کمتر از یک‌ماه از آتش‌سوزی بزرگ و بی‌سابقه پتروشیمی بوعلی در ماهشهر نمی‌گذرد که با یک آتش‌سوزی جدید در صنایع پتروشیمی روبه‌رو شدیم و این بار خط لوله اتیلن غرب دچار آتش‌سوزی شد.
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم 2مرداد، در ارتباط با این آتش‌سوزی نوشت: ”عصر روز (جمعه، یکم مردادماه) حدود ساعت 16 کنار روستای پران پرویز پلدختر استان لرستان، صدای انفجار و زبانه کشیدن آتش، از بروز حادثه جدیدی خبر داد... این حادثه که به‌علت ریزش کوه به‌روی بخشی از خط لوله انتقال اتیلن که با نام خط لوله اتیلن غرب شناخته می‌شود، رخ داده بود منجر به سوختن حدوداً 3ساعته خوراک اتیلن شد. این خط لوله به طول هزار و 200 کیلومتر از کاویان عسلویه شروع می‌شود و تا میاندواب ادامه دارد و تأمین‌کننده خوراک پتروشیمی‌های سر راه خط لوله اتیلن غرب است“.
خبرگزاری تسنیم در نهایت و در ادامه همین گزارش ضمن ارائه بیلان آتش سوزیها ماههای اخیر نتیجه‌گیری کرده است که:” از ابتدای سال جاری تا امروز به‌طور متوسط هر ۱۵ روز یک حادثه در صنعت پتروشیمی کشور رخ داده است که وقوع ۸ حادثه تنها در ۱۲۵ روز کنار بروز حوادث متعدد سالهای گذشته در صنعت پتروشیمی نشان می‌دهد این صنعت در بخش HSE نیازمند ایجاد تغییرات راهبردی است “.
وقوع ۸ آتش‌سوزی تنها در ۱۲۵ روز در صنایع پتروشیمی که از بزرگترین سرمایه‌های ملی ایران است هر ناظری را در برابر این سؤال قرار می‌دهد که به‌راستی عامل این همه آتش‌سوزی که همراه با خسارت مالی عظیم و جانی برای مردم محروم ایران می‌باشد چیست؟
پاسخ این سؤال را با نگاهی گذرا و کوتاه به آتش‌سوزی بی‌سابقه ماه گذشته در پتروشیمی بوعلی که بر اساس گفته‌های کارشناسان رژیم از بی‌سابقه‌ترین حوادث آتش سوری در صنعت پتروشیمی می‌باشد، از میان نوشته‌های مطبوعات و سخنان کارگزاران خود رژیم بررسی می‌کنیم:
مجتمع پتروشیمی بوعلی سینا که در زمینی به مساحت ۳۶ هکتار در شمال غربی خلیج فارس در استان خوزستان، در بندر موسوم به خمینی قرار دارد شامگاه چهارشنبه (۱۶ تیر/ ۶ ژوئیه) دچار آتش‌سوزی شد. آتش‌سوزی در دو مخزن و برج پتروشیمی بوعلی سینا رخ داد و سر انجام پس سه روز آتش‌سوزی این آتش در نخستین ساعتهای بامداد شنبه (۱۹ تیر/ ۹ ژوئیه) خاموش شد.
