728 x 90

گزارشی از وضعیت اسفبار زندان اردبیل

زندان مرکزی اردبیل
زندان مرکزی اردبیل
جمعیت زندان اردبیل حدود ۲۵۰۰ نفر است. اتهام ۱۵۰۰ نفر از این زندانیان مواد مخدر است. از این تعداد حداقل ۴۰ نفر محکوم به اعدام و ۶۰ نفر محکوم به قصاص هستند. حدود ۲۰۰ نفر به اتهامات مالی در حبس به‌سر می‌برند. حدود ۵۰۰ نفر به اتهام سرقت و ۱۵۰ نفر به‌دلیل درگیری با مأموران دستگیر شده‌اند. حدود ۱۰۰ نفر نیز به اتهام‌های ناموسی دستگیر شده‌اند.

بعضی از محکومین به حبس؛ به‌دلیل اتهامات مربوط به مواد مخدر در سنین پایین هستند. زندانیان سیاسی این زندان از زندانیان عادی به‌کلی جدا و به‌صورت ایزوله نگهداری می‌شوند.

وضعیت غذایی:
در این زندان؛ زندانیانی که به‌صورت نیمه باز در زندان نگهداری می‌شوند کار پخت و پز و آشپزی را انجام می‌دهند و برنامه نظارت بر وضعیت غذایی از نظر بهداشتی و علمی به‌لحاظ کیفیت غذایی وجود ندارد.

صبحانه یک تکه پنیر ۲۰ گرمی و نهار هم بسیار کم ٫ خشک و بدون روغن و شام یک عدد تخم مرغ با یک عدد سیب زمینی می‌باشد. به‌دلیل گرسنگی؛ گاهی اوقات زندانیان به‌خاطر یک بشقاب غذا با هم درگیر می‌شوند.

سهمیه نان زندانیان روزی دو و نیم عدد نان لواش کاغذی می‌باشد. آب آشامیدنی از چاه گرفته می‌شود که ناسالم و غیربهداشتی است. اداره بهداشت تأیید کرده که به‌دلیل استفاده از این آب ناسالم بسیاری از زندانیان به بیماریهای عفونی و گوارشی مبتلا می‌شوند.
تهیه چای خشک، قند و مواد بهداشتی از جمله مایع ظرفشویی به عهده خود زندانیان است.

وضعیت بهداشت در بندها:
وضعیت بندها بسیار غیربهداشتی است و امکانات درمانی تقریباً وجود ندارد. به‌طوری که اصلاً زندانیان از ناحیه دهان و دندان مشکل دارند و عفونت و پوسیدگی دندان و لثه از بیماریهای شایع زندان است. هیچ اقدامی در رابطه با درمان و پیشگیری این موارد توسط مسئولان زندان انجام نمی‌شود. بیماریهای معده و گوارش به‌دلیل غذاهای خشک، بی‌کیفیت و آب ناسالم و آلوده شایع است. همچنین بیماریهای پوستی در زندان بیداد می‌کند.

در این زندان اصلاً دارو و درمانی برای مبتلایان به بیماریها وجود ندارد. به‌خاطر برودت هوای اردبیل و اجباری بودن هواخوری، زندانیان به بیماریهای آنفولانزا و سرماخوردگی مبتلا می‌شوند.

در فروشگاه دولتی زندان، قیمت مواد اکثراً خیلی گران است. اجناس تاریخ گذشته و بی‌کیفیت هستند و هیچگونه نظارتی وجود ندارد. به‌رغم پیگیری زندانیان هیچ اقدامی صورت نگرفته است. در فروشگاه زندان اساساً خمیردندان و مسواک اصلاً وجود ندارد.

تعداد زندانیان بیشتر از ظرفیت بند و اتاقهاست. به‌طوری‌که به‌خاطر کثرت جمعیت، زندانیان باید داخل سالن و کریدور و جلوی سرویسهای بهداشتی به‌صورت کف خواب با دو تا پتو روی زمین خالی و سرد بخوابند. زندانیان کف خواب به‌خاطر غیربهداشتی بودن محیط، در معرض گزش جانوران موذی مثل شپش و ساس و... هستند.

