فروریختن مدارس بر سر دانش آموزان، یکی از فجایعی ست که هر لحظه ممکن است اتفاق بیفتد. این امری است که در تلویزیون حکومت آخوندی هم به صراحت به آن اعتراف می‌کنند:
در برنامه‌ای از شبکه‌ی 2 تلویزیون حکومتی به تاریخ 11تیر 95، ضمن اعتراف به وجود سه هزار کلاس فرسوده تنها در یزد، از مدیر آموزشگاه و معلم و... این‌گونه می‌شنویم:
«مدیر آموزشگاه: میشه بگیم آثار به‌اصطلاح باستانیه این مدرسه، چون بیش از شصت سال قدمت داره،
یک مدیر دیگر: هشتاد سال از ساخت این مدرسه گذشته!.
یک مرد: این مدرسه در سال 1318 برای ظرفیت حداکثر صد دانش‌آموز (ساخته شده) بوده.
گزارشگر تلویزیون: وجود سه هزار کلاس درس فرسوده این روزها والدین یزدی رو برای ثبت نام فرزندانشون نگران کرده.
یک معلم: قدمتش خیلی بالاست، طوری که کارشناسان گفتند اصلاً امکان تحصیل تو این مدرسه نیست.
یک خانم: مشکل داره، قدیمیه، ترک داره سقفهاش».
اما جواب عوامل رژیم در آموزش و پرورش به مردم چیست؟ جواب را از همین گزارش بشنوید:
باصطلاح معاون عمرانی استاندار می‌گوید: «ما خیلی زیاد نمی‌تونیم توی این بحث بازسازی کلاسهای فرسوده به سرعت پیش برویم. به همین دلیل هم، اینها هم یا باید با کمک خیرین، یا از طریق واگذاری به بخش خصوصی ساماندهی بشه».
این وضعیت آموزش و پرورشی است که در آن، از صندوق فرهنگیان، هشت هزار میلیارد سرقت می‌شود. و دانش‌آموزان ایران در روستاها و بسیاری از حواشی شهرها در چنین مدارسی درس می‌خوانند: به این تصاویر نگاه کنید:
در برنامه‌ای از شبکه‌ی 2 تلویزیون حکومتی به تاریخ 11تیر 95، ضمن اعتراف به وجود سه هزار کلاس فرسوده تنها در یزد، از مدیر آموزشگاه و معلم و... این‌گونه می‌شنویم:
«مدیر آموزشگاه: میشه بگیم آثار به‌اصطلاح باستانیه این مدرسه، چون بیش از شصت سال قدمت داره،
یک مدیر دیگر: هشتاد سال از ساخت این مدرسه گذشته!.
یک مرد: این مدرسه در سال 1318 برای ظرفیت حداکثر صد دانش‌آموز (ساخته شده) بوده.
گزارشگر تلویزیون: وجود سه هزار کلاس درس فرسوده این روزها والدین یزدی رو برای ثبت نام فرزندانشون نگران کرده.
یک معلم: قدمتش خیلی بالاست، طوری که کارشناسان گفتند اصلاً امکان تحصیل تو این مدرسه نیست.
یک خانم: مشکل داره، قدیمیه، ترک داره سقفهاش».
اما جواب عوامل رژیم در آموزش و پرورش به مردم چیست؟ جواب را از همین گزارش بشنوید:
باصطلاح معاون عمرانی استاندار می‌گوید: «ما خیلی زیاد نمی‌تونیم توی این بحث بازسازی کلاسهای فرسوده به سرعت پیش برویم. به همین دلیل هم، اینها هم یا باید با کمک خیرین، یا از طریق واگذاری به بخش خصوصی ساماندهی بشه».
