728 x 90

گفته ها و نا گفته ها,

گفته‌ها و ناگفته‌ها از میان روزنامه‌های حکومتی روز ۱۵ فروردین ۹۶

-

نگاهی به روزنامه‌های حکومتی
نگاهی به روزنامه‌های حکومتی
اظهارات اخیر آخوند روحانی و پاسخهای آخوند آملی لاریجانی و سایر روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع بیشترین عنوانها در صفحات اول روزنامه‌های سه‌شنبه 15 فروردین را به خود اختصاص داده است:
 
آرمان: روحانی در دیدار نوروزی با جمعی از مسئولان: تلاش برخی وارونه کردن واقعیات است

آرمان: اتمام‌حجت انتخاباتی رئیس قوه قضاییه: اجازه تکرار فتنه ۸۸ را نمی‌دهیم

فرهیختگان: رئیس‌جمهوری مطرح کرد: ناامیدی از صندوق رأی پایان دموکراسی

کیهان: 10روز پس از تحریمهای جدید آمریکا روحانی: زنجیر تحریمها را پاره کردیم!

وطن امروز: حسن روحانی باز هم مدعی شد برجام سایه جنگ را از سراسر کشور برداشت اصرار بر دروغ محض!

وطن امروز: کارشناسان و فعالان حوزه اقتصاد معتقدند مشکلات اقتصادی با ادامه سیاستهای فعلی دولت حل نمی‌شود نه تولید نه اشتغال!

سایر عنوانهای روزنامه‌های حکومتی نیز مضمونشان به جنگ قدرت برای کرسی ریاست‌جمهوری مربوط می‌شود:
 
اعتماد: 100 چالش ایران 96- گزارشهای مبتنی بر آینده پژوهی از شرایط سیاسی اجتماعی کشور می‌گوید که اصلاحات ساختاری اقتصادی، بحران تأمین آب و بیکاری در صدر این فهرست قرار دارد

اعتماد: زیبا تردید رئیسی جدی است

اطلاعات: دادستان کل کشور: فعالان انتخابات فضای کشور را آلوده نکنند

جهان صنعت: دورنمای اقتصاد ایران در سال 96؛ رشد در خطر توقف

کیهان: بر اساس آمار گمرک تراز تجاری واقعی کشور در سال 95 منفی 14 میلیارد دلار است

کیهان: برخلاف تبلیغات دولت تورم در سال 95 افزایش یافت

همدلی: رئیس قوه قضاییه: شورای نگهبان قانون را رعایت کند

همدلی: مجید انصاری تأکید کرد: بداخلاقی رسانه‌های عمومی در انعکاس خدمات دولت

در روزنامه‌های هر دو باند حاکم ابراز وحشت از انفجار اجتماعی و بروز قیامی مانند سال 88 مضمون مشترک است:
 
ایران: تلاش گروهی از رقبای دولت کنونی در جهت بی‌مایه نشان‌دادن کارنامه چهار سال گذشته است، اما سؤال اساسی‌تر این است که تأثیر این تاکتیک بر پایه‌های نظام جمهوری اسلامی و نه دولت آقای روحانی چه خواهد بود؟

رسالت:‌دلواپس از یک انتخابات غیراخلاقی
یک ماه‌ونیم مانده به انتخاباتی که بیش از همه انتخابات‌های قبلی عجیب و غافلگیر کننده به نظر می‌رسد، دلواپسی شمار کثیری از مردم آن است که نبرد انتخاباتی، فارغ از برادریهای انقلابی، به کشور، به سیاست، به فرهنگ، به اجتماع، به اقتصاد، و بر پیکر زندگی‌های روزمره آسیب‌های سهمگین وارد آورد.

ابتکار: عارف: مهمترین مسأله امروز کشور اشتغال و تولید است، معیشت مردم دغدغه اصلی کشور است.

