معلم زندانی محمود بهشتی لنگرودی که از اول اردیبهشت در اعتصاب‌غذا به‌سر برده و از تاریخ 13اردیبهشت در اعتصاب‌غذای خشک است، در نامه‌ای افشاگرانه و اعتراضی تأکید کرد: «چیزی برای از دست دادن برایم باقی نمانده‌است تا از آن وحشت داشته باشم».
این زندانی سیاسی در بخشی از نامه خود می‌نویسد: ”برخی مسئولان کشور، ایران را آزادترین کشور جهان نامیده‌اند اما واقعیتهای زندانهای ما چنین چیزی را گواهی نمی‌دهد و حضور معلمان، دانشجویان، روزنامه‌نگاران، کارگران، زنان، حقوقدانان و بالاخره دگراندیشانی که بسیاری از آنها با اتهاماتی کذایی و تنها به جرم حق‌خواهی و حق‌گویی، دوران حبس خود را در زندانها سپری می‌کنند، علاوه بر این‌که کذب بودن این ادعاها را اثبات می‌کند، دستمایه‌ای برای به سخره گرفتن مطرح کنندگان این ادعاها فراهم کرده و می‌کند. به راستی کدام کشور استبداد‌زده را می‌شناسید که چنین احکامی را برای معلمان جامعه خود صادر کرده‌باشد؟ آیا زندانی کردن انسانهای بی‌گناه به مصلحت جامعه و ملت است؟ ”
زندانی سیاسی محمود بهشتی لنگرودی در پایان نامه خود می‌افزاید: «اما برای این بنده که از اول اردیبهشت‌ماه و در اعتراض به احکام رنگارنگ و ناعادلانه‌ای که برایم صادر گردیده، در اعتصاب‌غذا به‌سر می‌برم و برای رساندن پیام تظلم‌خواهی خویش از جانم مایه گذاشته‌ام، چیزی برای از دست دادن باقی نمانده‌است تا از آن وحشت داشته باشم».
و من به انتظار روزی نشسته ام
که عدالت و آزادی یکدیگر را در آغوش کشند
حتی روزی که دگر نباشم.
این زندانی سیاسی در بخشی از نامه خود می‌نویسد: ”برخی مسئولان کشور، ایران را آزادترین کشور جهان نامیده‌اند اما واقعیتهای زندانهای ما چنین چیزی را گواهی نمی‌دهد و حضور معلمان، دانشجویان، روزنامه‌نگاران، کارگران، زنان، حقوقدانان و بالاخره دگراندیشانی که بسیاری از آنها با اتهاماتی کذایی و تنها به جرم حق‌خواهی و حق‌گویی، دوران حبس خود را در زندانها سپری می‌کنند، علاوه بر این‌که کذب بودن این ادعاها را اثبات می‌کند، دستمایه‌ای برای به سخره گرفتن مطرح کنندگان این ادعاها فراهم کرده و می‌کند. به راستی کدام کشور استبداد‌زده را می‌شناسید که چنین احکامی را برای معلمان جامعه خود صادر کرده‌باشد؟ آیا زندانی کردن انسانهای بی‌گناه به مصلحت جامعه و ملت است؟ ”
زندانی سیاسی محمود بهشتی لنگرودی در پایان نامه خود می‌افزاید: «اما برای این بنده که از اول اردیبهشت‌ماه و در اعتراض به احکام رنگارنگ و ناعادلانه‌ای که برایم صادر گردیده، در اعتصاب‌غذا به‌سر می‌برم و برای رساندن پیام تظلم‌خواهی خویش از جانم مایه گذاشته‌ام، چیزی برای از دست دادن باقی نمانده‌است تا از آن وحشت داشته باشم».
و من به انتظار روزی نشسته ام
که عدالت و آزادی یکدیگر را در آغوش کشند
حتی روزی که دگر نباشم.
