بیانیه گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد: ممانعت از رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران غیرقابل قبول است

5تن از گزارشگران ویژه سازمان ملل‌متحد طی بیانیه مشترکی اعلام کردند ممانعت از رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران غیرقابل قبول است.
دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل‌متحد در زمینه وضعیت حقوق‌بشر ایران
دانیوس پوراس، گزارشگر ویژه سازمان ملل‌متحد در زمینه حقوق انسانها در بهره‌گیری از بالاترین استانداردهای سلامت جسمی و روانی
خوان مندز، گزارشگر ویژه سازمان ملل‌متحد در زمینه شکنجه و سایر مجازاتهای وحشیانه و غیرانسانی
مانیا کیای، گزارشگر ویژه سازمان ملل‌متحد در زمینه حقوق انسانها در دسترسی به آزادی تشکیل انجمن ها و اجتماعات
سئونگ فیل هنگ، گزارشگر ارشد سازمان ملل‌متحد و رئیس گروه کاری مربوط به بازداشتهای خودسرانه این بیانیه را امضا کردند.

 

در این بیانیه آمده است: دهها تن از زندانیان سیاسی ایران شامل مدافعان برجسته حقوق‌بشر، وکلا و فعالان سیاسی سرشناس، به علت شرایط جسمی رو به وخامت آنها در آستانه خطر مرگ قرار گرفته‌اند و مقامهای رژیم ایران به‌طور پیوسته از درمان پزشکی آنها جلوگیری می‌کنند.
شرایط تعدادی از زندانیان سیاسی که دچار بیماریهای جسمی هستند در اثر حبس طولانی‌مدت و خودداری مکرر رژیم از دسترسی آنها به امکانات پزشکی، دارو و درمان فوری، روز به روز بدتر می‌شود. عدم درمان، شکنجه‌های جسمی و همچنین ازدحام ناشی از تعداد بیشمار زندانیان در زندانها و از طرفی حبس در سلول‌های انفرادی و سایر اشکال شکنجه، زندانیان را در معرض خطر آسیبهای جدی و مرگ قرار داده است متأسفانه وضعیت زندانهای ایران با چنین تراژدی هایی بیگانه نیست و اگر مقامات رژیم درمان مناسب را برای زندانیان فراهم می‌کردند، چنین فجایعی قابل پیشگیری بود.’

گزارشگران ویژه سازمان ملل‌متحد در گزارش خود وضعیت بحرانی چند تن از زندانیان را برجسته کرده‌اند از جمله نرگس محمدی، عبدالفتاح سلطانی، حسین رونقی ملکی، آیت‌الله کاظمینی بروجردی و امید کوکبی.

آقای کوکبی در ژانویه 2011 پس از اتمام تحصیلاتش در ایالات متحده در هنگام بازگشت به ایران دستگیر شد و اکنون در حال گذراندن دوره حبس ده ساله خود است. او دچار سرطان کلیه شده و اخیراً کلیه راست وی را از بدنش خارج ساخته‌اند، این رویداد تلخ می‌توانست با دسترسی منظم و مناسب به درمان پزشکی در مراحل قبل قابل پیشگیری باشد. در مواردی که شرایط بحرانی مانند وضعیت دکتر امید کوکبی پیش آید و رژیم مجبور به انتقال وی به بیمارستان گردد، او را به تخت بیمارستان به زنجیر می‌کشند!

 

گزارشگران ویژه ملل‌متحد تأکید نموده‌اند که ’وضعیت این زندانیان و بی‌توجهی پیوسته مقامات رژیم به شرایط آنها کاملاً غیرقابل قبول است، به‌ویژه با در نظر گرفتن این‌که بر اساس گزارشهای موجود همه این زندانیان فقط و فقط به‌دلیل تلاشهای صلح‌آمیز در بهره‌گیری از آزادیهای اساسی و حقوقشان، بازداشت و حبس شده‌اند.’

 

آنها تأکید کردند: ’فراهم نساختن درمان پزشکی برای زندانیان، نقض تعهدات بین‌المللی ایران در رعایت حقوق‌بشر و استانداردهای حقوق شهروندی می‌باشد... ما متاسفیم که حکومت تا کنون به‌درخواستهای مربوط به رسیدگیهای پزشکی به زندانیان بیمار بی‌توجهی کرده و اقدامات لازم را به‌عمل نیاورده است’.