روز چهارشنبه 9فروردین 96 خبرگزاری حکومتی ایلنا در راستای جنگ باندهای مافیایی نظام آخوندی در آستانه‌ی نمایش انتخابات، با اشاره به‌عمل نکردن شهرداری تهران به وظایفش، از اختلاف ۴۸ میلیونی در آمار موشهای پایتخت خبر داد و نوشت: «… محمد حقانی، رئیس کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران، گفت: ”شهرداری تعداد موشهای تهران را یک و نیم تا دو میلیون، متخصصان تعداد آن را بیش از ۲۰ میلیون و برخی دیگر نیز تعداد موشها را بیش از ۵۰ میلیون اعلام کرده‌اند“».
به‌نظر می‌رسد نظام چپاول‌گر ولایت‌فقیه در همه چیز باید رکورد بزند. در همهٴ حوادث و آسیب‌های اجتماعی: در غمگین‌ترین کشور دنیا، در آلوده‌ترین شهر دنیا، در بیشترین آمار تصادفات، در بالاترین اختلاس و کلاه‌برداریها و… (1)
اما این موجود به‌اصطلاح رئیس محیط‌زیست دو قدم آنطرف‌تر با تأکید بر لزوم کنترل زاد و ولد موشها برای این‌که از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند، در یک ادعای عجیب به توجیه وجود موش می‌پردازد و می‌گوید: «به‌طور طبیعی نمی‌توان جمعیت موشها را کنترل کرد از سوی دیگر موش هم باید در محیط‌زیست وجود داشته باشد». (همان منبع)
حالا خوب است رئیس کمیته محیط‌زیست است اگر رئیس حمایت از جانواران بود، دیگر چه می‌شد؟!
این به‌اصطلاح رئیس محیط‌زیست غارت و چپاول تهران در نهایت در چارچوب تصفیه‌حساب باندهای مافیایی، تقصیر را به گردن باند دیگر انداخت و گفت: «متأسفانه شهرداری وظایف اصلی و ذاتی خود هم‌چون بهداشت عمومی مردم، ارتقاء کیفیت زندگی مردم و جمع‌آوری سد معبرها و کارتن‌خواب‌ها را به دست فراموشی سپرده است».
این کارگزار حکومتی البته مثل همهٴ سرکردگان نظام آخوندی علت همهٴ این حوادث و زیانها را در نهایت متوجه مردم می‌کند و می‌گوید: زباله‌هایی که در نهرها و جوی‌ها رها می‌کنیم از جمله عوامل ازدیاد جمعیت موشها است. (همان منبع)
این عضو شورای وحش رژیم در تهران در تاریخ 14آذر 95 در مصاحبه با خبرگزاری حکومتی ایسنا گفته بود: «اگر حتی تعداد یک میلیون و 400هزار موش را نیز ملاک قرار دهیم جمعیت موشهای تهران از جمعیت یک کلان شهر نیز بیشتر است».
رئیس کمیته محیط‌زیست شورای قلابی تهران در یک مصاحبه‌ی دیگر با رسانه‌ی حکومتی جوان آنلاین در 29دی 95 به گوشه‌ی دیگری از آلودگی تهران اشاره کرده و گفته بود: «آلودگی هوای تهران در یک سال 5800نفر تلفات دارد. نمی‌خواهم بگویم شهر تهران از دست رفته است، اما تهران در حالت کمای زیست‌محیطی به‌سر می‌برد».
او در ادامه‌ی همین مصاحبه گفت: «آلودگی هوای تهران خطوط قرمز آلودگی را در نوردیده… 9 میلیون جمعیت تهران، سه میلیون جمعیت شهرها و شهرک‌های اطراف تهران وهفت میلیون جمعیت 10 شهر کشور به جای استنشاق اکسیژن، سم تنفس می‌کنند». (همان منبع)
حالا بشنوید از رئیس کل محیط‌زیست رژیم، معصومه ابتکار، سخنگو و گروگانگیر سابق (یا به‌قول معروف «سیستر مری» )، که همواره گوی وقاحت را از بقیه می‌رباید. او از اساس منکر آلودگی محیط‌زیست در ایران است و می‌گوید اگر هم در جایی آلودگی محیط‌زیست باشد، پدیده‌یی است از آنسوی مرزها، مانند ریزگرد استان خوزستان که وقتی چند ماه پیش در این رابطه مورد سؤال قرار گرفت، گفت این ریزگردها از آنسوی مرزها و از عربستان و عراق و… می‌آیند و کاری از دست ما ساخته نیست!