این در حالی بود که در ساعتهای اولیه روز پنجشنبه ابراهیم غلامشاهی مدیر روابط عمومی پتروشیمی بوعلی سینا خبر از مهار آتش‌سوزی داد و گفت: آتش‌سوزی در برج ٨٠٠١ که با ١٢١ متر ارتفاع یکی از بلندترین برجهای پتروشیمی است، تقریباً به‌طور کامل مهار شده است اما در حقیقت آتش‌سوزی نه تنها مهار نشد بلکه گسترده‌تر شد. (خبرگزاری حکومتی ایسنا تاریخ:17تیرماه 1395)
در ارتباط با دلایل این آتش‌سوزی بیژن زنگنه وزیر نفت رژیم رسماً اعلام نمود که: آتش‌سوزی این پتروشیمی قطعاً خرابکاری نبوده است و دلایل آن فنی بوده است. (خبرگزاری حکومتی ایسنا تاریخ:18تیرماه 1395)
سیاوش فرجی، مسئول روابط عمومی سازمان منطقه در رابطه با علت این آتش‌سوزی گفت: به‌دلیل نشتی یکی از ولوهای واحد پارازایلین بوعلی سینا، آروماتیک سوم این واحد دچار آتش‌سوزی شده است. (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم 16تیرماه 1395)
ابعاد هنگفت خسارت در پتروشیمی بوعلی:
خبرگزاری مهر رژیم در تاریخ 18تیرماه ضمن گزارشی درباره خسارتهای هنگفت ناشی از آتش‌سوزی در پتروشیمی بوعلی نوشت: «بر اساس تحلیل کارشناسان و مدیران صنعت پتروشیمی شاغل در منطقه ماهشهر، تا کنون خسارتهای مالی این آتش‌سوزی گسترده به حدود ۲۰۰ میلیون دلار رسیده که این خسارت شامل سوختن کامل بزرگترین برج فرآیندی این مجتمع پتروشیمی، مخازن ذخیره سازی نفتا، اتصالات و خطوط لوله و موجودی چند هزار بشکه‌یی نفتا به‌عنوان یک فرآورده کمیاب و استراتژیک نفتی است» .
هم‌چنین رادیو دویچه وله آلمان 17تیر95 ضمن تفسیری در ارتباط با ابعاد و خسارت این آتش‌سوزی به‌نقل از غلامرضا شریعتی، استاندار رژیم در خوزستان گفت: «زیان وارد شده به تأسیسات ممکن است میلیون‌ها دلار باشد ولی زیان مهم‌تر از دست رفتن زمانی است که برای بازسازی این مجتمع صرف می‌شود» .
بنا به گفته این کارگزار رژیم، «مجتمع‌های انرژی مستقر در ماهشهر زنجیره‌وار به هم متصل هستند و اگر یکی از آنها متوقف شود زنجیره‌های بعدی هم متوقف می‌شوند» .
بی کفایتی و سوء مدیریت عامل اصلی آتش سوزیها:
اما در پس این همه هیاهوی رسانه‌ای در میان مطبوعات رژیم درباره آتش‌سوزی پتروشیمی بوعلی واقعیت امر چه بود؟
آنچه از میان همین سطور و دست نوشته‌های رژیم فاسد آخوندی به‌خوبی روشن است، بی‌عملی کارگزاران رژیم از یک‌سو و نبود امکانات اطفاء حریق آنهم در این مجتمع عظیم که یکی از بزرگترین سرمایه‌های ملی ماست باعث نابود شدن بخش عظیمی از مجتمع و بر اساس گفته‌های سردمداران رژیم بیش از 60 میلیون یورو خسارت شده است.
به اعترافها بعضی از کارگزاران رژیم آخوندی در این رابطه نگاهی بیاندازیم:
سایت الف توکلی نماینده سابق مجلس ارتجاع بتاریخ 18تیرماه در این رابطه نوشت: «بعد از گذشت بیش از ۳۶ ساعت از وقوع آتش‌سوزی پتروشیمی بوعلی و خسارت ۲۰۰ میلیون دلاری این حادثه، وزیر نفت رژیم اعلام کرد: برای مدیریت بحران این حادثه یک فرمانده متخصص و کاردان نداریم» .
در ادامه همین گزارش آمده است: «یکی از مهمترین عوامل در گسترش این حادثه پتروشیمی، سوءمدیریت در این ماجرا تحلیل می‌شود به‌طوری که مسئولان ذیربط در این منطقه نتوانستند در کوتاه‌ترین زمان با هماهنگی سایر دستگاهها و مجتمع های پتروشیمی نسبت به مهار آتش و گسترش آن به مخازن ذخیره سازی نفتای پتروشیمی بوعلی اقدام کنند» .