کیهان: آزموده را آزمودن خطاست
فرصت 4ساله مملکت با وعده و شعار گذشت و هیچ چیزی نصیب مردم نشد، سفره‌ها کوچکتر شد و بیکاری گسترده‌تر از همیشه! فساد وسیع اداری و مالی و بی‌سابقه‌ترین دست‌درازی‌ها به بیت‌المال در همین مدت و همزمان، تشکیل باندهای وابسته به برخی نورچشمی‌ها برای واردات وسیع و حتی هدایت کالای قاچاق، در هر شهر و دیاری، جمع کثیری را بیکار کرد و داد مردم را در آورد.

وطن امروز:‌بذرپاش: امروز کشور با مشکلات عدیده‌ روبه‌روست/ دیگر فرصتی برای آزمون و خطا وجود ندارد

حمایت:‌ آملی لاریجانی رئیس قوه قضاییه:‌ مردم و مسئولان قطعاً اجازه نخواهند داد در انتخابات آتی، اتفاقاتی نظیر فتنه 88 تکرار شود. مطمئنیم که قوه قضاییه، نیروهای انتظامی و امنیتی، مسئولان و مهمتر از همه خود مردم این بار اجازه نخواهند داد که مانند سال 88 فتنه‌ای شکل بگیرد. قطعاً اینگونه نخواهد بود که همانند آن سال، ده ماه اغماض و صبر به خرج داده شود.

در روزنامه‌های هر دو باند حاکم اعترافها ابعاد جدیدی گرفته است از اعتراف به قحط الرجال تا «آینده فروشی».
 
ابتکار: پزشکیان نایب رئیس مجلس: از جمله دغدغه‌های ذهنی من به‌عنوان کسی که در این کشور زندگی می‌کند، این است که بعد از 38سال، رجل سیاسی و افراد توانمند که بتوان از آن نام برد، وجود ندارد.

کیهان: فرشاد مؤمنی: دولت در حال آینده فروشی و افزایش بدهی‌های خارجی است
مسأله اساسی این است که آن رشدی که امسال اتفاق می‌افتد و رشد کمتری که سال آینده اتفاق می‌افتد هر دو یک ویژگی مشترک دارند و این است که رشد بی‌کیفیت هستند. یعنی رشدی که فزایندگی در رشد تولید ناخالص داخلی را به نمایش می‌گذارد بدون این‌که فرصت شغلی قابل اعتنایی خلق شود و تغییر محسوسی در کیفیت زندگی مردم پدید آید.
بحران بیکاری هم هم‌چنان ادامه خواهد داشت زیرا گزارشهای رسمی می‌گویند طی سال‌های برنامه ششم، سالانه یک میلیون و 100هزار نفر ورودی جدید به بازار کار خواهیم داشت که بیش از 90 درصد آنها دانش‌آموخته دانشگاهی هستند و مطالبه‌گر گونه‌های خاصی از مشاغل.
می‌شود هم به اعتبار آن ناهنجاریهایی که اشاره کردم و هم به اعتبار تعداد روزافزون بحرانهای کوچک و بزرگی که کشور با آن دست به گریبان است مثل بحران جدی و حادی که در شبکه بانکی وجود دارد، بحران حادتری که در صندوق‌های بیمه‌ای وجود دارد، در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده به‌نمایندگی از طرف مردم، از کاندیداها برنامه‌های مشخص و مطالعه شده نه شعارهای عوام فریب و بیش از حد کلی را مطالبه کنند.
ما با یک نقطه عطف در تاریخ اقتصادی خودمان روبه‌رو هستیم که اسمش را گذاشته‌ام جایگزینی استراتژی خام‌فروشی با استراتژی آینده فروشی.
یعنی کشور بدهی ایجاد می‌کند و امورات جاری‌اش را می‌گذراند و آنچه که مسأله را در دولت حسن روحانی خطرناک‌تر می‌کند این است که این‌ها گوشه چشمی هم به بدهی خارجی دارند. ماجرا این است که ما می‌توانیم یک جوری با طلبکارهای داخلی دولت کنار بیاییم اما با طرف‌های خارجی مواجهه ما بسیار خطرناک و پرهزینه خواهد بود.

