این روزها باز هم موضوع سوریه اوج تازهیی پیدا کرده. از یک طرف بر شدت جنایات رژیم و متحدانش افزوده شده، از طرف دیگر شاهد ایستادگی رزمندگان ارتش آزادی و مردم سوریه هستیم. در مورد آخرین وضعیت سوریه آن طور که رسانهها گزارش میدهند و آن طور که مقامات رسمی دولتها هم میگویند، جنایاتی که طی هفتههای گذشته در سوریه و بهویژه در شهر مقاوم حلب صورت میگیرد، در تمام طول جنگ پنج سال و نیمه سوریه بیسابقه است. در همین رابطه خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت «مرگبارترین حملات طی پنج سال گذشته».
نمایندهٴ آمریکا در سازمان ملل هم به 150 حمله هوایی توسط اسد و روسیه، تنها در 72 ساعت اشاره کرد. دبیرکل مللمتحد هم از ادامه یافتن قساوتها خبر داد. ظهر امروز سایت العربیه گفت امروز نود نفر از مردم زیر بمبارانهای وحشیانه کشته شدند. دیروز هم آمار کشتهها صد نفر اعلام شد. الجزیره دیروز گزارش داد که هواپیماهای اسد و روسیه به طرز بیسابقهیی حلب و حومه این شهر را بمباران میکنند و با وجود آمار بالای قربانیان که تماماً هم افراد غیرنظامی و اغلب هم کودکان هستند، نشانهای از توقف این جنایت دیده نمیشود. شنبه 3 مهر هم خبر رسید که حلب را با بمبهای خوشهای و فسفری و سنگرشکن هدف قرار دادند. بسیاری خانهها ویران شده و مردم بسیاری زنده یا مرده هنوز در زیر آوار هستند.
طبعا از آنجا که این جنایت در همهٴ دنیا منعکس شده و افکار عمومی را تحت تأثیر قرار داده، دیگر سکوت قدرتها هم نسبت به قبل سختتر میشود. همین موضوع باعث تیزتر شدن جبههبندیها هم میشود. نمود این وضعیت را دیروز وقتی سفیر رژیم اسد خواست در شورای امنیت صحبت کند، دیدیم که نمایندگان آمریکا، فرانسه و انگلیس جلسه را ترک کردند. که این معنای سیاسی خودش را دارد. یعنی صحبت و مذاکره جواب ندارد. یا نمایندهٴ آمریکا گفت آنچه که اسد و روسیه در سوریه انجام میدهند، اقدامات ضدتروریستی نیست، بلکه وحشیگری و بربریت است. نماینده فرانسه هم گفت که رژیم ایران و روسیه شریک جنایات جنگی اسد هستند. طرف دیگر این جبهه را تلویزیون رژیم روز سوم مهر گفت که آمریکا، قطر و عربستان جز با رفتن اسد و تغییر حکومت، به چیز دیگهای راضی نیستند.
حالا سؤال این است که با توجه به این شرایط، راهحل واقعی برای مردم سوریه و رزمندگان ارتش آزادی چیست؟
در پاسخ باید گفت درست است که ابعاد جنایت از طرف جبهه رژیم و اسد خیلی وحشتناک و بیسابقه هست. اما با این وجود، بهخاطر مقاومت و ایستادگی قهرمانانهٴ مردم سوریه و رزمندگانش، این جنایتکارها واقعاً در بنبست و باتلاق گیر کردند و برای همین است که از تاکتیک زمین سوخته، یعنی بمبارانهای کور و وحشیانه استفاده میکنند. در مقابل، رزمندگان جبهه مقاومت، با وجود این حملات وحشیانه، عملیات و تهاجمات خودشان را بالاتر برده و گستردهتر کردند و از دیروز خبرهای پیروزیهای چشمگیر رزمندگان سوری در حما و شهرکهای اطرافش به گوش میرسد. ارتش اسد و رژیم تلاش کردند با حمایت بمبارانهای وحشیانه روسیه به سمت مواضع ارتش آزاد پیشروی کنند، اما مقاومت سرسختانهٴ رزمندگان، پیشروی آنها را با شکست روبهرو کرده است.