خبرگزاری فارس رژیم به تاریخ 17تیرماه نیز از قول علی گلمرادی، عضو کمیسیون انرژی مجلس، نوشت: «عدم وجود حداقل یک فروند بالگرد امداد و نجات در تشکیلات منطقه ویژه با وجود دهها کارخانه پتروشیمی با ارزش میلیاردها دلار برای صیانت از این سرمایه‌ها در مقابل حوادث احتمالی را ناشی از بی‌تدبیری و شاید بی‌تعهدی عوامل ذیربط دانست».
هم‌چنین خبرگزاری حکومتی تسنیم بتاریخ 19تیرماه نوشت: «تنها ظرف ۶۵ روز از سال جاری (از ۱۱ اردیبهشت تا ۱۷ تیرماه) ۷ حادثه در صنعت پتروشیمی روی داده که میانگین آن هر ۹ روز یک حادثه بوده است».
همین خبرگزاری ضمن یادداشتی با اشاره به ضعف ایمنی در صنعت پتروشیمی ایران، وزیر نفت را مورد خطاب قرار داد و نوشت: «آقای وزیر خاموش شدن آتش نقطه شروع مسئولیت حیاتی شماست».
روزنامه حکومتی صبح زاگرس بتاریخ 19تیر ماه نیز نوشت: «ضعف مدیریت در وقوع بحران: قبل از بررسی علل فنی وقوع این حادثه مهمترین موردی که به چشم می‌خورد و بیژن زنگنه وزیر نفت روز گذشته در جریان برگزاری جلسه کمیته بحران در ماهشهر اذعان کرد: عملیات مهار آتش فرمانده ندارد و باید هرچه سریعتر فرمانده‌ای متخصص و کاردان برای این عملیات انتخاب شود».
ذکر این نکته نیز ضروری است که 5روز قبل از وقوع حادثه آتش‌سوزی در پتروشیمی بوعلی، محمدرضا صاحب نسق مدیرعامل این شرکت در گفتگو با سایت اطلاع‌رسانی وزارت نفت گفته بود: «با گذشت 12سال از آغاز فعالیت، کارخانه نیازمند ترمیم و تعویض برخی مواد و تجهیزات است» .
و در ادامه از جانب تعدادی از متخصصان و کارشناسان صنعت پتروشیمی یکی از علل وقوع این آتش سوزی را تعمیر پمپ مربوط به تاور 8001 عنوان کرده‌اند.
زیرا نبود پمپ اصلی موجب شده است تا شیر ورودی و خروجی به‌طور کامل بسته نشود و مواد اشتعال زا نشت کند که در اثر دمای 300 درجه کوره، حادثه آتش‌سوزی شروع می‌شود. (خبرگزاری حکومتی فارس تاریخ 19تیرماه 1395)
ضمن این‌که نباید فراموش کنیم که در همین مجموعه از صنایع پتروشیمی ماهشهر، مجموعه پتروشیمی موسوم به تندگویان ماهشهر در کمتر از دو ماه پیش آتش‌سوزی رخ داد اما سردمداران بی‌کفایت این رژیم هم‌چنان در ارتباط با جلوگیری از وقوع آتش سوزیهای بعدی هیچ اقدامی نکردند.
بنابراین به‌وضوح روشن است که سرمایه‌های عظیم ملی ایران نیز توسط این رژیم، به نابودی کشیده می‌شود.
و این در حالی است که کارگران و زحمتکشان همین واحدهای صنعتی به‌رغم به‌جان خریدن تمامی سختیها تحت عناوین مختلف، توسط همین مدیران و روسا روزانه از کار بیکار می‌شوند. به این نمونه توجه کنید:
دادگستری رژیم آخوندی در استان خوزستان در وحشت از گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگران شرکت نفت با صدور بخشنامه‌یی در روز دوشنبه 2آذر‌ماه 1394 تجمع کارگران پتروشیمی برای مطالبه حقوق معوقه خود را غیرقانونی و ممنوع اعلام کرد و هشدار داد از این پس با هر گونه اخلال در نظم شرکتها برخورد خواهد شد و در صورتی که کارگران به حقوق خود اعتراض دارند باید به دادگاه مراجعه کنند.
بی‌تردید کارگران به دادگاه مراجعه خواهند کرد اما به دادگاهی که برای محاکمه جنایتکاران تبهکار و ضد‌مردمی رژیم آخوندی برپا خواهد شد. به امید آن‌روز.
خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم 2مرداد، در ارتباط با این آتش‌سوزی نوشت: ”عصر روز (جمعه، یکم مردادماه) حدود ساعت 16 کنار روستای پران پرویز پلدختر استان لرستان، صدای انفجار و زبانه کشیدن آتش، از بروز حادثه جدیدی خبر داد... این حادثه که به‌علت ریزش کوه به‌روی بخشی از خط لوله انتقال اتیلن که با نام خط لوله اتیلن غرب شناخته می‌شود، رخ داده بود منجر به سوختن حدوداً 3ساعته خوراک اتیلن شد. این خط لوله به طول هزار و 200 کیلومتر از کاویان عسلویه شروع می‌شود و تا میاندواب ادامه دارد و تأمین‌کننده خوراک پتروشیمی‌های سر راه خط لوله اتیلن غرب است“.
خبرگزاری تسنیم در نهایت و در ادامه همین گزارش ضمن ارائه بیلان آتش سوزیها ماههای اخیر نتیجه‌گیری کرده است که:” از ابتدای سال جاری تا امروز به‌طور متوسط هر ۱۵ روز یک حادثه در صنعت پتروشیمی کشور رخ داده است که وقوع ۸ حادثه تنها در ۱۲۵ روز کنار بروز حوادث متعدد سالهای گذشته در صنعت پتروشیمی نشان می‌دهد این صنعت در بخش HSE نیازمند ایجاد تغییرات راهبردی است “.
وقوع ۸ آتش‌سوزی تنها در ۱۲۵ روز در صنایع پتروشیمی که از بزرگترین سرمایه‌های ملی ایران است هر ناظری را در برابر این سؤال قرار می‌دهد که به‌راستی عامل این همه آتش‌سوزی که همراه با خسارت مالی عظیم و جانی برای مردم محروم ایران می‌باشد چیست؟
پاسخ این سؤال را با نگاهی گذرا و کوتاه به آتش‌سوزی بی‌سابقه ماه گذشته در پتروشیمی بوعلی که بر اساس گفته‌های کارشناسان رژیم از بی‌سابقه‌ترین حوادث آتش سوری در صنعت پتروشیمی می‌باشد، از میان نوشته‌های مطبوعات و سخنان کارگزاران خود رژیم بررسی می‌کنیم:
مجتمع پتروشیمی بوعلی سینا که در زمینی به مساحت ۳۶ هکتار در شمال غربی خلیج فارس در استان خوزستان، در بندر موسوم به خمینی قرار دارد شامگاه چهارشنبه (۱۶ تیر/ ۶ ژوئیه) دچار آتش‌سوزی شد. آتش‌سوزی در دو مخزن و برج پتروشیمی بوعلی سینا رخ داد و سر انجام پس سه روز آتش‌سوزی این آتش در نخستین ساعتهای بامداد شنبه (۱۹ تیر/ ۹ ژوئیه) خاموش شد.