وطن امروز: عملکرد ضعیف دولت در حمایت از تولید ملی و ایجاد اشتغال چالشهای بزرگی در حوزه اقتصادی ایجاد کرده است. افزایش آمار بیکاری (حتی در آمارهای دولتی) و شدید شدن رکود و افزایش مشکلات تولیدکنندگان تاثیر مستقیم روی معیشت مردم گذاشته است.

روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع به بهانه پاسخ به اظهارات روحانی بار دیگر خط خامنه‌ای در مسیر توافق برجام را به باد حمله گرفتند:
 
کیهان: 10روز پس از تحریم‌های جدید آمریکا/روحانی: زنجیر تحریم‌ها را پاره کردیم!
در حالی که تنها 10روز از اعمال تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران می‌گذرد، دیروز رئیس‌جمهور کشورمان پاره کردن زنجیر تحریم‌ها را دستاورد بزرگ دولت تدبیر و امید نامید!... روحانی در حالی دولتش را جزو چند کشوری که توانسته‌اند بالای 600هزار شغل ایجاد کنند معرفی کرده است که اولاً آمارها خلاف ادعاهای دولتمردان است و دیگر این‌که ایشان اگر می‌خواهند قیاس کنند بهتر بود میزان بیکاران و نرخ ایجاد اشتغال را در آن کشورها مد نظر قرار می‌دادند تا نسبت دقیق به دست آید... موضوع دیگری که رئیس‌جمهور به آن اشاره کرده است «پاره کردن زنجیر تحریمهای ظالمانه و تحمیلی» است. چگونه می‌توان چنین چیزی را بیان کرد و آن را دستاورد دولت یازدهم خواند، وقتی در همین ایام عید در آمریکا طرح‌هایی برای تحریم ایران پیشنهاد شد و حتی برخی از آنها به تصویب هم رسید. دور شدن سایه تهدید همان بهانه نخ نمای تکراری است که دیگر حتی موجب تعجب ملت ایران هم نمی‌شود. مدافعان سرسخت شکل‌گیری «برجام، به هر طریق» روزگاری با تب و تاب از سایه تهدید و جنگ سخن می‌گفتند و برجام را فرصتی برای دور کردن کشور از جنگ می‌نامیدند.
حقیقت آن بود که ملت، پشت این «سایه جنگ» مترسکی را که غرب برای مرعوب کردن مردم ایران ساخته و پرداخته بود دیده بودند و این ادعا چیزی جز تلاش برای فرافکنی وعده‌ها و ناکامی‌های برجامی نیست.

وطن امروز: پایان یک بی‌اعتباری
تاریخ تلخ پسابرجام
در نوروز امن و شیرین 96، وزارت‌خارجه آمریکا برگ زرین دیگری به تاریخ پرافتخار «برجام» در طول 2سال اخیر اضافه کرد و 30 شرکت و فرد جدید از جمله تجار چین و امارات و کره‌جنوبی را به علت مراوده اقتصادی با کشورمان تحریم کرد. آخرین دور تحریم‌های پسابرجامی وزارت خزانه‌داری آمریکا بهمن 95 علیه 13 فرد و 12 نهاد مرتبط با ایران وضع شده بود.
اکنون زمان بسیار خوبی برای بازخوانی مذاکرات پرتنش تیم مذاکره‌کننده با نمایندگان مجلس شورای اسلامی در کمیسیون برجام است. جلساتی که دولت بارها تلاش کرد پخش تلویزیونی آن را متوقف کند و اتفاقاً در این امر موفق هم بود! اصل انتقادات به سند برجام و ضمائم در بخش اقتصادی در چند محور قابل دسته‌بندی است.

