پاسدار حسین ساجدی‌نیا از سازماندهی هفت‌هزار مأمور نامحسوس پلیس امنیت در راستای اجرای طرح سرکوبگرانهٴ موسوم به «امنیت اخلاقی» در پایتخت خبر داده است. در این طرح سرکوبگرایانه مزدورانی اجیر شدند تا در رابطه با حجاب زنان میهنمان در محلهای پرتردد، بزرگراه‌ها و خیابانهای پررفت و آمد، همچنین مراکز فروش و تجاری جاسوسی کنند و شمارهٴ پلاک خودروها و کد مشخصی را برای این نیروی سرکوبگر پیامک کنند. سپس، نیروهای سرکوبگر با صاحب خودرو تماس می‌گیرند و از او می‌خواهند که به مراکز سرکوب مراجعه کند و باقی ماجرا که روشن است، شامل جریمه و توقیف خودرو و حتی به زندان انداختن است.
سرکرده انتظامی تهران بزرگ روز 31فروردین در گفتگو با شبکه 2 تلویزیون رژیم در همین رابطه گفته است:
”از آنجا که ۲۶ دستگاه در حوزه عفاف و حجاب مسئولیت رسیدگی، کنترل، نظارت و حتی برخورد دارند، اما هنگامی که دستگاههای متخلف در این حوزه به مسئولیت خود عمل نمی‌کنند، ناجا مجبور می‌شود باز هم این مهم را به تنهایی به دوش بکشد ”.
بله، این مزدور اعتراف می‌کند که تا به‌حال 26 دستگاه در رژیم مشغول سرکوب زنان بوده و هیچ‌کدام از آنها نتوانستند خط سرکوب رژیم را در رابطه با حجاب اجباری پیش ببرند و حالا به این فکر افتادند که از پلیس مخفی استفاده کنند. اما چرا؟ آیا آخوندها و کارگزارانشان یونیفرم ندارند که به این مزدوران بدهند که آنها هم مثل سایر نیروهای سرکوبگر شناخته بشوند یا داستان چیز دیگری است؟ واقعیت این است که زنان و جوانان میهنمان بارها و بارها در برابر سرکوب آشکار آخوندها تحت عنوان بدحجابی، به مقابله پرداخته و نیروهای سرکوبگر را گوشمالی داده‌اند، طی همین فروردین‌ماه گذشته بیش از 10 نمونه گوشمالی دادن نیروهای سرکوبگر که به بهانه‌های مختلف به اذیت و آزار جوانان می‌پرداختند ثبت شده است.
واقعیت این است که آخوندها در بن‌بست سرکوب گیر کردند و چاره‌ای جز عقب‌نشینی به شیوه‌های مخفی و پلیسی برای پیشبرد امر سرکوب عمومی ندارند، چرا که می‌دانند اگر در برابر انظار عمومی دست به این‌اقدامات بزنند، جوانان حق آنها را کف دستشان می‌گذارند و نه‌تنها نمی‌توانند سرکوب را پیش ببرند، بلکه باعث خیزشهای کوچک در این جا و آنجاخواهند شد که می‌تواند رفته‌رفته به خیزشهای بزرگتر هم برسد که البته خودشان هم می‌دانند که این شیوه نیز سرنوشتی جز شکست ندارد.
سرکرده انتظامی تهران بزرگ روز 31فروردین در گفتگو با شبکه 2 تلویزیون رژیم در همین رابطه گفته است:
”از آنجا که ۲۶ دستگاه در حوزه عفاف و حجاب مسئولیت رسیدگی، کنترل، نظارت و حتی برخورد دارند، اما هنگامی که دستگاههای متخلف در این حوزه به مسئولیت خود عمل نمی‌کنند، ناجا مجبور می‌شود باز هم این مهم را به تنهایی به دوش بکشد ”.
بله، این مزدور اعتراف می‌کند که تا به‌حال 26 دستگاه در رژیم مشغول سرکوب زنان بوده و هیچ‌کدام از آنها نتوانستند خط سرکوب رژیم را در رابطه با حجاب اجباری پیش ببرند و حالا به این فکر افتادند که از پلیس مخفی استفاده کنند. اما چرا؟ آیا آخوندها و کارگزارانشان یونیفرم ندارند که به این مزدوران بدهند که آنها هم مثل سایر نیروهای سرکوبگر شناخته بشوند یا داستان چیز دیگری است؟ واقعیت این است که زنان و جوانان میهنمان بارها و بارها در برابر سرکوب آشکار آخوندها تحت عنوان بدحجابی، به مقابله پرداخته و نیروهای سرکوبگر را گوشمالی داده‌اند، طی همین فروردین‌ماه گذشته بیش از 10 نمونه گوشمالی دادن نیروهای سرکوبگر که به بهانه‌های مختلف به اذیت و آزار جوانان می‌پرداختند ثبت شده است.
واقعیت این است که آخوندها در بن‌بست سرکوب گیر کردند و چاره‌ای جز عقب‌نشینی به شیوه‌های مخفی و پلیسی برای پیشبرد امر سرکوب عمومی ندارند، چرا که می‌دانند اگر در برابر انظار عمومی دست به این‌اقدامات بزنند، جوانان حق آنها را کف دستشان می‌گذارند و نه‌تنها نمی‌توانند سرکوب را پیش ببرند، بلکه باعث خیزشهای کوچک در این جا و آنجاخواهند شد که می‌تواند رفته‌رفته به خیزشهای بزرگتر هم برسد که البته خودشان هم می‌دانند که این شیوه نیز سرنوشتی جز شکست ندارد.
