متن زیر دلنوشته زندانی سیاسی صالح کهندل از زندان گوهردشت کرج است که در زیر می‌آید:
سلام و درود بر نسلی که درد و رنج مقاومت به جان خرید تا سعادت و خوشبختی را بر خلق به ارمغان بیاورد و سلامی و درود بر شما که هرچه بیشتر در راه خلق فدا کردید خود را بیشتر بدهکار مردم دانستید، درست برعکس نسل آخوندهای حاکم بر ایران که هرچه بیشتر بر مردم خیانت کردند خود را بیشتر طلب کار می‌دانند.
باز هزاران درود و سلام بر شما باد که زمانی که اضداد شما (آخوندها) در فکر دزدی و غارت و چپاول از مردم ایران نسبت به هم سبقت می‌گرفتند شما در فکر خلق تابلوی زیبای کهکشان بودید و آن را به بهترین شکل خلق کردید و از این بابت هزاران بار خدای را شکر می‌کنم که بهترینها را نصیب ما کرده و دشمنان ما را از افرادی دزد و شیاد و شیطان صفت خلق کرده و برای بار دیگر ثابت کرد که هرکس، هرچه در راه آزادی و رهایی فدا بکند بی‌شک چند برابر آن را پس می‌گیرید که کهکشان بزرگ از آن نمونه هاست. اگر چنین نبود حیات زندگی به چه دردی می‌خورد؟ وجود خداوند عادل چه معنایی داشت؟ در شرایطی که یاس، نوامیدی ایران و منطقه را فراگرفته و هر کس به نورشمعی به چشم معجزه می‌نگرد آیا خلق کهکشان پر از ستارگان را می‌شود توصیف کرد؟
اما این همه زیبایی نه خلق الساعه بود نه بصورت تصادفی خلق شده. بلکه باغی که باغبانش از حنیف کبیر گرفته تا موسی و مریم و مسعود باشد و دهها هزار بهترین زنان و مردان مبارز وطن با خون خود آن را آبیاری کردند و باز هم اگر نیاز باشد لحظه‌ای کوتاه نمی‌آیند.
اگر چنان نبود، باید به آن شک می‌کرد و به یاد داشته باشیم اگر اشرف مقاومت نمی‌کرد و اگر لیبرتی پایداری نمی‌کرد، اگر زندانیان بزرگی مثل آقای صارمی و خسروی، حاجی آقایی... به چوبه‌دار بوسه نمی‌زدند، اگر صدیقه مجاوری و ندا حسنی... در عشق خود شعله‌ور نمی‌شدند، بی‌شک اگر خورشید هم بودیم به خاکستر تبدیل می‌شدیم.
ضمنا طبیعی و جای شک نیست که خفاشان شب پرست که بقای حیات خود را در ظلمت و تاریکی جستجو می‌کنند، با علائم طلوع خورشید آشفته شده و خود را دیوانه‌وار به در و دیوار خواهند کوبید.
صالح کهندل زندان گوهردشت کرج. 28تیرماه 1395.
سلام و درود بر نسلی که درد و رنج مقاومت به جان خرید تا سعادت و خوشبختی را بر خلق به ارمغان بیاورد و سلامی و درود بر شما که هرچه بیشتر در راه خلق فدا کردید خود را بیشتر بدهکار مردم دانستید، درست برعکس نسل آخوندهای حاکم بر ایران که هرچه بیشتر بر مردم خیانت کردند خود را بیشتر طلب کار می‌دانند.
باز هزاران درود و سلام بر شما باد که زمانی که اضداد شما (آخوندها) در فکر دزدی و غارت و چپاول از مردم ایران نسبت به هم سبقت می‌گرفتند شما در فکر خلق تابلوی زیبای کهکشان بودید و آن را به بهترین شکل خلق کردید و از این بابت هزاران بار خدای را شکر می‌کنم که بهترینها را نصیب ما کرده و دشمنان ما را از افرادی دزد و شیاد و شیطان صفت خلق کرده و برای بار دیگر ثابت کرد که هرکس، هرچه در راه آزادی و رهایی فدا بکند بی‌شک چند برابر آن را پس می‌گیرید که کهکشان بزرگ از آن نمونه هاست. اگر چنین نبود حیات زندگی به چه دردی می‌خورد؟ وجود خداوند عادل چه معنایی داشت؟ در شرایطی که یاس، نوامیدی ایران و منطقه را فراگرفته و هر کس به نورشمعی به چشم معجزه می‌نگرد آیا خلق کهکشان پر از ستارگان را می‌شود توصیف کرد؟
اما این همه زیبایی نه خلق الساعه بود نه بصورت تصادفی خلق شده. بلکه باغی که باغبانش از حنیف کبیر گرفته تا موسی و مریم و مسعود باشد و دهها هزار بهترین زنان و مردان مبارز وطن با خون خود آن را آبیاری کردند و باز هم اگر نیاز باشد لحظه‌ای کوتاه نمی‌آیند.
اگر چنان نبود، باید به آن شک می‌کرد و به یاد داشته باشیم اگر اشرف مقاومت نمی‌کرد و اگر لیبرتی پایداری نمی‌کرد، اگر زندانیان بزرگی مثل آقای صارمی و خسروی، حاجی آقایی... به چوبه‌دار بوسه نمی‌زدند، اگر صدیقه مجاوری و ندا حسنی... در عشق خود شعله‌ور نمی‌شدند، بی‌شک اگر خورشید هم بودیم به خاکستر تبدیل می‌شدیم.
ضمنا طبیعی و جای شک نیست که خفاشان شب پرست که بقای حیات خود را در ظلمت و تاریکی جستجو می‌کنند، با علائم طلوع خورشید آشفته شده و خود را دیوانه‌وار به در و دیوار خواهند کوبید.
صالح کهندل زندان گوهردشت کرج. 28تیرماه 1395.
