مناظره‌ها تمام شد و قالیباف هم که عنصر جنجالی و مهاجم در جنگ باندی بود کنار کشید، اما اثری از کم شدن جنگ و دعواهای باندهای رژیم دیده نمی‌شود، اما چیز جدیدی که دیده می‌شود وعده‌های هر دو باند به مبارزه با فساد است:
محمد دهقان عضو مجلس ارتجاع 26 اردیبهشت 96: «اکنون زمان آن رسیده است تا به حاکمیت مسئولان و وزرایی با ثروتهای چند صد میلیارد تومانی و حقوق‌های نجومی پایان دهیم».
آخوند رئیسی 25 اردیبهشت 96: «مردم تحمل شنیدن اخبار فساد را ندارند. امروز ۱۸ میلیارد دلار کالا قاچاق می‌شود که اگر ۱۰ میلیارد از قاچاق کم شود یک میلیون شغل ایجاد می‌شود. امروز مردم از جناح‌بازی و حزب‌بازی خسته شده‌اند و مشکل با این چیزها حل نمی‌شود».
اما جالب است که در میان این وعده‌ها، باز هم جنگ و جدال باندی رنگ اصلی و وجه غالب قضیه است و هر باندی که از مبارزه با فساد حرف می‌زند، منظورش گرفتن و بستن آن یکی باند است:
میرسلیم از باند مؤتلفه 25 اردیبهشت96: «باید با اشرافی‌گری مبارزه کرد چرا که اشرافی گری یک انحراف است و باعث ایجاد فاصله طبقاتی و جدایی مردم از مسئولان می‌شود. نیازی به کارهای تشریفاتی و انجام مراسمها و استقبالهایی که با هزینه‌های گزاف و صدها میلیون تومانی که از جیب ملت هزینه می‌شود، نیست».
انصاری معاون حقوقی روحانی ۲۶ اردیبهشت96: «آقای رئیسی چه مقدار از دیوار بین چپاولگران با حقوق مردم را در قوه قضاییه ساخت که بقیه‌اش را می‌خواهد در قوه مجریه انجام دهد؟».
جهانگیری معاون روحانی 25 اردیبهشت96: «دولت آینده حتماً دولت ضدفساد خواهد بود. هیچ خط قرمزی برای مبارزه با فساد نداریم تعامل خوبی هم باید بین قوه قضاییه با دولت وجود داشته باشد».
تاجگردون از باند روحانی ۲۶ اردیبهشت 96: «بترسید از نو کیسه‌هایی که به نام اصول‌گرایی و دین دارند این مملکت را چپاول می‌کنند. برخیها می‌گویند 5 میلیون شغل ایجاد می‌کنند و یارانه 250هزار تومانی پرداخت می‌کنند که این مسأله کذب محض است و به مردم دروغ می‌گویند. این‌که برخی ها فکر می‌کنند یکبار دیگر سکان کشور را به دست می‌گیرند و می‌آیند که سرمایه کشور را چپاول کنند در اشتباه به‌سر می‌برند».
اما در میان هیاهوی جنگ و جدال دو باند، یک صدای ابراز وحشت هم دیده می‌شود و آن وحشت از تأثیرات اجتماعی این رسوایی‌هاست. هراسی که به وضوح اعتراف می‌کنند که از وقوع یک انقلاب دیگر است.
خبرگزاری پاسداران (فارس) 25 اردیبهشت96: «خسته‌ام، خسته از رواج رانت و فساد و نکبتی که چون شپش از سر و کول این مردم بینوا بالا می‌رود».
می‌سوزم، الو می‌گیرم که بانکها هم چون جزایری مستقل، هر کاری که دلشان می‌خواهد با دارایی این مردم مظلوم و بی‌پناه می‌کنند. می‌سوزم همه جایم می‌سوزد! که بازجویان دیروز، امروز تبدیل به مثلاً !؟ اپوزیسیون شده و به قل و زنجیر خیالی! اخ و پوف می‌کنند.