1- برجام غیرحقوقی و غیراقتصادی تدوین شده و تکلیف رفع تحریم‌های اقتصادی در آن معلوم نیست. بنابراین «امنیت سرمایه‌گذاری اقتصادی» و ریسک ورود سرمایه به بازار ایران را تأمین نمی‌کند.
2- نحوه انتقال درآمدهای نفتی آینده و داد و ستد با سرمایه‌گذاران خارجی در برجام مشخص نیست.
3- برجام سایه تهدیدات ضدامنیتی در حوزه اقتصاد و سیاست را از سر ایران کم نمی‌کند و ادبیات بین‌المللی در برخورد با ایران را بهبود نمی‌بخشد؛ در نتیجه سرمایه‌گذاران خارجی همواره سود و منافع اقتصادی خود را زیرسایه تهدید ارزیابی کرده و پاداش بیشتری می‌خواهند!.. بسیاری از این اتفاقات تلخ قابل پیشگیری بود اگر دولت در برابر دلسوزان جامعه نیز به قدر تیم مذاکره‌کننده آمریکا، شنوا بود! این حقیقتی تلخ است که آنچه آمریکا با اعمال تحریم‌های فلج‌کننده موفق به انجام آن نشد، در سایه برجام به‌دست آورد. شبکه جذاب ضدتحریمی را به‌دست خود نابود کردیم، متحدان اقتصادی را از دست دادیم و منافقین و دزدان قافله را شریک اقتصاد ایرانیان و معیشت مردم را با رکود و تورم برجامی به‌شدت تضعیف کردیم. اکنون برای اعتماد به برجام و برجامیان دیر است و برای سازماندهی نظامات اقتصادی کشور نیازمند عبرت گرفتن از گذشته‌ایم.

ابراز وحشت از تنگ‌تر شدن حلقه انزوای منطقه‌یی مضمون مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
 