خبرگزاری تسنیم در تاریخ 31خرداد 95 به‌نقل از وی نوشته بود: «معصومه ابتکار یکشنبه‌شب در برنامه گفتگوی ویژه خبری درباره این‌که آیا منشأ ریزگردهای اخیر در کشورمان خارجی است، اظهار کرد: ”با توجه به توفان هفته‌های گذشته، منشأ ریزگردها کاملاً خارجی است“».
ابتکار در تازه‌ترین گفتگو با خبرنگار سیاسی رسانه‌ی حکومتی ایلنا روز چهارشنبه 9 فرودرین، در پاسخ به این سؤال که به‌عملکرد خود در سازمان حفاظت محیط‌زیست چه نمره‌یی می‌دهید، گفت: «به نظر من کارنامه دولت در حوزه محیط‌زیست بسیار خوب است و… وعده رئیس‌جمهور مبنی بر این‌که دولت من دولت محیط‌زیست خواهد بود در کارنامه زیست‌محیطی دولت به اثبات رسید».
سپس با وقاحت طلبکار هم شد و گفت: «فشارها و تهمتها هیچ خللی در ارادهٴ ما وارد نمی‌کند و تا زمانیکه مسئولیت داریم به مردم خدمت می‌کنیم». (همان منبع)
اما این وقاحت و تناقض گوییها فقط به رئیس محیط‌زیست رژیم ولایت برنمی‌گردد:
«… رضا قدیمی، مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران با بیان این‌که بر اساس قضاوت شهروندان در حال حاضر تعداد موشهای شهر تهران بسیار کم شده به‌گونه‌یی که دیگر دیده نمی‌شوند، تصریح کرد: ”در حال حاضر اگر شهروندی در خصوص موش در منطقه‌یی از تهران با سامانه 137 تماس بگیرد، بعد از یک هفته دیگر در آن محل اثری از موش نخواهد بود». (خبرگزاری حکومتی ایسنا- 9اسفند 94)
«… در بازدید میدانی رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران برخی از اهالی چهارراه مولوی با اشاره بر رژه و پاتک شبانه موشها به مغازه‌هایشان اظهار کردند: بارها با سامانه 137 شهرداری تهران تماس گرفته‌ایم و نسبت به افزایش جمعیت موشها در منطقه اطلاع دادیم اما از سوی این سامانه هیچ اقدامی صورت نگرفت». (ایسنا- 4شهریور 94)
و بشنوید از این کارگزار حکومتی که می‌گوید اصلاً در تهران در خصوص وجود موش مشکلی نداریم.
«… کامران زنگیشه، مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران، گفت: ”در حال حاضر در سطح شهر تهران نیروهای شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل در خصوص کنترل جمعیت حیوانات مضر شهری به‌صورت شبانه‌روزی فعالیت می‌کنند و در تهران در این خصوص مشکلی نداریم“ ». (ایسنا- 24اسفند 95)
یکی می‌گوید 50 میلیون موش در تهران وجود دارد و موشها رژه می‌روند و شبها پاتک می‌زنند و… یکی هم می‌گوید در تهران در این خصوص مشکلی نداریم. یکی می‌گوید تهران از بابت آلودگی محیط‌زیست از دست رفته است و در حالت کما قرار دارد؛ دیگری می‌گوید در محیط‌زیست نمرهٴ قبولی گرفتیم و کارنامه زیست محیطی دولت به اثبات رسید…
پس ظاهراً موشی در کار است و به قول قدیمی‌ها ”کار، کار انگلیسی‌هاست“. اصلاً این 50 میلیون موش منشأء خارجی دارد و شبها از آنسوی مرزها می‌آیند و روزها برمی‌گردند.
اما در دانشنامه‌اینترنتی در مورد موشها نوشته است:
به‌نظر می‌رسد نظام چپاول‌گر ولایت‌فقیه در همه چیز باید رکورد بزند. در همهٴ حوادث و آسیب‌های اجتماعی: در غمگین‌ترین کشور دنیا، در آلوده‌ترین شهر دنیا، در بیشترین آمار تصادفات، در بالاترین اختلاس و کلاه‌برداریها و… (1)
اما این موجود به‌اصطلاح رئیس محیط‌زیست دو قدم آنطرف‌تر با تأکید بر لزوم کنترل زاد و ولد موشها برای این‌که از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند، در یک ادعای عجیب به توجیه وجود موش می‌پردازد و می‌گوید: «به‌طور طبیعی نمی‌توان جمعیت موشها را کنترل کرد از سوی دیگر موش هم باید در محیط‌زیست وجود داشته باشد». (همان منبع)
حالا خوب است رئیس کمیته محیط‌زیست است اگر رئیس حمایت از جانواران بود، دیگر چه می‌شد؟!
