پاسدار شریعتمداری نماینده خامنه‌ای در ورق پاره کیهان، اظهارات آخوند حسن روحانی در جریان شعبده مناظره را در مورد موشک و بر هم زدن برجام را مورد حمله قرار داد و پرسید:
1- آیا از پیشرفت‌های کشورمان در تولید موشک نگران هستید؟ که اگر چنین است، چرا اقتدار نظامی جمهوری اسلامی ایران و از جمله حمایت از مقاومت سوریه را که بخشی از زیرمجموعه آن است به حساب دولت خود می‌نویسید؟ سایه جنگ را همین اقتدار نظامی مثال‌زدنی از سر کشور دور کرده است یا مذاکرات هسته‌یی دو سر باخت شما؟!
2- ممکن است بگوئید که با نمایش اقتدار موشکی کشورمان مشکلی ندارید و اعتراض جنابعالی این است که چرا روی موشکها، شعار مرگ بر آمریکا، و مرگ بر اسراییل نوشته‌اند؟!
3- نظر جنابعالی درباره شعارهای نوشته شده روی موشکها نمی‌تواند از دو حال خارج باشد. اول آن که به جای شعار مرگ بر اسراییل و مرگ بر آمریکا، شعارهای دیگری نوشته شود و دوم این‌که اصلاً شعاری نوشته نشود! کدامیک؟!
اگر شعارهای دیگری مورد نظرتان هست، بفرمائید چه شعاری؟ : ممکن است بفرمائید روی موشکها هیچ شعاری نوشته نشود که در این صورت می‌تواند به‌معنای تهدید هر کشور دیگری باشد و مخصوصاً با تبلیغات گسترده‌یی که علیه ایران اسلامی در جریان است، این موشکها را برای حمله به همسایگان معرفی کنند! این هم به یقین با طبع شما سازگار نیست.
موشک نامه فدایت شوم نیست که مثلاً روی آن بنویسیم: «ای موشک که می‌روی به سویش... از جانب من ببوس رویش»! و یا تبلیغ «باقلوای حاج خلیفه یزد»! و یا به قول یکی از برادران «پشمک حاج‌عبدالله» روی آن نوشته شود.
4- و بالاخره باید از آقای روحانی پرسید؛ چه اصراری دارید که موشکهای جمهوری اسلامی ایران را در تقابل با برجام نشان بدهید؟ اصرار جنابعالی این تلقی را در اذهان عمومی پدید می‌آورد که گویی قرار است با استناد به برجام علیه کشورمان دست به حمله نظامی بزنند و - خدای نخواسته - دولت شما می‌ترسد که مبادا این موشکها مانع حمله دشمن بشود؟!
5- برخی از دوستان همفکر جنابعالی نیز گفته بودند؛ دنیای فردا، دنیای مذاکره است، نه موشک! و اظهارات حضرتعالی نیز در همان جهت قابل ارزیابی است و سخنانی نظیر آنچه در مناظره فرموده‌اید و یا ادعای دور کردن سایه جنگ، با توجه به دندان تیزکردن دشمنان، می‌تواند، دعوت از آنها برای حمله باشد.
شاید برای جنابعالی درس‌آموز باشد که قبل از حمله عراق، عده‌یی شعار انحلال ارتش را سر دادند! و قبل از ماجرای طبس، عده‌یی چراغ‌های استادیوم شیرودی را که قرار بود هلیکوپترهای آمریکا در آنجا فرود بیایند، روشن گذاشته بودند و عده‌یی دیگر ضدهوایی‌ها را از اطراف پادگان منظریه که قرار بود هواپیماهای متجاوز آمریکا در آن فرود بیایند، جمع‌آوری کرده بودند.
جناب روحانی! چه کسانی به شما مشورت می‌دهند؟ مبادا خیال خیانت داشته باشند و شما بی‌خبر باشید!
1- آیا از پیشرفت‌های کشورمان در تولید موشک نگران هستید؟ که اگر چنین است، چرا اقتدار نظامی جمهوری اسلامی ایران و از جمله حمایت از مقاومت سوریه را که بخشی از زیرمجموعه آن است به حساب دولت خود می‌نویسید؟ سایه جنگ را همین اقتدار نظامی مثال‌زدنی از سر کشور دور کرده است یا مذاکرات هسته‌یی دو سر باخت شما؟!
2- ممکن است بگوئید که با نمایش اقتدار موشکی کشورمان مشکلی ندارید و اعتراض جنابعالی این است که چرا روی موشکها، شعار مرگ بر آمریکا، و مرگ بر اسراییل نوشته‌اند؟!
3- نظر جنابعالی درباره شعارهای نوشته شده روی موشکها نمی‌تواند از دو حال خارج باشد. اول آن که به جای شعار مرگ بر اسراییل و مرگ بر آمریکا، شعارهای دیگری نوشته شود و دوم این‌که اصلاً شعاری نوشته نشود! کدامیک؟!
اگر شعارهای دیگری مورد نظرتان هست، بفرمائید چه شعاری؟ : ممکن است بفرمائید روی موشکها هیچ شعاری نوشته نشود که در این صورت می‌تواند به‌معنای تهدید هر کشور دیگری باشد و مخصوصاً با تبلیغات گسترده‌یی که علیه ایران اسلامی در جریان است، این موشکها را برای حمله به همسایگان معرفی کنند! این هم به یقین با طبع شما سازگار نیست.
موشک نامه فدایت شوم نیست که مثلاً روی آن بنویسیم: «ای موشک که می‌روی به سویش... از جانب من ببوس رویش»! و یا تبلیغ «باقلوای حاج خلیفه یزد»! و یا به قول یکی از برادران «پشمک حاج‌عبدالله» روی آن نوشته شود.
4- و بالاخره باید از آقای روحانی پرسید؛ چه اصراری دارید که موشکهای جمهوری اسلامی ایران را در تقابل با برجام نشان بدهید؟ اصرار جنابعالی این تلقی را در اذهان عمومی پدید می‌آورد که گویی قرار است با استناد به برجام علیه کشورمان دست به حمله نظامی بزنند و - خدای نخواسته - دولت شما می‌ترسد که مبادا این موشکها مانع حمله دشمن بشود؟!
5- برخی از دوستان همفکر جنابعالی نیز گفته بودند؛ دنیای فردا، دنیای مذاکره است، نه موشک! و اظهارات حضرتعالی نیز در همان جهت قابل ارزیابی است و سخنانی نظیر آنچه در مناظره فرموده‌اید و یا ادعای دور کردن سایه جنگ، با توجه به دندان تیزکردن دشمنان، می‌تواند، دعوت از آنها برای حمله باشد.
شاید برای جنابعالی درس‌آموز باشد که قبل از حمله عراق، عده‌یی شعار انحلال ارتش را سر دادند! و قبل از ماجرای طبس، عده‌یی چراغ‌های استادیوم شیرودی را که قرار بود هلیکوپترهای آمریکا در آنجا فرود بیایند، روشن گذاشته بودند و عده‌یی دیگر ضدهوایی‌ها را از اطراف پادگان منظریه که قرار بود هواپیماهای متجاوز آمریکا در آن فرود بیایند، جمع‌آوری کرده بودند.
جناب روحانی! چه کسانی به شما مشورت می‌دهند؟ مبادا خیال خیانت داشته باشند و شما بی‌خبر باشید!