وقایع اتفاقیه: نزدیکی به مسکو و رؤیای محدود‌کردن تهران
نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل در آخرین گفتگوی خود با شبکه تلویزیونی ای.بی.سی از عمل‌گرایی دولت ترامپ در خاورمیانه و به‌طورخاص سوریه اطلاع داده است. هیلی تأکید می‌کند که آمریکا باید فشارها را بر روسیه و ایران در سوریه افزایش دهد و بر‌اساس اظهارات او، اراده منطقه‌یی مبنی‌بر پایان حضور ایران در سوریه وجود دارد و آنها تلاش می‌کنند ایران را در معادلات آتی سوریه از دور خارج کنند.
نیکی هیلی در بخشی از اظهارات خود تأکید می‌کند که با کشورهای عربی یا کشورهای منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) در تماس هستم و آنها می‌گویند از این‌که می‌بینند ما با ایران مقابله می‌کنیم، خوشحال هستند. در واقع، با کشورهای مختلف در رابطه با سوریه صحبت کرده‌ام. ما درباره این‌که چگونه می‌توانیم نفوذ ایران را در سوریه بی‌اثر کنیم و از بین ببریم، با هم صحبت کرده‌ایم. در ارتباط با این اظهارات نیکی هیلی، مطهرنیا معتقد است که جهت‌گیری دولت ترامپ در ارتباط با گستره سیاست خارجی خود متوجه تحکیم‌بخشی به رهبری امنیتی آمریکا در جهان است. ایالات‌متحده آمریکا بر آن است که مدیریت مسائل امنیتی در دهه آینده به کشورهای پیوسته به خود را در نظم آینده جهانی واگذار کند. در واقع، واشینگتن قصد دارد هزینه‌های خود را در مناطق هدف استراتژیک آمریکا در قرن بیست‌ویکم به کشورهای همسو منتقل کند. دراین‌میان، مهم‌ترین منطقه موجود در مقام یک هدف محوری که دارای اولویت استراتژیک برای آمریکاست، خاورمیانه عربی و نئوهارتلند است.
دراین‌شرایط، با توجه به مطرح‌بودن 12ساله پرونده هسته‌یی ایران، کارکردن روی تئوری جنگهای نامتعادل و بزرگنمایی در تهدید تهران بر‌اساس دو طرح اسلام‌هراسی در سطح جهانی و ایران‌هراسی در سطح منطقه‌یی پیگیری می‌شود. در این اوضاع شاهد هستیم که رهبری تحرکات علیه ایران توسط آمریکا، مدیریت آن توسط اسراییل و اجرا و حمایت‌های لجستیک آن از سوی عربستان و دیگر کشورهای متحد آن در منطقه انجام می‌پذیرد؛ بنابراین دکترین آمریکا در عصر ترامپ بر‌اساس محدودکردن همکاریهای بین‌المللی با تهران در چارچوب تفسیر محدودشده از برجام و محاصره منطقه‌یی تهران در جهت حرکت علیه نفوذ تهران در منطقه است. درنتیجه، آنچه هیلی اشاره می‌کند در این چارچوب مدنظر و قابل خوانش است که همکاریهای منطقه‌یی با تهران محدود شود و محاصره منطقه‌یی علیه ایران با توجه به همگرایی ریاض و تل‌آویو صورت بگیرد. در حقیقت، در دهه آینده، آمریکا استراتژی خود را در عرصه سیاست خارجی بر مبنای مهار و کنترل چین برنامه‌ریزی کرده اما اگر بخواهد در اولویت به این استراتژی بپردازد، مهار و کنترل تهران به‌عنوان یک مقدمه جبری و ضروری از منظر ژئوپلیتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک در دستور کار قرار خواهد گرفت. هیلی همچنین در بخشی دیگر از سخنان خود در ارتباط با از اولویت ‌خارج‌شدن اسد از دستور کار آمریکا ابراز کرد: «اسد همیشه یک اولویت است اما یک مسأله نیست. او هم‌چنان به‌عنوان مانعی برای صلح در سوریه بوده و این موضوعی است که دولت آمریکا عمیقاً به آن اعتقاد دارد. نماینده آمریکا در سازمان ملل به این مسأله اشاره کرد که ما لازم است فشارها را بر روسیه و ایران افزایش دهیم. به‌عنوان بخش‌های یک واقعیت لازم است ما ایران را از سوریه بیرون کنیم و نفوذ ایرانی‌ها را در آنجا از بین ببریم. ما قصد داریم به تلاش‌های خود ادامه دهیم تا روسیه بداند ادامه حضور اسد در قدرت تا چه حد خطرناک است.» در ارتباط با این موضوع مطهرنیا تصریح کرد: «سیاست ترامپ در سوریه بر محور نزدیکی به مسکو و ایجاد فضای خلأ برای تهران در منطقه است. آنچه ترامپ قبل از انتخابات در کمپین تبلیغاتی خود و بعد از پیروزی در انتخابات اظهار کرد، بر مبنای رغبت به همکاری و نزدیکی میان واشینگتن و مسکو بوده است و همگرایی میان این دو کشور، زمینه نوعی همگرایی برای تقسیم امتیاز در سوریه را در پی خواهد داشت.»
«واقعیات معادلات عینی در سوریه نشان می‌دهد در حال‌حاضر، دو جبهه در مقابل هم صف‌آرایی کرده‌اند؛ یکی موافقان دمشق و دیگری مخالفان آن. حال اگر بشار اسد را به‌عنوان موجودیتی نمادین در نظر بگیریم، ترامپ سعی داشته در چند ماه گذشته، موضع آمریکا در برکناری اسد را از متن به حاشیه ببرد و حل و فصل مسالمت‌آمیز میان مسکو و واشینگتن را جایگزین کند. در یک سوی جبهه تهران، مسکو و تا حدودی بغداد قرار دارند که همکاریهایی را با همیاری یکدیگر در زمینه معادلات سوریه به انجام می‌رسانند. در سوی دیگر جبهه، شاهد حضور آمریکا، متحدان اروپایی و کشورهای عربی، ترکیه و اسراییل هستیم. در این ‌شرایط اگر آمریکا بتواند با یک معادله بزرگ سیاسی در سوریه، امتیازی را به مسکو بدهد و در این‌میان روس‌ها این امتیاز را بسیار قابل‌توجه ارزیابی کنند، تهران در مسأله سوریه در محدودیت قرار خواهد گرفت و آمریکا موفق خواهد شد بحران سوریه به نفع مسکو و واشینگتن را مدیریت کند.