این وضعیت آموزش و پرورشی است که در آن، از صندوق فرهنگیان، هشت هزار میلیارد سرقت می‌شود. و دانش‌آموزان ایران در روستاها و بسیاری از حواشی شهرها در چنین مدارسی درس می‌خوانند: به این تصاویر نگاه کنید:
بسیاری مدارس در داخل شهرها و حواشی شهرها وجود دارد که هر لحظه می‌تواند مانند نمونهٴ دبستان فرهنگ کرج بر سر دانش آموزانش آوار شود:
سایت حکومتی صبح به‌خیر: 27بهمن 93: ساعت ۱۲:۴۵ دوشنبه 27بهمن ماه سال جاری (93)، دانش‌آموزان ششم ابتدایی دبستان فرهنگ کرج با صدای مهیب انفجاری که از یکی از کلاسهای مدرسه به گوش رسید، شوکه شدند.
«بیگی» مدیر دبستان فرهنگ گفت: با کمک معلمان سعی کردیم دانش‌آموزان را از زیر آوار نجات دهیم، . در این حادثه 12 دانش‌آموز به بیمارستان مدنی منتقل شدند.
نگاهی به آمارهای مدارس ویران ایران نشان می‌دهد که در جاجای ایران هزارها از این مدارس که قاتل دانش‌آموزان است وجود دارد.
برخی نمونه‌ها را ببینید.
سایت حکومتی صبح به‌خیر: 27بهمن 93: ساعت ۱۲:۴۵ دوشنبه 27بهمن ماه سال جاری (93)، دانش‌آموزان ششم ابتدایی دبستان فرهنگ کرج با صدای مهیب انفجاری که از یکی از کلاسهای مدرسه به گوش رسید، شوکه شدند.
«بیگی» مدیر دبستان فرهنگ گفت: با کمک معلمان سعی کردیم دانش‌آموزان را از زیر آوار نجات دهیم، . در این حادثه 12 دانش‌آموز به بیمارستان مدنی منتقل شدند.
نگاهی به آمارهای مدارس ویران ایران نشان می‌دهد که در جاجای ایران هزارها از این مدارس که قاتل دانش‌آموزان است وجود دارد.
برخی نمونه‌ها را ببینید.
خبرگزاری فارس 5مهر 95: عمر مدارس خشت و گلی شهرستان ریگان به بیش از 15 تا 20سال می‌رسد و در هر کدام 50 دانش‌آموز مشغول به درس خواندن هستند، اما جان این دانش‌آموزان در خطر جدی قرار دارد.
تعدادی از مدارس ریگان که در سال 59 احداث شده‌اند، غیراستاندارد و از نوع آجری با خاک هستند و کوچک‌ترین لرزه بر اندام این ساختمانها، پیکر چند دانش‌آموز را در خود مدفون می‌کند.
در شهرستان ریگان بیش از 76 مدرسه غیر‌استاندار وجود دارد که نیازمند مقاوم‌سازی هستند و باید نسبت به احداث واحدهای جدید نیز اقدام شود.
شنبه 20شهریور 95: یک دبیر ریاضی از سنندج نوشت:
هنوز پنج ماه از فرو ریختن دیوار کهنه و فرسوده بر سر معلم فداکار “حمیدرضا گنگوزهی ”نگذشته است که باز هم در سیستان و بلوچستان از ریختن در و دیوار فرسوده بر سر “فریبا چهاردیواری ”کودک 5ساله‌ای خبردار می‌شویم که برای گرفتن کتاب هایش به همراه هم سن و سالان خود با شوق و اشتیاق هرچه تمام‌تر به مدرسه رفته، و در عالم کودکانه‌اش سوار بر درب ورودی مدرسه رویای پرواز را تجربه کرد…
این‌جا نه غزه است و نه عراق و نه سوریه…
نه جنگی صورت گرفته است و نه انفجارهای انتحاری باعث مرگ دانش‌آموزان و معلمان می‌شود. این‌جا سیستان و بلوچستان است و در و دیوارهای مدارس، وظیفه داعش را برعهده گرفته‌اند و یکی پس از دیگری جان دانش‌آموزان و معلمان را می‌گیرند.»
حالا نگاهی بکنیم به مدارس شهرهای بزرگی مثل کرج. باز هم از تلویزیون حکومتی، گزارشی به تاریخ 10آبان 95، در مورد وضعیت مدرسه‌ی محمد آباد:
گزارشگر: شاید براتون خیلی جالب باشه. مدرسه‌ای رو دارید مشاهده میکنید که اصلاً دیوار نداره. و مردم عادی یا حتی دانش‌آموزان می‌تونند از اون سمت ورود یا خروج داشته باشند.
یک معلم: مدرسه‌ای که دیوار نداره معتاد میاد داخل، سگ میاد داخل، بعضی کارگرای ساختمانی میان اونجا لباس عوض می‌کنند.
مجری تلویزیون رژیم: اینم جزء حیاط مدرسه است. نصفش که اصلاً خاکیه، آسفالت نداره. تیغ در آمده توش بچه‌ها نمی‌دونم چه جوری می‌خوان این‌جا بازی کنند. بعدشم وسط این‌جا یک کانال هستش، وسط حیاط، یک کانال هستش احتمال ریزش هستش اونم نشست کرده.
یک معلم زن: زیر مدرسه اصلاً نباید این‌جا قنات ساخته می‌شد.
یک معلم: حالا هی میان سیمان می‌ریزند هی میره پایین، بعداً میان دوباره دوتا فرغون می‌ریزند، دوباره میره پایین.
ـ دیگه چه مشکلی داره؟
یک خانم معلم: مشکلی که داره، دیگه والله بپرسید چه مشکلی نداره.
مجری تلویزیون: خوب نرفتید به مدیر مدرسه‌ای، آموزش و پرورشی، جایی اطلاع بدین؟
یک خانم: پارسال خیلی رفتیم دنبالش، منتها هیچ‌کس به ما توجه نکرد. هیچ‌کس برامون کاری انجام نداد.
یک مرد: ما زیاد رفتیم ولی هیچ‌کس اصلاً به آن اهمیت نمی‌دهد. میروی آنجا. می‌گوید خود مدیر باید بیاد. مدیر مدرسه هم که میروی، می‌گوید من نمیروم، من بروم من را ا خراج می‌کنند.
مجری تلویزیون: حالا بعد از پیگیری همکارهای ما، آموزش و پرورشیها برای حل این مشکل نسخه پیچیده‌اند. اینجوری:
رستمی، به‌اصطلاح مدیر آموزش و پرورشی ناحیه‌ی 3 البرز: «با توجه به محدودیت منابع دولتی اقدامی از طریق اداره‌ی کل نوسازی و تجهیز مدارس انجام نشد، ما یک خیر عزیزی را هماهنگ کردیم و از این هفته کار را به‌عهده گرفته‌اند که انشاالله ظرف ماه آینده بهره‌برداری خواهد شد. ما هم به‌جد پیگیر هستیم.»
به نظر می‌رسد که به‌جای پیگیری از خیرین برای حل مسایل دانش‌آموزان کشور، یک پیگیری دیگر باید صورت بگیرد و آن پیگیری هشت هزار میلیارد تومان، دزدی کلان از صندوق ذخیره فرهنگیان است. که می‌تواند هزارها مدرسه را از نو بنا کند.
تعدادی از مدارس ریگان که در سال 59 احداث شده‌اند، غیراستاندارد و از نوع آجری با خاک هستند و کوچک‌ترین لرزه بر اندام این ساختمانها، پیکر چند دانش‌آموز را در خود مدفون می‌کند.
در شهرستان ریگان بیش از 76 مدرسه غیر‌استاندار وجود دارد که نیازمند مقاوم‌سازی هستند و باید نسبت به احداث واحدهای جدید نیز اقدام شود.