این در حالی بود که در ساعتهای اولیه روز پنجشنبه ابراهیم غلامشاهی مدیر روابط عمومی پتروشیمی بوعلی سینا خبر از مهار آتش‌سوزی داد و گفت: آتش‌سوزی در برج ٨٠٠١ که با ١٢١ متر ارتفاع یکی از بلندترین برجهای پتروشیمی است، تقریباً به‌طور کامل مهار شده است اما در حقیقت آتش‌سوزی نه تنها مهار نشد بلکه گسترده‌تر شد. (خبرگزاری حکومتی ایسنا تاریخ:17تیرماه 1395)
در ارتباط با دلایل این آتش‌سوزی بیژن زنگنه وزیر نفت رژیم رسماً اعلام نمود که: آتش‌سوزی این پتروشیمی قطعاً خرابکاری نبوده است و دلایل آن فنی بوده است. (خبرگزاری حکومتی ایسنا تاریخ:18تیرماه 1395)
سیاوش فرجی، مسئول روابط عمومی سازمان منطقه در رابطه با علت این آتش‌سوزی گفت: به‌دلیل نشتی یکی از ولوهای واحد پارازایلین بوعلی سینا، آروماتیک سوم این واحد دچار آتش‌سوزی شده است. (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم 16تیرماه 1395)
ابعاد هنگفت خسارت در پتروشیمی بوعلی:
خبرگزاری مهر رژیم در تاریخ 18تیرماه ضمن گزارشی درباره خسارتهای هنگفت ناشی از آتش‌سوزی در پتروشیمی بوعلی نوشت: «بر اساس تحلیل کارشناسان و مدیران صنعت پتروشیمی شاغل در منطقه ماهشهر، تا کنون خسارتهای مالی این آتش‌سوزی گسترده به حدود ۲۰۰ میلیون دلار رسیده که این خسارت شامل سوختن کامل بزرگترین برج فرآیندی این مجتمع پتروشیمی، مخازن ذخیره سازی نفتا، اتصالات و خطوط لوله و موجودی چند هزار بشکه‌یی نفتا به‌عنوان یک فرآورده کمیاب و استراتژیک نفتی است» .
هم‌چنین رادیو دویچه وله آلمان 17تیر95 ضمن تفسیری در ارتباط با ابعاد و خسارت این آتش‌سوزی به‌نقل از غلامرضا شریعتی، استاندار رژیم در خوزستان گفت: «زیان وارد شده به تأسیسات ممکن است میلیون‌ها دلار باشد ولی زیان مهم‌تر از دست رفتن زمانی است که برای بازسازی این مجتمع صرف می‌شود» .
بنا به گفته این کارگزار رژیم، «مجتمع‌های انرژی مستقر در ماهشهر زنجیره‌وار به هم متصل هستند و اگر یکی از آنها متوقف شود زنجیره‌های بعدی هم متوقف می‌شوند» .
بی کفایتی و سوء مدیریت عامل اصلی آتش سوزیها:
اما در پس این همه هیاهوی رسانه‌ای در میان مطبوعات رژیم درباره آتش‌سوزی پتروشیمی بوعلی واقعیت امر چه بود؟
آنچه از میان همین سطور و دست نوشته‌های رژیم فاسد آخوندی به‌خوبی روشن است، بی‌عملی کارگزاران رژیم از یک‌سو و نبود امکانات اطفاء حریق آنهم در این مجتمع عظیم که یکی از بزرگترین سرمایه‌های ملی ماست باعث نابود شدن بخش عظیمی از مجتمع و بر اساس گفته‌های سردمداران رژیم بیش از 60 میلیون یورو خسارت شده است.
به اعترافها بعضی از کارگزاران رژیم آخوندی در این رابطه نگاهی بیاندازیم:
سایت الف توکلی نماینده سابق مجلس ارتجاع بتاریخ 18تیرماه در این رابطه نوشت: «بعد از گذشت بیش از ۳۶ ساعت از وقوع آتش‌سوزی پتروشیمی بوعلی و خسارت ۲۰۰ میلیون دلاری این حادثه، وزیر نفت رژیم اعلام کرد: برای مدیریت بحران این حادثه یک فرمانده متخصص و کاردان نداریم» .
در ادامه همین گزارش آمده است: «یکی از مهمترین عوامل در گسترش این حادثه پتروشیمی، سوءمدیریت در این ماجرا تحلیل می‌شود به‌طوری که مسئولان ذیربط در این منطقه نتوانستند در کوتاه‌ترین زمان با هماهنگی سایر دستگاهها و مجتمع های پتروشیمی نسبت به مهار آتش و گسترش آن به مخازن ذخیره سازی نفتای پتروشیمی بوعلی اقدام کنند» .
خبرگزاری فارس رژیم به تاریخ 17تیرماه نیز از قول علی گلمرادی، عضو کمیسیون انرژی مجلس، نوشت: «عدم وجود حداقل یک فروند بالگرد امداد و نجات در تشکیلات منطقه ویژه با وجود دهها کارخانه پتروشیمی با ارزش میلیاردها دلار برای صیانت از این سرمایه‌ها در مقابل حوادث احتمالی را ناشی از بی‌تدبیری و شاید بی‌تعهدی عوامل ذیربط دانست».
هم‌چنین خبرگزاری حکومتی تسنیم بتاریخ 19تیرماه نوشت: «تنها ظرف ۶۵ روز از سال جاری (از ۱۱ اردیبهشت تا ۱۷ تیرماه) ۷ حادثه در صنعت پتروشیمی روی داده که میانگین آن هر ۹ روز یک حادثه بوده است».
همین خبرگزاری ضمن یادداشتی با اشاره به ضعف ایمنی در صنعت پتروشیمی ایران، وزیر نفت را مورد خطاب قرار داد و نوشت: «آقای وزیر خاموش شدن آتش نقطه شروع مسئولیت حیاتی شماست».
روزنامه حکومتی صبح زاگرس بتاریخ 19تیر ماه نیز نوشت: «ضعف مدیریت در وقوع بحران: قبل از بررسی علل فنی وقوع این حادثه مهمترین موردی که به چشم می‌خورد و بیژن زنگنه وزیر نفت روز گذشته در جریان برگزاری جلسه کمیته بحران در ماهشهر اذعان کرد: عملیات مهار آتش فرمانده ندارد و باید هرچه سریعتر فرمانده‌ای متخصص و کاردان برای این عملیات انتخاب شود».
ذکر این نکته نیز ضروری است که 5روز قبل از وقوع حادثه آتش‌سوزی در پتروشیمی بوعلی، محمدرضا صاحب نسق مدیرعامل این شرکت در گفتگو با سایت اطلاع‌رسانی وزارت نفت گفته بود: «با گذشت 12سال از آغاز فعالیت، کارخانه نیازمند ترمیم و تعویض برخی مواد و تجهیزات است» .
و در ادامه از جانب تعدادی از متخصصان و کارشناسان صنعت پتروشیمی یکی از علل وقوع این آتش سوزی را تعمیر پمپ مربوط به تاور 8001 عنوان کرده‌اند.
زیرا نبود پمپ اصلی موجب شده است تا شیر ورودی و خروجی به‌طور کامل بسته نشود و مواد اشتعال زا نشت کند که در اثر دمای 300 درجه کوره، حادثه آتش‌سوزی شروع می‌شود. (خبرگزاری حکومتی فارس تاریخ 19تیرماه 1395)
ضمن این‌که نباید فراموش کنیم که در همین مجموعه از صنایع پتروشیمی ماهشهر، مجموعه پتروشیمی موسوم به تندگویان ماهشهر در کمتر از دو ماه پیش آتش‌سوزی رخ داد اما سردمداران بی‌کفایت این رژیم هم‌چنان در ارتباط با جلوگیری از وقوع آتش سوزیهای بعدی هیچ اقدامی نکردند.
بنابراین به‌وضوح روشن است که سرمایه‌های عظیم ملی ایران نیز توسط این رژیم، به نابودی کشیده می‌شود.
و این در حالی است که کارگران و زحمتکشان همین واحدهای صنعتی به‌رغم به‌جان خریدن تمامی سختیها تحت عناوین مختلف، توسط همین مدیران و روسا روزانه از کار بیکار می‌شوند. به این نمونه توجه کنید:
دادگستری رژیم آخوندی در استان خوزستان در وحشت از گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگران شرکت نفت با صدور بخشنامه‌یی در روز دوشنبه 2آذر‌ماه 1394 تجمع کارگران پتروشیمی برای مطالبه حقوق معوقه خود را غیرقانونی و ممنوع اعلام کرد و هشدار داد از این پس با هر گونه اخلال در نظم شرکتها برخورد خواهد شد و در صورتی که کارگران به حقوق خود اعتراض دارند باید به دادگاه مراجعه کنند.
بی‌تردید کارگران به دادگاه مراجعه خواهند کرد اما به دادگاهی که برای محاکمه جنایتکاران تبهکار و ضد‌مردمی رژیم آخوندی برپا خواهد شد. به امید آن‌روز.