راستش، راستش بین خودمان باشد دلم هوایی کرده، هوای انقلابی دیگر!
محمد دهقان عضو مجلس ارتجاع 26 اردیبهشت 96: «اکنون زمان آن رسیده است تا به حاکمیت مسئولان و وزرایی با ثروتهای چند صد میلیارد تومانی و حقوق‌های نجومی پایان دهیم».
آخوند رئیسی 25 اردیبهشت 96: «مردم تحمل شنیدن اخبار فساد را ندارند. امروز ۱۸ میلیارد دلار کالا قاچاق می‌شود که اگر ۱۰ میلیارد از قاچاق کم شود یک میلیون شغل ایجاد می‌شود. امروز مردم از جناح‌بازی و حزب‌بازی خسته شده‌اند و مشکل با این چیزها حل نمی‌شود».
اما جالب است که در میان این وعده‌ها، باز هم جنگ و جدال باندی رنگ اصلی و وجه غالب قضیه است و هر باندی که از مبارزه با فساد حرف می‌زند، منظورش گرفتن و بستن آن یکی باند است:
میرسلیم از باند مؤتلفه 25 اردیبهشت96: «باید با اشرافی‌گری مبارزه کرد چرا که اشرافی گری یک انحراف است و باعث ایجاد فاصله طبقاتی و جدایی مردم از مسئولان می‌شود. نیازی به کارهای تشریفاتی و انجام مراسمها و استقبالهایی که با هزینه‌های گزاف و صدها میلیون تومانی که از جیب ملت هزینه می‌شود، نیست».
انصاری معاون حقوقی روحانی ۲۶ اردیبهشت96: «آقای رئیسی چه مقدار از دیوار بین چپاولگران با حقوق مردم را در قوه قضاییه ساخت که بقیه‌اش را می‌خواهد در قوه مجریه انجام دهد؟».
جهانگیری معاون روحانی 25 اردیبهشت96: «دولت آینده حتماً دولت ضدفساد خواهد بود. هیچ خط قرمزی برای مبارزه با فساد نداریم تعامل خوبی هم باید بین قوه قضاییه با دولت وجود داشته باشد».
تاجگردون از باند روحانی ۲۶ اردیبهشت 96: «بترسید از نو کیسه‌هایی که به نام اصول‌گرایی و دین دارند این مملکت را چپاول می‌کنند. برخیها می‌گویند 5 میلیون شغل ایجاد می‌کنند و یارانه 250هزار تومانی پرداخت می‌کنند که این مسأله کذب محض است و به مردم دروغ می‌گویند. این‌که برخی ها فکر می‌کنند یکبار دیگر سکان کشور را به دست می‌گیرند و می‌آیند که سرمایه کشور را چپاول کنند در اشتباه به‌سر می‌برند».
اما در میان هیاهوی جنگ و جدال دو باند، یک صدای ابراز وحشت هم دیده می‌شود و آن وحشت از تأثیرات اجتماعی این رسوایی‌هاست. هراسی که به وضوح اعتراف می‌کنند که از وقوع یک انقلاب دیگر است.
خبرگزاری پاسداران (فارس) 25 اردیبهشت96: «خسته‌ام، خسته از رواج رانت و فساد و نکبتی که چون شپش از سر و کول این مردم بینوا بالا می‌رود».
می‌سوزم، الو می‌گیرم که بانکها هم چون جزایری مستقل، هر کاری که دلشان می‌خواهد با دارایی این مردم مظلوم و بی‌پناه می‌کنند. می‌سوزم همه جایم می‌سوزد! که بازجویان دیروز، امروز تبدیل به مثلاً !؟ اپوزیسیون شده و به قل و زنجیر خیالی! اخ و پوف می‌کنند.
راستش، راستش بین خودمان باشد دلم هوایی کرده، هوای انقلابی دیگر!