این به‌اصطلاح رئیس محیط‌زیست غارت و چپاول تهران در نهایت در چارچوب تصفیه‌حساب باندهای مافیایی، تقصیر را به گردن باند دیگر انداخت و گفت: «متأسفانه شهرداری وظایف اصلی و ذاتی خود هم‌چون بهداشت عمومی مردم، ارتقاء کیفیت زندگی مردم و جمع‌آوری سد معبرها و کارتن‌خواب‌ها را به دست فراموشی سپرده است».
این کارگزار حکومتی البته مثل همهٴ سرکردگان نظام آخوندی علت همهٴ این حوادث و زیانها را در نهایت متوجه مردم می‌کند و می‌گوید: زباله‌هایی که در نهرها و جوی‌ها رها می‌کنیم از جمله عوامل ازدیاد جمعیت موشها است. (همان منبع)
این عضو شورای وحش رژیم در تهران در تاریخ 14آذر 95 در مصاحبه با خبرگزاری حکومتی ایسنا گفته بود: «اگر حتی تعداد یک میلیون و 400هزار موش را نیز ملاک قرار دهیم جمعیت موشهای تهران از جمعیت یک کلان شهر نیز بیشتر است».
رئیس کمیته محیط‌زیست شورای قلابی تهران در یک مصاحبه‌ی دیگر با رسانه‌ی حکومتی جوان آنلاین در 29دی 95 به گوشه‌ی دیگری از آلودگی تهران اشاره کرده و گفته بود: «آلودگی هوای تهران در یک سال 5800نفر تلفات دارد. نمی‌خواهم بگویم شهر تهران از دست رفته است، اما تهران در حالت کمای زیست‌محیطی به‌سر می‌برد».
او در ادامه‌ی همین مصاحبه گفت: «آلودگی هوای تهران خطوط قرمز آلودگی را در نوردیده… 9 میلیون جمعیت تهران، سه میلیون جمعیت شهرها و شهرک‌های اطراف تهران وهفت میلیون جمعیت 10 شهر کشور به جای استنشاق اکسیژن، سم تنفس می‌کنند». (همان منبع)
حالا بشنوید از رئیس کل محیط‌زیست رژیم، معصومه ابتکار، سخنگو و گروگانگیر سابق (یا به‌قول معروف «سیستر مری» )، که همواره گوی وقاحت را از بقیه می‌رباید. او از اساس منکر آلودگی محیط‌زیست در ایران است و می‌گوید اگر هم در جایی آلودگی محیط‌زیست باشد، پدیده‌یی است از آنسوی مرزها، مانند ریزگرد استان خوزستان که وقتی چند ماه پیش در این رابطه مورد سؤال قرار گرفت، گفت این ریزگردها از آنسوی مرزها و از عربستان و عراق و… می‌آیند و کاری از دست ما ساخته نیست!
خبرگزاری تسنیم در تاریخ 31خرداد 95 به‌نقل از وی نوشته بود: «معصومه ابتکار یکشنبه‌شب در برنامه گفتگوی ویژه خبری درباره این‌که آیا منشأ ریزگردهای اخیر در کشورمان خارجی است، اظهار کرد: ”با توجه به توفان هفته‌های گذشته، منشأ ریزگردها کاملاً خارجی است“».
ابتکار در تازه‌ترین گفتگو با خبرنگار سیاسی رسانه‌ی حکومتی ایلنا روز چهارشنبه 9 فرودرین، در پاسخ به این سؤال که به‌عملکرد خود در سازمان حفاظت محیط‌زیست چه نمره‌یی می‌دهید، گفت: «به نظر من کارنامه دولت در حوزه محیط‌زیست بسیار خوب است و… وعده رئیس‌جمهور مبنی بر این‌که دولت من دولت محیط‌زیست خواهد بود در کارنامه زیست‌محیطی دولت به اثبات رسید».