سیاست روز: هذیان‌گویی‌های آمریکا
این روزها شاهد مواضع متناقضی از سوی مقامات آمریکایی در قبال سوریه هستیم چنان‌چه دیروز نماینده آمریکا در سازمان ملل در مصاحبه‌یی گفته بود که واشینگتن بایستی در موضوع سوریه به ایران و روسیه فشار بیاورد.
نیکی هیلی، در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ای.بی.سی، گفت: من با کشورهای عربی و یا کشورهای منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) در تماس هستم و آنها می‌گویند از این‌که می‌بینند که ما با ایران مقابله می‌کنیم خوشحال هستند. من با کشورهای مختلف در رابطه با سوریه صحبت کرده‌ام. ما درباره این‌که چگونه می‌توانیم نفوذ ایران را در سوریه بی‌اثر کنیم و از بین ببریم با هم صحبت کرده‌ایم.
نماینده آمریکا در سازمان ملل در پاسخ به این سؤال گوینده شبکه که پرسید: شما و تیلرسون وزیر خارجه اعلام کرده‌اید که کناره‌گیری اسد از قدرت اولویت شما نیست. آیا ما باید اجازه بدهیم که این وضعیت ادامه پیدا کند؟ گفت: اسد همیشه یک اولویت است اما یک مسأله نیست. او هم‌چنان به‌عنوان مانعی برای صلح در سوریه است. این موضوعی است که دولت آمریکا عمیقاً به آن اعتقاد دارد.
وی افزود: اما علاوه بر این، ما لازم است که فشارها را بر روسیه و ایران افزایش دهیم. به‌عنوان بخش‌های یک واقعیت لازم است که ما ایران را از سوریه بیرون کنیم. ما لازم است که نفوذ ایرانی‌ها را در آنجا از بین ببریم. ما قصد داریم که به تلاش‌های خود ادامه دهیم تا روسیه بداند که ادامه حضور اسد در قدرت تا چه حد خطرناک است.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، هیلی در ادامه در پاسخ به این سؤال گوینده شبکه که پرسید: به نظر می‌رسد که در سخنان شما عمل دیده نمی‌شود و تنها حرف دیده می‌شود، گفت: نه این طور نیست. عمل هم وجود دارد. اگر شما به آنچه که ما تنها در دو ماه اخیر درباره سوریه انجام داده‌ایم توجه کنید به این نتیجه می‌رسید که ما چه اقداماتی را در این دو ماه در سازمان ملل انجام داده‌ایم. ما به روسیه هر زمانی که لازم باشد هشدار می‌دهیم. ما تلاش می‌کنیم که این موضوع را تضمین کنیم که نفوذ ایرانیها را از سوریه خارج کنیم.
نیکی هیلی پنجشنبه گذشته نیز گفته بود اولویت ما دیگر تمرکز روی بیرون کردن بشار اسد نیست، اولویت ما دنبال کردن اموری برای ایجاد تغییرات واقعی به نفع مردم سوریه است. لزوما آن‌گونه که دولت قبلی دنبال می‌کرد، نمی‌توانیم روی رفتن بشار اسد متمرکز شویم... حسن هانی‌زاده در گفتگو با ایرنا در مورد این اظهارات مقامات آمریکایی تأکید کرد: با گذشت بیش از ۶ سال از بحران سوریه به نظر می‌رسد موضع آمریکایی‌ها درباره این بحران هنوز شفاف نشده است.
وی ادامه داد: موضوع بشار اسد یک موضوع اساسی برای بازیگران منطقه‌یی و بین‌المللی است و از این بابت موضع دولت جدید آمریکا تحول بسیار مهمی در بحران سوریه به‌شمار می‌رود. به گفته‌هانی‌زاده وجود بشار اسد ضعیف در رأس یک کشور تخریب شده مانند سوریه بهتر است تا این‌که شخص دیگری که هویت او برای آمریکا و غرب مشخص نیست در آینده به قدرت برسد و نتواند سوریه را اداره کند و به‌زعم آمریکاییها حضور بشار اسد ضعیف و ناتوان از ایفای نقش در معادلات منطقه‌یی بهتر از آینده نامعلوم و مبهم در این کشور است.
										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/3cc6c7bb-28e5-44ca-af59-a6f898025ea6"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات