در هر کشوری، دولت برای مهار اصلیترین تهدیدهای موجود، رزمایش برگزار میکند. برای نمونه، ژاپن هر از چندی مانور زلزله اجرا میکند؛ یا کشورهایی که سواحل طولانی در کنار اقیانوس دارند، تمرین مقابله با سونامی و توفانهای دریایی برگزار میکنند. در هر حال رزمایشها بر پایه اصلیترین تهدیدهایی که آن کشور با آن روبهروست برگزار میشود.
حالا دیکتاتوری آخوندی هم، هرازگاهی رزمایش برگزار میکند. اما نه برای زلزله و توفان! بلکه برای مقابله با خطراتی که نظام را تهدید میکند، از جمله خطر قیام بهویژه خیزش جوانها! آخرین نمونهٴ اینگونه مانورهای رژیم، روز 11آبان، با نام دجالگرانهٴ «رزمایش حریم ولایت» برگزار شد. در این مانور طبق معمول یک دشمن فرضی به وجود آوردند که نیروهای سرکوبگر با حمله و سرکوب آنها غلبه بر دشمن را تمرین کنند. طبعاً باید دشمن فرضی ویژگیهای کامل دشمن واقعی را داشته باشد تا تمرین یا رزمایش هرچه واقعیتر انجام بشود. حالا فکر میکنید این دشمن فرضی کی بود؟ توجه کنید:
حالا دیکتاتوری آخوندی هم، هرازگاهی رزمایش برگزار میکند. اما نه برای زلزله و توفان! بلکه برای مقابله با خطراتی که نظام را تهدید میکند، از جمله خطر قیام بهویژه خیزش جوانها! آخرین نمونهٴ اینگونه مانورهای رژیم، روز 11آبان، با نام دجالگرانهٴ «رزمایش حریم ولایت» برگزار شد. در این مانور طبق معمول یک دشمن فرضی به وجود آوردند که نیروهای سرکوبگر با حمله و سرکوب آنها غلبه بر دشمن را تمرین کنند. طبعاً باید دشمن فرضی ویژگیهای کامل دشمن واقعی را داشته باشد تا تمرین یا رزمایش هرچه واقعیتر انجام بشود. حالا فکر میکنید این دشمن فرضی کی بود؟ توجه کنید:
همان طور که میبینید دشمن خطرناکی که آخوندها با خودشان روبهرو میبینند و به این ترتیب به آن اذعان میکنند، جوانان خشمگینی هستند که حقوق خودشان را طلب میکنند. روی پلاکاردهایی به دست این دشمن فرضی دادن نوشتند: «کار برای زندگی، نه زندگی برای کار»، یا «حقوق کارگری کجاست؟».
پس به این ترتیب رژیم رابطه خودش با جوانان تحت ستمی که حقوق خودشان را طلب میکنند، کاملاً روشن و تعریف میکند. اینها دشمنان نظام هستند. هر جوانی که به بیکاری و گرسنگی اعتراض کند، دشمن نظام است. بیخود نیست که تا مدتی پیش که هنوز تیغ سرکوب، تا این حد کند نشده بود، هر روز دستهدسته جوانان را به اتهام اراذل و اوباش دستگیر میکردند و با اعزام به کهریزک کینهٴ خودشان را نسبت به جوانان نشان میدادند.
حالا چرا این روزها رژیم به این رزمایش نیاز پیدا کرده؟ نگاهی به شعارهای اعتراضهای روزهای اخیر پاسخ این سؤال است: «حکومت آخوندی، فقط ظلم، فقط جنگ»، «مرگ بر دیکتاتور» و «سوریه رو رها کن، فکری بهحال ما کن» یا شعارهایی مثل: «آخوند کارت تمومه، پول زیاد حرومه»، «بودجه ما داده شد، میون راه خورده شد».
حالا جالب این جاست برخی رسانههای حکومتی روی دشمن فرضی نامیدن جوانان معترض انگشت گذاشتن و آن را یک گاف توسط دستاندرکاران این مانور وحشت دانستند. منظور از گاف واقعیتی است که باید از انظار پوشیده بماند، ولی به دلایلی از دست در میرود و آشکار میشود.
سایت حکومتی هشدار نیوز – 11آبان: «گاف عجیب در رزمایش مدافعان حریم ولایت: در رزمایش حریم ولایت... تصویری از اراذل و اوباش فرضی (یعنی دشمن فرضی جهت مانور) دیده میشود که مطالبات تجمعکنندگان، نیازهای اولیه زندگی از جمله اشتغال و کار است. در واقع ”فرضیها“ همان کارگران و جوانان بیکار هستند که در حال حاضر مسأله اصلی کشور است... شایسته بود از عناوین دیگری استفاده میشد که شامل فتنهگری یا شعارهای براندازانه و یا حتی بدون شعارنویسی بود!».
آری، مطابق این اعتراف، جوانان معترض یک خطر جدی برای نظام هستند که باید برای مقابله آنها رزمایش برپا کنند و اینطور تهدید جدی رژیم آخوندی را، به نمایش بگذارند.