شنبه 20شهریور 95: یک دبیر ریاضی از سنندج نوشت:
هنوز پنج ماه از فرو ریختن دیوار کهنه و فرسوده بر سر معلم فداکار “حمیدرضا گنگوزهی ”نگذشته است که باز هم در سیستان و بلوچستان از ریختن در و دیوار فرسوده بر سر “فریبا چهاردیواری ”کودک 5ساله‌ای خبردار می‌شویم که برای گرفتن کتاب هایش به همراه هم سن و سالان خود با شوق و اشتیاق هرچه تمام‌تر به مدرسه رفته، و در عالم کودکانه‌اش سوار بر درب ورودی مدرسه رویای پرواز را تجربه کرد…
این‌جا نه غزه است و نه عراق و نه سوریه…
نه جنگی صورت گرفته است و نه انفجارهای انتحاری باعث مرگ دانش‌آموزان و معلمان می‌شود. این‌جا سیستان و بلوچستان است و در و دیوارهای مدارس، وظیفه داعش را برعهده گرفته‌اند و یکی پس از دیگری جان دانش‌آموزان و معلمان را می‌گیرند.»
حالا نگاهی بکنیم به مدارس شهرهای بزرگی مثل کرج. باز هم از تلویزیون حکومتی، گزارشی به تاریخ 10آبان 95، در مورد وضعیت مدرسه‌ی محمد آباد:
گزارشگر: شاید براتون خیلی جالب باشه. مدرسه‌ای رو دارید مشاهده میکنید که اصلاً دیوار نداره. و مردم عادی یا حتی دانش‌آموزان می‌تونند از اون سمت ورود یا خروج داشته باشند.
یک معلم: مدرسه‌ای که دیوار نداره معتاد میاد داخل، سگ میاد داخل، بعضی کارگرای ساختمانی میان اونجا لباس عوض می‌کنند.
مجری تلویزیون رژیم: اینم جزء حیاط مدرسه است. نصفش که اصلاً خاکیه، آسفالت نداره. تیغ در آمده توش بچه‌ها نمی‌دونم چه جوری می‌خوان این‌جا بازی کنند. بعدشم وسط این‌جا یک کانال هستش، وسط حیاط، یک کانال هستش احتمال ریزش هستش اونم نشست کرده.
یک معلم زن: زیر مدرسه اصلاً نباید این‌جا قنات ساخته می‌شد.
یک معلم: حالا هی میان سیمان می‌ریزند هی میره پایین، بعداً میان دوباره دوتا فرغون می‌ریزند، دوباره میره پایین.
ـ دیگه چه مشکلی داره؟
یک خانم معلم: مشکلی که داره، دیگه والله بپرسید چه مشکلی نداره.
مجری تلویزیون: خوب نرفتید به مدیر مدرسه‌ای، آموزش و پرورشی، جایی اطلاع بدین؟
یک خانم: پارسال خیلی رفتیم دنبالش، منتها هیچ‌کس به ما توجه نکرد. هیچ‌کس برامون کاری انجام نداد.
یک مرد: ما زیاد رفتیم ولی هیچ‌کس اصلاً به آن اهمیت نمی‌دهد. میروی آنجا. می‌گوید خود مدیر باید بیاد. مدیر مدرسه هم که میروی، می‌گوید من نمیروم، من بروم من را ا خراج می‌کنند.
مجری تلویزیون: حالا بعد از پیگیری همکارهای ما، آموزش و پرورشیها برای حل این مشکل نسخه پیچیده‌اند. اینجوری:
رستمی، به‌اصطلاح مدیر آموزش و پرورشی ناحیه‌ی 3 البرز: «با توجه به محدودیت منابع دولتی اقدامی از طریق اداره‌ی کل نوسازی و تجهیز مدارس انجام نشد، ما یک خیر عزیزی را هماهنگ کردیم و از این هفته کار را به‌عهده گرفته‌اند که انشاالله ظرف ماه آینده بهره‌برداری خواهد شد. ما هم به‌جد پیگیر هستیم.»
به نظر می‌رسد که به‌جای پیگیری از خیرین برای حل مسایل دانش‌آموزان کشور، یک پیگیری دیگر باید صورت بگیرد و آن پیگیری هشت هزار میلیارد تومان، دزدی کلان از صندوق ذخیره فرهنگیان است. که می‌تواند هزارها مدرسه را از نو بنا کند.
