بعد از آنکه اپوزیسیون سوریه به استفان دمیستورا در رابطه با تشکیل هیأت اپوزیسیون حمله کرد، دبیرکل مللمتحد گفت که سخنان دمیستورا خارج از قطعنامه شورای امنیت نبوده است با این حال اپوزیسیون میگوید که دمیستورا این حرف را تکذیب کرده است. آیا این نگرانی وجود دارد که آنها هیأت اپوزیسیون را تشکیل دهند؟
فؤاد علیکو عضو ائتلاف ملی سوریه در این رابطه به تلویزیون اورینت15بهمن 95 پاسخ داد:
فؤاد علیکو عضو ائتلاف ملی سوریه:
لحن دمیستورا تهدیدآمیز و بسیار تحریک کننده بود. مفروض این بود که دمیستورا این موضوع را با هیأت عالی گفتگوکننده اپوزیسیون مورد بحث قرار میداد. چه بسا امکان داشت برخی اسامی به هیأت عالی اضافه شود.
میخواهم یادآوری کنم که هیأت عالی بنا به بیانیه وین 2 در 2015 تشکیل شده که بعد از آنهم قطعنامه بینالمللی شماره 2254 در تأیید آن صادر شد. در این قطعنامه نام گروههای دیگر موسوم به قاهره و مسکو ذکر شده است. همچنانکه میدانید هیأت عالی گفتگوها، شامل لیست قاهره و مسکو نیز میشود. با این وجود دمیستورا آنها را بهطور جانبی، به ژنو آورد اما هیأت عالی گفتگوها، طرفی بود که با رژیم اسد در ژنو مذاکره میکرد.
نگرانی وجود دارد که این گروههای مشورتی، در جلسات ژنو 3 جزیی از هیأت عالی گفتگوها شوند. اما با این حال فرض بر این است که همین کار در هماهنگی با هیأت عالی گفتگوکننده صورت گیرد. زیرا برخی اشخاص از گروه قاهره، عضو هیأت عالی بودند.
اورینت:
آیا روسیه با این کار توانسته که بیانیه ژنو را نرم کرده و تحلیل ببرد؟
فؤاد علیکو عضو ائتلاف ملی سوریه:
.. بیانیه آستانه از قطعنامه 2254 برای شروع پروسه سیاسی شروع کرد. لذا این امر، هیأت عالی را به سخت گیری بیشتری نسبت به پروسه در هم آمیختن و ترکیب کردن، سوق میدهد. طرفهایی در داخل سوریه هستند که ضرورتی ندارد به ژنو بروند. زیرا این امکان را دارند که در دمشق با رژیم اسد گفتگو کنند کما اینکه در حمیمیم با رژیم گفتگو کردند. به نظر میرسد هدف از این کار، تحلیل بردن پروسه سیاسی و بهرسمیت شناختن صلاحیت رژیم از سوی ما و پذیرش دولتی زیر چتر رژیم کنونی است. این امر هم کاملاً از سوی اپوزیسیون مردود است و امکان ندارد به هیچ شکلی از قطعنامههای بینالمللی که به تشکیل هیأت دولت انتقالی با اختیارات و صلاحیتهای کامل تأکید دارد، خارج شد. بنابراین طبق تفسیر جامعه جهانی و اپوزیسیون، هیچ جایی برای بشار اسد و باند او که دستشان تا مرفق به خون مردم سوریه آغشته است، در دولت آینده وجود ندارد.
ترکیه کاملاً با موضع اپوزیسیون موافق است و هیچگونه تغییر در موضع آن وجود ندارد بلکه به ما هم بارها تأکید کردهاند اقدامات و تصمیمگیریهایی که اتخاذ میکنید کاملاً به خودتان مربوط میشود و ما مطلقاً بر شما فشار نمیآوریم که از تصمیمها و مواضعتان کوتاه بیایید. اما ما پروسه سیاسی را با قدرت تمام حمایت میکنیم. پروسه سیاسی هم به روسیه بهعنوان کشوری تأثیرگذار در بحران سوریه، نیاز دارد. ما هم این را میفهمیم. مسائلی هست که ما با روسیه اختلاف داریم از جمله سرنوشت بشار اسد و شکل دولت آینده در سوریه.
در رابطه با درخواست روسیه برای بازگرداندن کرسی بشار اسد در اتحادیه عربی نیز باید گفت که در راستای اعتبارسازی این رژیم است. فکر نمیکنم کشورهای عربی به سرگیی لاوروف در این رابطه گوش بدهند. رژیم اسد مشروعیت خود را بهطور کامل از دست داده و تسلط بر 70 درصد خاک سوریه را از دست داده است. 30 درصد باقیمانده هم که در کنترل رژیم اسد است، بهعلت تلاشهای روسیه و رژیم ایران بوده، کما اینکه لاوروف یکماه پیش به صراحت گفت اگر ما بهطور نظامی در سوریه دخالت نمیکردیم، رژیم اسد سرنگون شده بود. پیش از او سران رژیم ایران در سال 2013 همین حرف را زده بودند که وجود رژیم اسد دقیقاً به حمایت رژیم ایران و روسیه بستگی دارد. لذا هیچگونه مشروعیتی برای باقیماندن رژیم اسد وجود ندارد و بقای آن هم تاکنون مدیون حضور کشورهای حامی آن است.
