با این‌که نه ماه به نمایش انتخابات ریاست‌جمهوری نظام ولایت‌فقیه مانده، اما دو باند متخاصم رژیم، جنگی اوج‌یابنده بر سر این موضوع را شروع کردند.
نمودهای اوج‌گیری جنگ باندی بر سر نمایش انتخابات نود و شش را، می‌شود در تهاجمات باندهای رژیم به همدیگر دید. اما مهمترین نمود، حرفهای کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان رژیم است. برای نمونه، رسانه‌های حکومتی 18مرداد، حرفهایی از قول کدخدایی گفتند که در برابر سؤال طراحی شده خبرنگار، که می‌پرسد آیا صلاحیت آخوند روحانی باید دوباره مورد تأیید قرار بگیرد، می‌گوید شورای نگهبان در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری، صلاحیت افراد را دوباره بررسی می‌کند؛ بعد هم تأکید می‌کند که تأیید صلاحیت، فقط برای یک دوره هست. یعنی می‌گوید این‌که صلاحیت روحانی دور قبل مورد تأیید قرار گرفت، دلیل نمی‌شود این دور هم تأیید بشود. یک روز قبل از این هم، همین کدخدایی به صحنه آمده بود و با یک تهدید آشکار، در مورد فعالیتهای نامزدهای نمایش انتخابات نود و شش گفته بود، اگر این فعالیتها مشخص بشود که برای تبلیغات انتخاباتی است، این موضوع توسط شورای نگهبان مورد بررسی قرار می‌گیرد. بعد هم برای این‌که لبة تیز تهدید را، هر چه بیشتر به سمت روحانی بگیرد، سفرهای استانی و شرکت در همایشها را، نمونهٴ این فعالیتها عنوان می‌کند.
بنابراین، اینها نمودهای تشدید جنگ انتخابات نود و شش هست که افزایش هم پیدا می‌کند. روز 17مرداد، یک مهرهٴ رژیم، به نام صادق زیباکلام گفت: ”حمله به دولت در ماه‌های اخیر شدت گرفته... و تردیدی ندارم که این ماجرا تا اردیبهشت نود وشش ادامه پیدا می‌کند “.
واقعیت این است که شتاب جنگ انتخابات، بیشتر از حدی است که تصور می‌شد. الآن می‌بینیم که علاوه بر موضوع فیشهای نجومی، که مهمات اصلی باند خامنه‌ای بر ضد روحانی بود، شورای نگهبان رژیم موضوعات دیگری را هم وارد می‌کند. مثل همین مورد تبلیغ انتخاباتی یا بررسی دوبارهٴ صلاحیتها. طبعاً نفس به صحنه آمدن مرتب سخنگوی شورای نگهبان با وجود این‌که نه ماه به نمایش انتخابات باقی مانده و تهدید مکرر روحانی به حذف، شدت و شتاب جدی این جنگ را نشان می‌دهد. ضمن این‌که در مورد سمت و سوی این مسأله می‌توان گفت که در این شتاب جنگ باندی و نمودهای آن، می‌شود علائم حذف روحانی را دید. که البته این علائم بیشتر در ارگانها و دستگاههای وابسته به خامنه‌ای به چشم می‌خورد. اما در نهایت تصمیم خود خامنه‌ای است که این موضوع را تعیین‌تکلیف می‌کند؛ که تصمیم خامنه‌ای هم به شرایط همان روزهای نزدیک نمایش انتخابات که چقدر حذف روحانی، برای نظامش خطر‌آفرین باشد برمی‌گردد.
بنابراین در مورد چشم‌انداز این جنگ و جدال با توجه به نشانه‌هایی که از احتمال حذف روحانی دیده می‌شود و نیز با توجه به این‌که تا این نقطه هنوز دیده نشده که شخص خامنه‌ای هم به شکلی پشت این مسأله بیاید، می‌توان گفت دو تابلو وجود دارد:
تابلوی اول: حذف روحانی
تابلوی دوم: تن‌دادن دوباره به روحانی
البته هر کدام از این دو تابلو، پیامدهای جدی خود را دارند. اگر خامنه‌ای روحانی را حذف کند، در واقع به یک جراحی مهم و جدی در نظام ولایت‌فقیه دست‌زده که در این صورت هیچ معلوم نیست از پس جلوگیری از خونریزی شدید و پیامدهای سنگین آن در درون نظام برآید. یعنی شکاف در رژیم آن‌قدر عمیق می‌شود که می‌تواند راه را برای قیام و انفجار اجتماعی باز کند. اگر هم دوباره به روحانی تن بدهد، یعنی در حذف روحانی شکست بخورد و مجبور به تقسیم بیشتر هژمونی خودش با رفسنجانی و روحانی بشود، این به‌معنی از مطلقیت افتادن و ضعف بیش از پیش ولی‌فقیه می‌شود که در واقع کل نظام را به خطر می‌اندازد و خود رفسنجانی و روحانی هم حاضر به پذیرفتن چنین چیزی نیستند. برای همین روزنامه حکومتی ایران، هجدهم مرداد، با اشاره به همین تشدید جنگ انتخابات و حملاتی که به روحانی صورت می‌گیرد به کسانی که این حملات را با قصد کنار زدن روحانی صورت می‌دهند، هشدار داده که: «این مسأله بیش از دولت، می‌تواند پایگاه اجتماعی حاکمیت و نظام را هم در معرض مخاطره قرار دهد» .
نمودهای اوج‌گیری جنگ باندی بر سر نمایش انتخابات نود و شش را، می‌شود در تهاجمات باندهای رژیم به همدیگر دید. اما مهمترین نمود، حرفهای کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان رژیم است. برای نمونه، رسانه‌های حکومتی 18مرداد، حرفهایی از قول کدخدایی گفتند که در برابر سؤال طراحی شده خبرنگار، که می‌پرسد آیا صلاحیت آخوند روحانی باید دوباره مورد تأیید قرار بگیرد، می‌گوید شورای نگهبان در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری، صلاحیت افراد را دوباره بررسی می‌کند؛ بعد هم تأکید می‌کند که تأیید صلاحیت، فقط برای یک دوره هست. یعنی می‌گوید این‌که صلاحیت روحانی دور قبل مورد تأیید قرار گرفت، دلیل نمی‌شود این دور هم تأیید بشود. یک روز قبل از این هم، همین کدخدایی به صحنه آمده بود و با یک تهدید آشکار، در مورد فعالیتهای نامزدهای نمایش انتخابات نود و شش گفته بود، اگر این فعالیتها مشخص بشود که برای تبلیغات انتخاباتی است، این موضوع توسط شورای نگهبان مورد بررسی قرار می‌گیرد. بعد هم برای این‌که لبة تیز تهدید را، هر چه بیشتر به سمت روحانی بگیرد، سفرهای استانی و شرکت در همایشها را، نمونهٴ این فعالیتها عنوان می‌کند.
بنابراین، اینها نمودهای تشدید جنگ انتخابات نود و شش هست که افزایش هم پیدا می‌کند. روز 17مرداد، یک مهرهٴ رژیم، به نام صادق زیباکلام گفت: ”حمله به دولت در ماه‌های اخیر شدت گرفته... و تردیدی ندارم که این ماجرا تا اردیبهشت نود وشش ادامه پیدا می‌کند “.
واقعیت این است که شتاب جنگ انتخابات، بیشتر از حدی است که تصور می‌شد. الآن می‌بینیم که علاوه بر موضوع فیشهای نجومی، که مهمات اصلی باند خامنه‌ای بر ضد روحانی بود، شورای نگهبان رژیم موضوعات دیگری را هم وارد می‌کند. مثل همین مورد تبلیغ انتخاباتی یا بررسی دوبارهٴ صلاحیتها. طبعاً نفس به صحنه آمدن مرتب سخنگوی شورای نگهبان با وجود این‌که نه ماه به نمایش انتخابات باقی مانده و تهدید مکرر روحانی به حذف، شدت و شتاب جدی این جنگ را نشان می‌دهد. ضمن این‌که در مورد سمت و سوی این مسأله می‌توان گفت که در این شتاب جنگ باندی و نمودهای آن، می‌شود علائم حذف روحانی را دید. که البته این علائم بیشتر در ارگانها و دستگاههای وابسته به خامنه‌ای به چشم می‌خورد. اما در نهایت تصمیم خود خامنه‌ای است که این موضوع را تعیین‌تکلیف می‌کند؛ که تصمیم خامنه‌ای هم به شرایط همان روزهای نزدیک نمایش انتخابات که چقدر حذف روحانی، برای نظامش خطر‌آفرین باشد برمی‌گردد.
بنابراین در مورد چشم‌انداز این جنگ و جدال با توجه به نشانه‌هایی که از احتمال حذف روحانی دیده می‌شود و نیز با توجه به این‌که تا این نقطه هنوز دیده نشده که شخص خامنه‌ای هم به شکلی پشت این مسأله بیاید، می‌توان گفت دو تابلو وجود دارد:
تابلوی اول: حذف روحانی
تابلوی دوم: تن‌دادن دوباره به روحانی
البته هر کدام از این دو تابلو، پیامدهای جدی خود را دارند. اگر خامنه‌ای روحانی را حذف کند، در واقع به یک جراحی مهم و جدی در نظام ولایت‌فقیه دست‌زده که در این صورت هیچ معلوم نیست از پس جلوگیری از خونریزی شدید و پیامدهای سنگین آن در درون نظام برآید. یعنی شکاف در رژیم آن‌قدر عمیق می‌شود که می‌تواند راه را برای قیام و انفجار اجتماعی باز کند. اگر هم دوباره به روحانی تن بدهد، یعنی در حذف روحانی شکست بخورد و مجبور به تقسیم بیشتر هژمونی خودش با رفسنجانی و روحانی بشود، این به‌معنی از مطلقیت افتادن و ضعف بیش از پیش ولی‌فقیه می‌شود که در واقع کل نظام را به خطر می‌اندازد و خود رفسنجانی و روحانی هم حاضر به پذیرفتن چنین چیزی نیستند. برای همین روزنامه حکومتی ایران، هجدهم مرداد، با اشاره به همین تشدید جنگ انتخابات و حملاتی که به روحانی صورت می‌گیرد به کسانی که این حملات را با قصد کنار زدن روحانی صورت می‌دهند، هشدار داده که: «این مسأله بیش از دولت، می‌تواند پایگاه اجتماعی حاکمیت و نظام را هم در معرض مخاطره قرار دهد» .
