تقدیم به متولدین دهه شصت
انجیل مقدس: جامعه ٤ آیه:١٣ "جوان فقیر امّا دانا، بهتر از پادشاه پیر و احمق است که به مشورت دیگران توجّه نمی‌کند." ١٤ "این چنین جوانی ممکن است که از زندان آزاد شده به مقام پادشاهی برسد."
طنزهای محاوره‌یی بین جوانان متولد دهه‌های شصت و هفتاد در ایران رواج یافته است. متولدین دهه شصت خود را به شوخی دست بالا می‌گیرند و روزگار سپری شده نوجوانیشان را در شرایطی سخت و پر از محدودیت تصویر می‌کنند. زمانی بود که مفهوم تولد در دهه شصت یا هفتاد را نمی‌دانستم اما فرهنگ عامه و نوع گفتگوها هـیچ‌گاه بدون پشتوانه تاریخی پدیدار نمی‌شود.
متولدین دهه شصت کودکی خود را در شرایطی بحرانی سپری کرده‌اند که شاید به سبب تلخی خاطراتشان حاضر به بازسازی کودکیشان نیستند، اما یادمان باشد که تاریخ دور یا معاصر هرملتی می‌تواند درس عبرتی برای زمان حاضر باشد.
اکنون که جوانان دهه‌های هفتاد و هشتاد از اندکی آزادی فردی یا اجتماعی بهره‌مند هستند، لازم است بدانند که چه کسانی از آسایش خود گذشته‌اند تا جوانان امروز در اجتماعی بربر اندیش زندگی نکنند.
وقایع دهه شصت جای طنز پردازی ندارد، زیرا همسو با اشک مادران و بغض پدران است.
آنانی که پس از انقلاب پنجاه‌وهفت با روی کارآمدن حکومتی مردمی سرنوشتی زیبا برای فرزندانشان انتظار داشتند، نه تنها این آرزوها در زندگی جوانانشان تحقق نیافت، بلکه حتی عمر آنها را در زندانهای حکومت نوپا به وسیله جوخه‌های تیرباران یا طناب اعدام به پایان آورد.
دهه شصت نماد سرکوبی شهروندانیست که برای بثمر رساندن انقلاب، کنار سایر گروه‌های مردمی بودند اما در کشاکش بازیهای سیاسی آنان را سرکوب کرده و نامی دیگر بر آنان نهادند.
به نام آنها فتنه‌گری کردند تا جایی که دست بر مردان خدا گذاشته و قتل اسقف هایک را پای این گروه نوشتند.
اگر قتل دلخراش مردان خدا را آنان انجام دادند که مرامشان با زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه شصت مطابقت دارد، چه کسانی کشیش حسین سودمند را به اتهام ارتداد اعدام کردند؟
چه کسانی کشیش مهدی دیباج را سالها زندانی کردند و در انتها او را به قتل رساندند؟
متولدین دهه شصت کودکیشان را در دوره‌یی گذرانده‌اند که در طول تاریخ چند هزار ساله ایران‌زمین می‌توانیم دهه شصت را به‌عنوان دوره‌یی منفک از سایر دوره‌ها بررسی کنیم.
بهتر است جوانانی که تولد در دهه شصت را به طنزپردازی برای متولدین دهه هفتاد می‌گذرانند بیشتر به رخدادهای دردناک زمان کودکی خود رجوع کنند، تا متولدین دهه‌های هفتادوهشتاد بدانند که تفاوت تولد در یک دهه در چه چیزهایی نهفته است.
در آخر اینجانب به‌عنوان یک ایرانی متولد دهه شصت و زندانی عقیدتی، ضمن همدردی با خانواده‌های داغدار این دهه خونبار برای آرامش قلب خانواده‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی که در دهه شصت اعدام شده‌اند دعا می‌کنم و از سازمانهای بین‌المللی حقوق‌بشری و خصوصاً سازمان ملل خواستار تشکیل کمیته‌یی حقیقت‌یاب و کاملاً بی‌طرف جهت تحقیق رخدادهای دهه شصت در زندانهای جمهوری اسلامی را دارم تا به‌عنوان سند بین‌المللی انتشار یابد. باشد که این اقدام اندک مرحمی بر دلهای داغدار این خانواده‌ها و همه ایرانیان آزادیخواه و حقیقت جو باشد.
زندانی مسیحی، ابراهیم فیروزی
زندان گوهردشت.