فؤاد علیکو عضو ائتلاف ملی سوریه در این رابطه به تلویزیون اورینت15بهمن 95 پاسخ داد:
فؤاد علیکو عضو ائتلاف ملی سوریه:
لحن دمیستورا تهدیدآمیز و بسیار تحریک کننده بود. مفروض این بود که دمیستورا این موضوع را با هیأت عالی گفتگوکننده اپوزیسیون مورد بحث قرار میداد. چه بسا امکان داشت برخی اسامی به هیأت عالی اضافه شود.
میخواهم یادآوری کنم که هیأت عالی بنا به بیانیه وین 2 در 2015 تشکیل شده که بعد از آنهم قطعنامه بینالمللی شماره 2254 در تأیید آن صادر شد. در این قطعنامه نام گروههای دیگر موسوم به قاهره و مسکو ذکر شده است. همچنانکه میدانید هیأت عالی گفتگوها، شامل لیست قاهره و مسکو نیز میشود. با این وجود دمیستورا آنها را بهطور جانبی، به ژنو آورد اما هیأت عالی گفتگوها، طرفی بود که با رژیم اسد در ژنو مذاکره میکرد.
نگرانی وجود دارد که این گروههای مشورتی، در جلسات ژنو 3 جزیی از هیأت عالی گفتگوها شوند. اما با این حال فرض بر این است که همین کار در هماهنگی با هیأت عالی گفتگوکننده صورت گیرد. زیرا برخی اشخاص از گروه قاهره، عضو هیأت عالی بودند.
اورینت:
آیا روسیه با این کار توانسته که بیانیه ژنو را نرم کرده و تحلیل ببرد؟
فؤاد علیکو عضو ائتلاف ملی سوریه:
.. بیانیه آستانه از قطعنامه 2254 برای شروع پروسه سیاسی شروع کرد. لذا این امر، هیأت عالی را به سخت گیری بیشتری نسبت به پروسه در هم آمیختن و ترکیب کردن، سوق میدهد. طرفهایی در داخل سوریه هستند که ضرورتی ندارد به ژنو بروند. زیرا این امکان را دارند که در دمشق با رژیم اسد گفتگو کنند کما اینکه در حمیمیم با رژیم گفتگو کردند. به نظر میرسد هدف از این کار، تحلیل بردن پروسه سیاسی و بهرسمیت شناختن صلاحیت رژیم از سوی ما و پذیرش دولتی زیر چتر رژیم کنونی است. این امر هم کاملاً از سوی اپوزیسیون مردود است و امکان ندارد به هیچ شکلی از قطعنامههای بینالمللی که به تشکیل هیأت دولت انتقالی با اختیارات و صلاحیتهای کامل تأکید دارد، خارج شد. بنابراین طبق تفسیر جامعه جهانی و اپوزیسیون، هیچ جایی برای بشار اسد و باند او که دستشان تا مرفق به خون مردم سوریه آغشته است، در دولت آینده وجود ندارد.
ترکیه کاملاً با موضع اپوزیسیون موافق است و هیچگونه تغییر در موضع آن وجود ندارد بلکه به ما هم بارها تأکید کردهاند اقدامات و تصمیمگیریهایی که اتخاذ میکنید کاملاً به خودتان مربوط میشود و ما مطلقاً بر شما فشار نمیآوریم که از تصمیمها و مواضعتان کوتاه بیایید. اما ما پروسه سیاسی را با قدرت تمام حمایت میکنیم. پروسه سیاسی هم به روسیه بهعنوان کشوری تأثیرگذار در بحران سوریه، نیاز دارد. ما هم این را میفهمیم. مسائلی هست که ما با روسیه اختلاف داریم از جمله سرنوشت بشار اسد و شکل دولت آینده در سوریه.
در رابطه با درخواست روسیه برای بازگرداندن کرسی بشار اسد در اتحادیه عربی نیز باید گفت که در راستای اعتبارسازی این رژیم است. فکر نمیکنم کشورهای عربی به سرگیی لاوروف در این رابطه گوش بدهند. رژیم اسد مشروعیت خود را بهطور کامل از دست داده و تسلط بر 70 درصد خاک سوریه را از دست داده است. 30 درصد باقیمانده هم که در کنترل رژیم اسد است، بهعلت تلاشهای روسیه و رژیم ایران بوده، کما اینکه لاوروف یکماه پیش به صراحت گفت اگر ما بهطور نظامی در سوریه دخالت نمیکردیم، رژیم اسد سرنگون شده بود. پیش از او سران رژیم ایران در سال 2013 همین حرف را زده بودند که وجود رژیم اسد دقیقاً به حمایت رژیم ایران و روسیه بستگی دارد. لذا هیچگونه مشروعیتی برای باقیماندن رژیم اسد وجود ندارد و بقای آن هم تاکنون مدیون حضور کشورهای حامی آن است.