وضعیت متهمین و محکومین:
وضعیت قضایی پرونده‌ها بدین صورت است که بسیاری از زندانیان سالیان است که بلاتکلیف هستند. در مواردی زندانی پس از ۴ سال یا بیشتر هنوز به دادگاه نرفته و پرونده‌یی برای وی تشکیل نشده است.

برای بعضی از زندانیان حکم اعدام صادر شده و منتظر اجرای حکم هستند. این زندانیان در انتظار، به‌خاطر استرس و اضطراب و نگرانیهای زیاد دچار افسردگی و بیماریهای روحی و روانی شده‌اند. روزی صد بار می‌میرند و زنده می‌شوند. آنها به‌خاطر تمدد اعصاب به مصرف متادون و مواد مخدر روی می‌آورند.

اعدامیها را بعضاً دو روز قبل و اکثراً شبها قبل از خاموشی به‌صورت ناگهانی و بی‌خبر به سلول انفرادی می‌برند و قبل از طلوع خورشید ٫هنگام اذان صبح اعدام می‌کنند.

با حضور تمام پرسنل زندان و فیلمبرداری هم انجام می‌دهند. با حضور دادستان یا نماینده دادستان و اعدام زندانی یک صحنه پر هیجان برای زندانبانهاست به‌طوری که از پرسنل زندان کسانی که شیفت کاری هم ندارند برای تماشای صحنه اعدام به محوطه اعدام می‌روند..

تعداد زیادی از مددجویان که در ارتباط با مواد مخدر دستگیر شدند حکم ابد دارند بدون کم شدن ایام حبس، تحمل کیفر می‌کنند و خانواده‌های آنها متلاشی شده و یا به طلاق انجامیده است.

تعداد زیادی از زندانیان به‌خاطر رد مال سالهاست در زندان مانده‌اند. بعضیها مدت ۱۲ -۱۳ سال به‌خاطر ۲- ۳ میلیون تومان حبس کشیده‌اند. عده‌یی هستند که ۱۵ سال و حتی تا ۲۰ سال زندانی بوده به‌خاطر قصاص مانده‌اند و تعیین تکلیف هم نشده‌اند. خیلیها هم حبسشان تمام شده ولی آزادی آنها ابلاغ نمی‌شود.

در داخل بندها مواد مخدر به وفور و با قیمت ارزان و به‌صورت سازمان‌یافته توسط خود پرسنل و بعضاً مدیر داخلی زندان و با هماهنگی حفاظت زندان به‌صورت غیرمستقیم توزیع می‌شود.

هر کسی که بتواند پول مواد مخدر را پرداخت کند، می‌تواند مواد مخدر مصرف کند. شیشه، حشیش و هروئین و کراک به وفور یافت می‌شود و «متادون» هم با پرداخت مبلغی حدود ۶۰ هزار تومان توسط زندان به‌عنوان سهمیه روزانه به زندانیان داده می‌شود که باعث از بین رفتن اعضای بدن از جمله کبد و کلیه و ریه می‌شود. اکثراً زندانیها مثل مرده متحرک هستند.

عوامل زندان:
رئیس زندان به‌نام یعقوب؛ رئیس حفاظت پرویز سورآذر؛ هر دو زیر نظر رئیس حفاظت کل زندانهای استان اردبیل فردی به‌نام جوادی قرار دارند. همگی آنها از هر آنچه در زندان اردبیل می‌گذرد مطلع هستند و به عمد و مخصوصاً به وضعیت دامن می‌زنند.

رئیس اجرای احکام و دادگاه عمومی و انقلاب و دادستان هر از چند گاهی برای سرکشی به‌صورت تشریفاتی به داخل بندهای زندان می‌روند. ولی هیچ وقت با زندانیان صحبت نمی‌کنند. مشکلات زندانیان را نمی‌شنوند.

کارمندان زندان اعم از ریاست زندان و زیردستانش به زندانیان به‌عنوان افراد جانی نگاه می‌کنند و همواره با توهین با شخص برخورد می‌کنند به‌طوری‌که زندانی هیچ حقی برای اعتراض یا پیگیری برای خودش نمی‌بیند. هیچ نهادی هم به حرف زندانیان گوش نمی‌کند.
										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/8d17f5c0-742a-4267-8850-e9a658879ab2"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات