراغم

عاشقانه‌یی در سیر و سلوک رفیقانه‌های سال‌های ابـری
***

واسه سرگردونی من  تو پناه و تکیه‌گاهی
من اگه روزم اگه شب  تو برام خورشید و «ماه» ی
من اگه فریادم و آه      تو نهایت جوابی
من اگه خاکم اگه برگ  تو برام بارون و آبی
من اگه اسیر غربت     نشدم غریبه با تو
قصة سرگردونی‌هام    با تو از من می‌گه با تو
بین ما هرچی که بوده  هستی و دنیای یک عشق
دست ما ما رو به هم داد   ما شدیم معنای یک عشق
در سکوت ساکت ما    توی فریاد دقایق
آه ما هم‌ریشه بود و    راه ما فرش شقایق
وقتی توفانهای یادت    می‌زنه به باغ یادم
نعرة شقایق و یاس  می‌گیره از تو سراغم
نمی‌دونم عشقتو کی   به پریِ بادها داد
چی بگم به نعرهٴ دشت؟  چی بگم به نعرهٴ باد؟
هنوزم فریاد و آهم    تو نهایت جوابی
هنوزم خاکم و برگم   تو برام بارون و آبی...