انجیل مقدس: جامعه ٤ آیه:١٣ "جوان فقیر امّا دانا، بهتر از پادشاه پیر و احمق است که به مشورت دیگران توجّه نمی‌کند." ١٤ "این چنین جوانی ممکن است که از زندان آزاد شده به مقام پادشاهی برسد."
طنزهای محاوره‌یی بین جوانان متولد دهه‌های شصت و هفتاد در ایران رواج یافته است. متولدین دهه شصت خود را به شوخی دست بالا می‌گیرند و روزگار سپری شده نوجوانیشان را در شرایطی سخت و پر از محدودیت تصویر می‌کنند. زمانی بود که مفهوم تولد در دهه شصت یا هفتاد را نمی‌دانستم اما فرهنگ عامه و نوع گفتگوها هـیچ‌گاه بدون پشتوانه تاریخی پدیدار نمی‌شود.
متولدین دهه شصت کودکی خود را در شرایطی بحرانی سپری کرده‌اند که شاید به سبب تلخی خاطراتشان حاضر به بازسازی کودکیشان نیستند، اما یادمان باشد که تاریخ دور یا معاصر هرملتی می‌تواند درس عبرتی برای زمان حاضر باشد.
اکنون که جوانان دهه‌های هفتاد و هشتاد از اندکی آزادی فردی یا اجتماعی بهره‌مند هستند، لازم است بدانند که چه کسانی از آسایش خود گذشته‌اند تا جوانان امروز در اجتماعی بربر اندیش زندگی نکنند.
وقایع دهه شصت جای طنز پردازی ندارد، زیرا همسو با اشک مادران و بغض پدران است.
آنانی که پس از انقلاب پنجاه‌وهفت با روی کارآمدن حکومتی مردمی سرنوشتی زیبا برای فرزندانشان انتظار داشتند، نه تنها این آرزوها در زندگی جوانانشان تحقق نیافت، بلکه حتی عمر آنها را در زندانهای حکومت نوپا به وسیله جوخه‌های تیرباران یا طناب اعدام به پایان آورد.
دهه شصت نماد سرکوبی شهروندانیست که برای بثمر رساندن انقلاب، کنار سایر گروه‌های مردمی بودند اما در کشاکش بازیهای سیاسی آنان را سرکوب کرده و نامی دیگر بر آنان نهادند.
به نام آنها فتنه‌گری کردند تا جایی که دست بر مردان خدا گذاشته و قتل اسقف هایک را پای این گروه نوشتند.
اگر قتل دلخراش مردان خدا را آنان انجام دادند که مرامشان با زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه شصت مطابقت دارد، چه کسانی کشیش حسین سودمند را به اتهام ارتداد اعدام کردند؟
چه کسانی کشیش مهدی دیباج را سالها زندانی کردند و در انتها او را به قتل رساندند؟
متولدین دهه شصت کودکیشان را در دوره‌یی گذرانده‌اند که در طول تاریخ چند هزار ساله ایران‌زمین می‌توانیم دهه شصت را به‌عنوان دوره‌یی منفک از سایر دوره‌ها بررسی کنیم.
بهتر است جوانانی که تولد در دهه شصت را به طنزپردازی برای متولدین دهه هفتاد می‌گذرانند بیشتر به رخدادهای دردناک زمان کودکی خود رجوع کنند، تا متولدین دهه‌های هفتادوهشتاد بدانند که تفاوت تولد در یک دهه در چه چیزهایی نهفته است.
در آخر اینجانب به‌عنوان یک ایرانی متولد دهه شصت و زندانی عقیدتی، ضمن همدردی با خانواده‌های داغدار این دهه خونبار برای آرامش قلب خانواده‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی که در دهه شصت اعدام شده‌اند دعا می‌کنم و از سازمانهای بین‌المللی حقوق‌بشری و خصوصاً سازمان ملل خواستار تشکیل کمیته‌یی حقیقت‌یاب و کاملاً بی‌طرف جهت تحقیق رخدادهای دهه شصت در زندانهای جمهوری اسلامی را دارم تا به‌عنوان سند بین‌المللی انتشار یابد. باشد که این اقدام اندک مرحمی بر دلهای داغدار این خانواده‌ها و همه ایرانیان آزادیخواه و حقیقت جو باشد.
زندانی مسیحی، ابراهیم فیروزی
زندان گوهردشت.