بنابراین جبهه رژیم و اسد با همهٴ جنایاتی که میکنند، علی القاعده نباید به دستاورد پایداری دست یابند؛ چون مردم سوریه و رزمندگانش یک درس را در تجربه خونبار 5 سال و نیمه خودشان خیلی خوب آموختند و آن هم به قول ما درس کس نخارد است و اینکه تنها باید به خودشان و به پایداری و مقاومت خودشان تکیه کنند.
نمایندهٴ آمریکا در سازمان ملل هم به 150 حمله هوایی توسط اسد و روسیه، تنها در 72 ساعت اشاره کرد. دبیرکل مللمتحد هم از ادامه یافتن قساوتها خبر داد. ظهر امروز سایت العربیه گفت امروز نود نفر از مردم زیر بمبارانهای وحشیانه کشته شدند. دیروز هم آمار کشتهها صد نفر اعلام شد. الجزیره دیروز گزارش داد که هواپیماهای اسد و روسیه به طرز بیسابقهیی حلب و حومه این شهر را بمباران میکنند و با وجود آمار بالای قربانیان که تماماً هم افراد غیرنظامی و اغلب هم کودکان هستند، نشانهای از توقف این جنایت دیده نمیشود. شنبه 3 مهر هم خبر رسید که حلب را با بمبهای خوشهای و فسفری و سنگرشکن هدف قرار دادند. بسیاری خانهها ویران شده و مردم بسیاری زنده یا مرده هنوز در زیر آوار هستند.
طبعا از آنجا که این جنایت در همهٴ دنیا منعکس شده و افکار عمومی را تحت تأثیر قرار داده، دیگر سکوت قدرتها هم نسبت به قبل سختتر میشود. همین موضوع باعث تیزتر شدن جبههبندیها هم میشود. نمود این وضعیت را دیروز وقتی سفیر رژیم اسد خواست در شورای امنیت صحبت کند، دیدیم که نمایندگان آمریکا، فرانسه و انگلیس جلسه را ترک کردند. که این معنای سیاسی خودش را دارد. یعنی صحبت و مذاکره جواب ندارد. یا نمایندهٴ آمریکا گفت آنچه که اسد و روسیه در سوریه انجام میدهند، اقدامات ضدتروریستی نیست، بلکه وحشیگری و بربریت است. نماینده فرانسه هم گفت که رژیم ایران و روسیه شریک جنایات جنگی اسد هستند. طرف دیگر این جبهه را تلویزیون رژیم روز سوم مهر گفت که آمریکا، قطر و عربستان جز با رفتن اسد و تغییر حکومت، به چیز دیگهای راضی نیستند.
حالا سؤال این است که با توجه به این شرایط، راهحل واقعی برای مردم سوریه و رزمندگان ارتش آزادی چیست؟
در پاسخ باید گفت درست است که ابعاد جنایت از طرف جبهه رژیم و اسد خیلی وحشتناک و بیسابقه هست. اما با این وجود، بهخاطر مقاومت و ایستادگی قهرمانانهٴ مردم سوریه و رزمندگانش، این جنایتکارها واقعاً در بنبست و باتلاق گیر کردند و برای همین است که از تاکتیک زمین سوخته، یعنی بمبارانهای کور و وحشیانه استفاده میکنند. در مقابل، رزمندگان جبهه مقاومت، با وجود این حملات وحشیانه، عملیات و تهاجمات خودشان را بالاتر برده و گستردهتر کردند و از دیروز خبرهای پیروزیهای چشمگیر رزمندگان سوری در حما و شهرکهای اطرافش به گوش میرسد. ارتش اسد و رژیم تلاش کردند با حمایت بمبارانهای وحشیانه روسیه به سمت مواضع ارتش آزاد پیشروی کنند، اما مقاومت سرسختانهٴ رزمندگان، پیشروی آنها را با شکست روبهرو کرده است.
بنابراین جبهه رژیم و اسد با همهٴ جنایاتی که میکنند، علی القاعده نباید به دستاورد پایداری دست یابند؛ چون مردم سوریه و رزمندگانش یک درس را در تجربه خونبار 5 سال و نیمه خودشان خیلی خوب آموختند و آن هم به قول ما درس کس نخارد است و اینکه تنها باید به خودشان و به پایداری و مقاومت خودشان تکیه کنند.