مهدی محمدی از کارشناسان باند خامنه‌ای در سرمقاله روزنامه حکومتی وطن امروز 4آذر 95، در مطلبی تحت عنوان «جهان دولت ایران را نظاره می‌کند»، به مسأله تحریمها، برجام و تمدید تمدید 10ساله قانون تحریم‌های ایران (ISA) از سوی مجلس نمایندگان آمریکا پرداخته و هشدار داده است که در این نوع تحریمها و رفتار با رژیم ایران، ”پایان موجودیت ”رژیم در نظر است.
وی در این سرمقاله نوشته است: «رای به تمدید 10ساله قانون تحریم‌های ایران (ISA) از سوی مجلس نمایندگان آمریکا اتفاق مهمی است که می‌تواند در پیوند با برخی تحولات دیگر، آینده برجام را تعیین تکلیف کند... اگر رأی به تمدید توسط بیش از دوسوم اعضای کنگره داده شود، از اوباما هم کاری ساخته نخواهد بود، .. اگر اوباما این قانون را وتو کند، کمتر از 2ماه دیگر رئیس‌جمهوری دیگری در کاخ سفید حضور خواهد داشت که آشکارا حامی چنین اقداماتی است.»
وی سپس تأکید می‌کند که «این قانون در واقع یکی از ستونهای اصلی رژیم تحریم ثانویه آمریکا علیه ایران- با تمرکز بر بخش انرژی- است و تمدید آن به این معناست که آمریکا گزینه تحریم علیه ایران را به‌رغم برجام به‌طور کامل حفظ کرده است.»
این کارشناس رژیم سپس نگرانی خود را این طور بازتاب می‌دهد که «تمدید قانون تحریم‌های ایران به‌معنای رسمی و علنی کردن این سیاست از سوی آمریکا و تبدیل کردن برجام به توافقی یک‌طرفه است که فقط ایران موظف به پایبندی به آن است. اگر دولت به این موضوع واکنش جدی و فوری نشان ندهد، در واقع چراغ سبزی به آمریکا داده تا مسیر تحریمها را با شدت و قدرت بیشتر ادامه دهد» و در همین رابطه اضافه می‌کند که «فرصت دیگری باقی نمانده است.»
مهدی محمدی سپس اصل حرفش را این‌طور بیان می‌کند: «دولت آمریکا آشکارا در حال استفاده از برجام برای ایجاد یک ابزار فشار تعیین‌کننده روی ایران است. در اینجا فرصتی برای تبیین این موضوع نیست اما در حد یک جمله به این نکته اشاره می‌کنم که آمریکا در حال تعمیق مفهومی است که رابرت آینهورن آن را «گره زدن موجودیت ایران به روابط اقتصادی خارجی» نامیده است. این به‌طور بسیار خلاصه یعنی از دید آمریکا باید روزی برسد که قطع ارتباطات اقتصادی ایران با بیرون از مرزهایش به‌معنای «پایان موجودیت ایران» باشد. ... ضریب تاثیر‌گذاری هر نوع فشار بر ایران در آینده، در چارچوب قوانینی مانند ISA و غیرآن را بسیار بیشتر خواهد کرد. چنین وابستگی حتی از «نفوذ اقتصادی» هم خطرناک‌تر است، چرا که تهدید وابستگی را از سطح راهبردی به سطح موجودیتی منتقل می‌کند.».
وی در این سرمقاله نوشته است: «رای به تمدید 10ساله قانون تحریم‌های ایران (ISA) از سوی مجلس نمایندگان آمریکا اتفاق مهمی است که می‌تواند در پیوند با برخی تحولات دیگر، آینده برجام را تعیین تکلیف کند... اگر رأی به تمدید توسط بیش از دوسوم اعضای کنگره داده شود، از اوباما هم کاری ساخته نخواهد بود، .. اگر اوباما این قانون را وتو کند، کمتر از 2ماه دیگر رئیس‌جمهوری دیگری در کاخ سفید حضور خواهد داشت که آشکارا حامی چنین اقداماتی است.»
وی سپس تأکید می‌کند که «این قانون در واقع یکی از ستونهای اصلی رژیم تحریم ثانویه آمریکا علیه ایران- با تمرکز بر بخش انرژی- است و تمدید آن به این معناست که آمریکا گزینه تحریم علیه ایران را به‌رغم برجام به‌طور کامل حفظ کرده است.»
این کارشناس رژیم سپس نگرانی خود را این طور بازتاب می‌دهد که «تمدید قانون تحریم‌های ایران به‌معنای رسمی و علنی کردن این سیاست از سوی آمریکا و تبدیل کردن برجام به توافقی یک‌طرفه است که فقط ایران موظف به پایبندی به آن است. اگر دولت به این موضوع واکنش جدی و فوری نشان ندهد، در واقع چراغ سبزی به آمریکا داده تا مسیر تحریمها را با شدت و قدرت بیشتر ادامه دهد» و در همین رابطه اضافه می‌کند که «فرصت دیگری باقی نمانده است.»
مهدی محمدی سپس اصل حرفش را این‌طور بیان می‌کند: «دولت آمریکا آشکارا در حال استفاده از برجام برای ایجاد یک ابزار فشار تعیین‌کننده روی ایران است. در اینجا فرصتی برای تبیین این موضوع نیست اما در حد یک جمله به این نکته اشاره می‌کنم که آمریکا در حال تعمیق مفهومی است که رابرت آینهورن آن را «گره زدن موجودیت ایران به روابط اقتصادی خارجی» نامیده است. این به‌طور بسیار خلاصه یعنی از دید آمریکا باید روزی برسد که قطع ارتباطات اقتصادی ایران با بیرون از مرزهایش به‌معنای «پایان موجودیت ایران» باشد. ... ضریب تاثیر‌گذاری هر نوع فشار بر ایران در آینده، در چارچوب قوانینی مانند ISA و غیرآن را بسیار بیشتر خواهد کرد. چنین وابستگی حتی از «نفوذ اقتصادی» هم خطرناک‌تر است، چرا که تهدید وابستگی را از سطح راهبردی به سطح موجودیتی منتقل می‌کند.».