سپس با وقاحت طلبکار هم شد و گفت: «فشارها و تهمتها هیچ خللی در ارادهٴ ما وارد نمی‌کند و تا زمانیکه مسئولیت داریم به مردم خدمت می‌کنیم». (همان منبع)
اما این وقاحت و تناقض گوییها فقط به رئیس محیط‌زیست رژیم ولایت برنمی‌گردد:
«… رضا قدیمی، مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران با بیان این‌که بر اساس قضاوت شهروندان در حال حاضر تعداد موشهای شهر تهران بسیار کم شده به‌گونه‌یی که دیگر دیده نمی‌شوند، تصریح کرد: ”در حال حاضر اگر شهروندی در خصوص موش در منطقه‌یی از تهران با سامانه 137 تماس بگیرد، بعد از یک هفته دیگر در آن محل اثری از موش نخواهد بود». (خبرگزاری حکومتی ایسنا- 9اسفند 94)
«… در بازدید میدانی رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران برخی از اهالی چهارراه مولوی با اشاره بر رژه و پاتک شبانه موشها به مغازه‌هایشان اظهار کردند: بارها با سامانه 137 شهرداری تهران تماس گرفته‌ایم و نسبت به افزایش جمعیت موشها در منطقه اطلاع دادیم اما از سوی این سامانه هیچ اقدامی صورت نگرفت». (ایسنا- 4شهریور 94)
و بشنوید از این کارگزار حکومتی که می‌گوید اصلاً در تهران در خصوص وجود موش مشکلی نداریم.
«… کامران زنگیشه، مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران، گفت: ”در حال حاضر در سطح شهر تهران نیروهای شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل در خصوص کنترل جمعیت حیوانات مضر شهری به‌صورت شبانه‌روزی فعالیت می‌کنند و در تهران در این خصوص مشکلی نداریم“ ». (ایسنا- 24اسفند 95)
یکی می‌گوید 50 میلیون موش در تهران وجود دارد و موشها رژه می‌روند و شبها پاتک می‌زنند و… یکی هم می‌گوید در تهران در این خصوص مشکلی نداریم. یکی می‌گوید تهران از بابت آلودگی محیط‌زیست از دست رفته است و در حالت کما قرار دارد؛ دیگری می‌گوید در محیط‌زیست نمرهٴ قبولی گرفتیم و کارنامه زیست محیطی دولت به اثبات رسید…
پس ظاهراً موشی در کار است و به قول قدیمی‌ها ”کار، کار انگلیسی‌هاست“. اصلاً این 50 میلیون موش منشأء خارجی دارد و شبها از آنسوی مرزها می‌آیند و روزها برمی‌گردند.
اما در دانشنامه‌اینترنتی در مورد موشها نوشته است:
«موش جونده‌یی است که لانه‌هایی در گوشه‌ها و برآمدگی‌های امن می‌سازد. یک جانور همه‌چیزخوار است. تقریباً همه چیز می‌خورد. دانه، بذر، میوه، ریشه، ساقه و غیره را می‌خورند. هیچ موجودی بیش از موش در جهان الهام‌بخش ترس نیست. این موجود نمادی است از مرگ و طاعون. آنها کابوس ما می‌شوند وقتی در دیوارها خانه می‌کنند. آنها در هر سال باعث میلیاردها دلار خسارت می‌شوند، آنها منابع غذایی را می‌خورند و از طریق جویدن سیم های برق، گاز گرفتن کودکان و… باعث آزار و اذیت و ناراحتی ما می‌شوند. هنگامی که آنها به خانه‌ها حمله می‌کنند، گرفتن آنها بسیار دشوار است…».
حالا گذشته از موشها، آنها که همه چیز خوار هستند، همانها که دانه و بذر و ساقه و ریشه‌ی یک ملت را می‌خورند و حرث و نسل آنها را تباه می‌کنند. همانها که از دیوار خانه‌ها بالا می‌روند. همانها که در موقع خطر، خود را به موش‌مردگی می‌زنند، همانها که در گوشه‌ها و برآمدگی‌های امن لانه می‌کنند؛ و بالاخره همانها که نمادی از مرگ و طاعون هستند، آیا جز سردمداران و مهره‌های رژیم ولایت هستند؟ و آیا برکندن اینها از محیط‌زیست ایران‌زمین ضروری‌ترین نیست؟
اما وای به روزی که زمان برکندن آنها از ریش و ریشه برسد. آنوقت سوراخ موش برای آنها می‌شود میلیونها تومان، زمان که دیگر حتی فیش‌های حقوق میلیونی و نجومی دردی از آنها دوا نخواهد کرد.
