تلسکوپ ان.ای.سی.ای.آر NICER که برای مطالعه ستاره‌های نوترونی بکار می‌رود نشان داده است که این ستاره‌ها نوعی سیستم جهت‌یاب کیهانی محسوب می‌شوند.
امروزه همه مسافران زمینی، دریایی و هوایی برای پیدا کردن مسیر خود به سیستم جهت‌یاب جهانی موسوم به جی.پی.اس GPS متوسل می‌شوند. اما سازمان ملی هوا-فضای آمریکا، ناسا، به‌زودی تحقیقاتی را آغاز خواهد کرد که هدفش ساخت یک سیستم جهت یاب کهکشانی است که در آن از ستاره‌های نوترونی کمک خواهد گرفت.
اعزام فضاپیمای باربری دراگون به ایستگاه فضایی بین‌المللی که امروز از سوی ناسا صورت می‌گیرد، در تاریخ به‌عنوان نخستین گام برای استقرار یک سیستم جهت یاب میان ستارهای محسوب خواهد شد، سیستمی که مانند جی‌پی‌اس برای جهت‌یابی اما در فضا بکار می‌آید.
فضاپیمای دراگون یک تلسکوپ مخصوص به نام NICER به همراه دارد که ویژه شناسایی ترکیبات شیمیایی درون ستاره‌های نوترونی است. فضاپیمای دراگون این تلسکوپ مخصوص را با خود به ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌برد تا بتوان این ستارهای مرموز را از نزدیک رصد و مطالعه کرد.
ستاره‌های نوترونی اجسام آسمانی بسیار کوچک هستند و قطر آنها از ۱۵تا ۲۰کیلومتر فراتر نمی‌رود، اما جرم آنها آن‌قدر فشرده است که یک قاشق چای‌خوری از ماده نوترونی این ستاره ده میلیون تن وزن دارد.
یک ویژگی مفید ستاره‌های نوترونی این است که قطبهای آن امواج الکترومغناطیسی متمرکز و بسیار قدرتمند از خود ساطع می‌کنند. از آنجا که ستاره‌های نوترونی با سرعتی بسیار زیاد اما یکنواخت به دور خود می‌چرخند، اگر تابش آنها در مسیر حرکت ما باشد، می‌توانیم آنها را به شکل انوار ارتعاشی رصد کنیم و با توجه به این‌که آنها نسبت به کره زمین همیشه ثابت هستند، عملکرد آنها مشابه جی‌پی‌اس خواهد بود.
فضانوردانی که در آینده به کرات دیگر سفر می‌کنند، در صورت قطع تماس‌شان با ایستگاه زمینی در وضعیت بسیار خطرناکی قرار می‌گیرند. اما این فضانوردان در آینده می‌توانند با استفاده از پروژه NICER و ردیابی تابش ستارهای نوترونی موقعیت خود را در فضا و بدون نیاز به واسطه تشخیص دهند. انتظار می‌رود که اجرای این پروژه ۱۸ماه به طول انجامد.
امروزه همه مسافران زمینی، دریایی و هوایی برای پیدا کردن مسیر خود به سیستم جهت‌یاب جهانی موسوم به جی.پی.اس GPS متوسل می‌شوند. اما سازمان ملی هوا-فضای آمریکا، ناسا، به‌زودی تحقیقاتی را آغاز خواهد کرد که هدفش ساخت یک سیستم جهت یاب کهکشانی است که در آن از ستاره‌های نوترونی کمک خواهد گرفت.
اعزام فضاپیمای باربری دراگون به ایستگاه فضایی بین‌المللی که امروز از سوی ناسا صورت می‌گیرد، در تاریخ به‌عنوان نخستین گام برای استقرار یک سیستم جهت یاب میان ستارهای محسوب خواهد شد، سیستمی که مانند جی‌پی‌اس برای جهت‌یابی اما در فضا بکار می‌آید.
فضاپیمای دراگون یک تلسکوپ مخصوص به نام NICER به همراه دارد که ویژه شناسایی ترکیبات شیمیایی درون ستاره‌های نوترونی است. فضاپیمای دراگون این تلسکوپ مخصوص را با خود به ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌برد تا بتوان این ستارهای مرموز را از نزدیک رصد و مطالعه کرد.
ستاره‌های نوترونی اجسام آسمانی بسیار کوچک هستند و قطر آنها از ۱۵تا ۲۰کیلومتر فراتر نمی‌رود، اما جرم آنها آن‌قدر فشرده است که یک قاشق چای‌خوری از ماده نوترونی این ستاره ده میلیون تن وزن دارد.
یک ویژگی مفید ستاره‌های نوترونی این است که قطبهای آن امواج الکترومغناطیسی متمرکز و بسیار قدرتمند از خود ساطع می‌کنند. از آنجا که ستاره‌های نوترونی با سرعتی بسیار زیاد اما یکنواخت به دور خود می‌چرخند، اگر تابش آنها در مسیر حرکت ما باشد، می‌توانیم آنها را به شکل انوار ارتعاشی رصد کنیم و با توجه به این‌که آنها نسبت به کره زمین همیشه ثابت هستند، عملکرد آنها مشابه جی‌پی‌اس خواهد بود.
فضانوردانی که در آینده به کرات دیگر سفر می‌کنند، در صورت قطع تماس‌شان با ایستگاه زمینی در وضعیت بسیار خطرناکی قرار می‌گیرند. اما این فضانوردان در آینده می‌توانند با استفاده از پروژه NICER و ردیابی تابش ستارهای نوترونی موقعیت خود را در فضا و بدون نیاز به واسطه تشخیص دهند. انتظار می‌رود که اجرای این پروژه ۱۸ماه به طول انجامد.
