آلخو ویدال کوادراس: برای مقابله با رژیم ایران, باید از خانم مریم رجوی حمایت کرد

آلخو ویدال کوادراس نایب رئیس پارلمان اروپا رژیم ایران را بزرگترین تهدید برای امنیت و صلح جهانی دانست و تصریح کرد برای مقابله با این تهدید باید از خانم مریم رجوی برای تغییر دموکراتیک در ایران حمایت کرد. ماهنامه پارلمان اروپا در جدیدترین شماره‌اش با آلخو ویدال کوادراس نایب رئیس پارلمان اروپا گفتگو کرده و آن را تحت عنوان «رژیم ایران بی تردید مسئله اصلی خاورمیانه‌» می‌باشد، درج کرده است. این ماهنامه اولین سؤال خود را درباره گردهمایی «بسوی پیروزی» در پاریس مطرح کرد. نایب رئیس پارلمان اروپا گفت: « من در پایان ماه ژوئن در ویلپنت در یک گردهمائی شرکت کردم که برایم به‌عنوان یک رویداد تاریخی باقی خواهد ماند. در گردهمائی 50000 ایرانی، ده هاشخصیت سیاسی و پارلمانتر از کشورهای مختلف اروپائی، آمریکا و کشورهای عرب خواست خود مبنی بر ظهوریک ایران دموکراتیک را بیان کردند. موضوع برای ما این بود که دولت های غربی را فرا بخوانیم تغییری قاطع درسیاست خود درقبال رژیم ملایان ایجاد کنند. ما همچنین می خواستیم همبستگی خود با خانم مریم رجوی و با هزاران ایرانی که در اواخر ماه ژوئن در ایران علیه حکومت مذهبی و علیه جیره بندی بنزین تظاهرات کردند، اعلام کنیم. در پاسخ به این سؤال که «چرا چنین جمعیت بزرگی دراین گردهمایی شرکت کرد؟»، آلخو ویدال کوادراس پاسخ داد: رژیم ایران امروز بزرگ ترین تهدید برای صلح و امنیت در منطقه و جهان محسوب می‌شود. علاوه بر سرکوب داخلی، این رژیم با تمام امکانات خود تلاش می کند سلاح اتمی به دست آورده برعراق نیز مسلط شود تا بتواند یک امپراتوری اسلامی ایجاد کند. انهدام اسرائیل تنها یک شعارنیست بلکه برنامه ای است حساب شده ازسوی رژیمی که پرزیدنت نیکولا سارکوزی به درستی آن را «خطرناک» توصیف کرده است. رویدادهای نوار غزه و دخالت های رژیم ایران درافغانستان دامنه این خطر را نشان می دهد. اگر به دنبال راه حلی نباشیم، دیر یا زود رژیم ایران همان سناریو شوم غزه را در لبنان نیز پیاده خواهد کرد. آلخو ویدال کوادراس در پاسخ به این سؤال ماهنامه پارلمان اروپا که آیا می توان خطر رویاروئی با رژیمی را پذیرفت که خود را یک ابرقدرت منطقه ای تلقی می کند؟ گفت: واقعیت اول عبارت از شکنندگی این رژیم است که ظرفیت مذاکره یا عقب نشینی از مواضع اعلام شده اش را ندارد. اغلب درکشورهای ما این عدم ظرفیت برای تغییر رفتار، به اشتباه به عنوان نمایش قدرت تصور می شود. باید دانست که همه علائم حاکی از آن است که حکومت ایران در فاز پایانی خود بسر می برد و لذا نجات خود را دردست یابی به سلاح اتمی و توسعه درمنطقه جستجو می کند. آلخو ویدال کوادراس افزود: ما با تسلیم به خواست های ملایان و محدود کردن اپوزیسیون اصلی آنان خود را دروضعیت بن بست قرار داده ایم. به این ترتیب ما خود و همچنین مردم ایران را از ابزار اصلی تغییر در ایران با قرار دادن مجاهدین خلق در لیست تروریستی محروم کرده ایم. درعین حال ما نباید فراموش کنیم که این او.ام.پ.ای بود که سایتهای اتمی سری را در ماه اوت 2002 افشا کرد. دربرابر چنین رژیمی تنها قاطعیت است که جواب دارد. ما این را در پارلمان اروپا تجربه کرده ایم. روزی که ما خانم رجوی را به استراسبورگ دعوت کردیم، رژیم ایران فشارهای شدیدی بر چندین نخست وزیر و رئیس کشور که به اشتباه تصور می کردند با دعوت از خانم رجوی به پارلمانمان مذاکرات اتحادیه اروپا با رژیم ایران برسر پرونده هسته ای مختل خواهد شد، وارد ساخت. برعکس، تنها با تعهد محکم درقبال اصولمان است که به ما احترام خواهند گذارد. سرانجام گروه دموکرات مسیحی موفق شد و در 12 دسامبر گذشته از رهبرایرانی دعوت کرد تا راه حل خود برای مشکل ایران را ارائه نماید. در پاسخ به این سؤال ماهنامه پارلمان اروپا که راه حل چیست؟ آلخو ویدال کوادراس گفت: خیزش های آموزگاران، دانشجویان و کارگران درماه های اخیر گسترش قابل ملاحظه ای داشته است. حکومت دیگر نمی تواند خواست ایرانیان برای تغییر را مخفی کند. راه حل سومی بجز جنگ و مماشات وجود دارد؛ برای ایران یک راه حل ایرانی لازم است : و آن عبارتست از یک تغییر دموکراتیک به دست ایرانیان و اپوزیسیون دموکراتیک. می دانیم این پیشنهاد که غرب بایستی به ایرانیانی ناشناس و بدون چهره، اعضاء جامعه مدنی و نهادهای غیر دولتی فراخوان دهد، تا چه حد غیرواقعی است، چرا که درفضای اختناق هیچ گونه ارتباطی از این نوع نمی تواند برقرارشود به دلیل واهمه شهروندان از اقدامات تلافی جویانه ای که رژیم علیه هرگونه مخالفت داخلی به عمل می آورد. علاوه براین، همواره خطر رخنه دستگاه اطلاعاتی و امنیتی وجود دارد. درمقابل تمام ناظران امورایران، اعتقادشان درباره اپوزیسیون هرچه که باشد، شورای ملی مقاومت ایران و عنصر تشکیل دهنده اصلی آن سازمان مجاهدین خلق را به عنوان سازمان یافته ترین و فعال ترین نیروی اپوزیسیون به شمار می آورند. براین عامل است که باید تکیه کرد. شبکه های داخلی این جنبش، نقش فعالی درسازمان دهی قیام های مردمی اخیر ایفا کرده اند. ما در حزب مردم اروپا در کادر گروه دوستان ایران آزاد از نزدیک این جنبش را مورد توجه و فعالیت هایش را مورد مطالعه قرار داده ایم. مقاومت ایران خواستار یک دموکراسی برای ایران است. برابری حقوق بین زنان و مردان و آزادی ادیان. این مقاومت با مجازات اعدام مخالف است و در برنامه خود از سرمایه گذاری خصوصی، بازار آزاد و برقراری روابط برابر با تمام کشورهای جهان حمایت می کند. آلخو ویدال کوادراس در ادامه این مصاحبه رأی دادگاه عدالت اروپا مبنی بر خارج ساختن نام مجاهدین از لیست تروریستی را « یک رأی تاریخی برای عدالت » دانست و گفت: این تصمیم نشان داد مقاومت ایران یک مقاومت مشروع است. اما قوه مجریه اتحادیه اروپا، یعنی شورای وزیران نخواسته این تصمیم حقوقی را اجرا کند مبادا مخاطبین خود را برنجاند. این هم یک اشتباه بزرگ دیگراست. همزمان، هزار پارلمانتر اروپائی به حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی فراخوان دادند. حذف نام مزبور می توانست اثبات کند که اتحادیه اروپا به اصول خود پایبند است، به حکومت قانون باور دارد و این رژیم ایران را وادار می کرد موضع سرکوبگرانه خود درقبال مردم را تعدیل کند. نگاه داشتن نام مجاهدین که تروریست نیست در لیست مزبور تروریست های واقعی را که همان سران کنونی ایران هستند تشویق می کند به عملی کردن طرح های شوم ترویج خشونت و انهدام در سراسر خاورمیانه ادامه دهند. نایب رئیس پارلمان اروپا در ادامه این مصاحبه گفت: به باورمن، فرانسه به رهبری پرزیدنت سارکوزی می تواند نقشی تعیین کننده ایفا کند. دولت فرانسه می تواند الگوی یک سیاست شجاعانه را نشان دهد؛ وانگهی دولت اسپانیا هم باید همین روش را درپیش گیرد. درشورای اروپا باید با نگاه داشتن نام مجاهدین درلیست سازمان های تروریستی مخالفت کرد. به اعتقاد ما زمان آن فرا رسیده که دولت های اروپا روابط دوستانه ای با مردم و اپوزیسیون ایران برقرار و با تجدید گفتگو با شورای ملی مقاومت ایران به سیاست های گذشته پایان دهند. این ابتکار برای فرانسه و دیگر کشورهای اروپائی تضمینی خواهد بود درایران و منطقه برای پس از پایان حکومت تئوکراسی. این تغییر قطعا در چشم انداز است و تأثیر بزرگی درمنطقه خواهد داشت.»