چند سالیست صنعت خودروسازی ایران دچار بحران جدی شده. در گزارشی که تلویزیون رژیم در تاریخ 19اسفند 94 پخش کرد آمده است:
”هیچ‌یک از خودروهای داخلی نتوانستند به سقف استاندارد تولید برسند و تنها یک مدل، کیفیت 4 ستاره داشت و بقیه حتی به همین میزان کیفیت هم نرسیدند. دیگر خودروهای داخلی هم تنها توانستند یک ستاره بگیرند! “
طبق گزارش روزنامه حکومتی جهان صنعت 15فروردین95، تیراژ تولید دو گروه خودروسازی بزرگ کشور یعنی ایران‌خودرو و سایپا، نسبت به سال 90 با افت بیش از 30 درصدی مواجه شده‌اند. بر اساس آماری که همین روزنامه داده، کل حجم تولید و فروش خودروهای سواری در کشور در سال 90 که سال اوج فروش خودروسازان کشور نیز به‌حساب می‌آید، با کاهشی 32 درصدی در سال 93 به یک میلیون و 70هزار دستگاه و میزان واردات خودرو نیز با رشدی 70 درصدی به 102هزار دستگاه در سال مزبور رسید.
این بحران در سال 94 آن‌چنان تشدید شد که در شهریور 94 اساساً خودروهای تولید داخل با تحریم تقریباً سراسری مردم روبه‌رو شد و تولید آن دچار یک افت 50 درصدی شد. (تلویزیون رژیم 7مهر94)
به دنبال آن تحریم مردمی، نعمت زاده وزیر صنایع دولت روحانی به صحنه آمد و اقدام کمپین مردمی تحریم خرید خودروهای بی‌کیفیت داخلی را با دریدگی خاص آخوندها، خیانت نامید!
عصرایرانیان 10شهریور 94 نعمت زاده: کمپین نخریدن خودرو خیانت است!
به این ترتیب دولت، توپ کاهش خرید خودروهای بی‌کیفیت را به زمین مردم انداخت!
اما فقط 16روزبعد همان رسانه‌های رژیم خبری منتشر کردند که علت سقوط صنعت خودرو سازی کشور چیزی نبود جز زیان 600میلیارد تومانی ناشی از واردات خودرو! آن هم در مملکتی که صنایع خودروسازی‌اش نیاز حیاتی به حمایت دولتی در برابر تولید خا رجی و واردات بی‌رویة آن دارند.
روز 13مهر 94روزنامه حکومتی ابرار اقتصادی نوشت صنعت خودرو در آستانهٴ توقف قرار گرفته است.
یک روز قبل از آن، رسالت آخوندی نوشته بود: تولید خودرو نصف شد. اما همین روزنامه‌ها تنها 9روز بعد، دوباره خبر از یک کلاهبرداری 800میلیاردی در واردات خودرو داد. داستان از این قرار بود که: نهادهای مربوطه با ارزی که برای وارد کردن دارو گرفته بودند، خودرو وارد کردند! (روزنامه حکومتی آرمان 22مهر 94).
و نهایتاً در 19 دی 94 کیهان خامنه‌ای خبر از واردات 2600میلیاردی خودرو در 9ماهه اول سال داد. آن هم در همان مملکتی که صنایع خودروسازی آن در آستانهٴ ورشکستگی و نابودی قرار دارد به‌نحوی که حتی توان پرداخت بدهیهای خود به قطعه سازان را هم ندارد.
در یک گفتگو در تلویزیون رژیم در اول اسفند 94 در همین مورد آمده است:
بدهی خودرو سازان به قطعه سازان مبلغی که هروز داره سنگین تراز دیروز میشه و مهمان برنامه که خود یکی از دست‌اندرکاران ساخت قطعه، شخصی به نام ”رجال “ می‌گوید: ”الان قطعه سازان در شرایطی هستند که حساب مرگ و زندگیست“.
خبر نگار: بدهی خودروسازیها به قطعه سازان بعد از این طرح خروج از رکود هم پولی زیادی به قطعه سازان داده نشده
نعمت زاده وزیر صنعت و معادن: ... بین80 تا 70 درصد ش سهم قطعه سازهاست و پرداخت شده، منتهی طلب قطعه سازها بیش از این حرفها ست
اما یک قطعه‌ساز آن را رد کرده و می‌گوید: 2هزار میلیارد تومن پول گرفته شده! از این 2هزار میلیارد تومن، من فکر می‌کنم کمتر از 30، تا 40 درصدش اومده به صنعت قطعه سازی“.
در واقع باید گفت مشکل قبل از هر چیز در خیانتی است که خود نظام در حق صنایع داخلی می‌کند و از یک‌سو با وارد کردن خودروی خارجی و گاه حتی با قاچاق کردن ارز دارویی برای وارد کردن خودرو، تیشه به ریشهٴ صنعت خودرو سازی کشور می‌زند. و البته با فرافکنی مردم تحریم کننده را به خیانت متهم می‌کند!
آخرین قسمت این گزارش هم کلام دیگری است از عوامل همین رژیم که گوشه‌یی از تاریخچهٴ تلخ این صنعت در سالهای اخیر میهن را بازگو می‌کند (مذاکرات مجلس رژیم 3آذر94) :
یک نماینده مجلس: ”ما 50سال است که ادعا می‌کنیم که خودرو ساز هستیم 50سال در این عرصه داریم سرمایه‌گذاری می‌کنیم و سالیانه میلیاردها تومان هزینه خودروسازها می‌شود اما الآن اگر از شما سؤال کنند که وضعیت خودروهایی که در گذشته می‌ساختیم چطور است؟ قطعاً خواهید گفت ده سال پیش بهتر می‌ساختیم این چه خودرو سازی است که شما بعد از 50سال هنوز نتوانسته‌اید یک خودرو با کیفیت استاندارد که در جاده‌ها حداقل تعادل را داشته باشد، ترمز مناسب داشته باشد، این را بسازید و تحویل جامعه بدهید؟ حالا من قیمت را کار ندارم که شما امروز پراید را حدود بیست میلیون تومان ملت می‌خرد این ظلم بزرگی به جامعه است که ما هنوز نتوانسته‌ایم یک خودرو مناسب با کیفیت و استاندارد تحویل مردم بدهیم“.
”هیچ‌یک از خودروهای داخلی نتوانستند به سقف استاندارد تولید برسند و تنها یک مدل، کیفیت 4 ستاره داشت و بقیه حتی به همین میزان کیفیت هم نرسیدند. دیگر خودروهای داخلی هم تنها توانستند یک ستاره بگیرند! “
طبق گزارش روزنامه حکومتی جهان صنعت 15فروردین95، تیراژ تولید دو گروه خودروسازی بزرگ کشور یعنی ایران‌خودرو و سایپا، نسبت به سال 90 با افت بیش از 30 درصدی مواجه شده‌اند. بر اساس آماری که همین روزنامه داده، کل حجم تولید و فروش خودروهای سواری در کشور در سال 90 که سال اوج فروش خودروسازان کشور نیز به‌حساب می‌آید، با کاهشی 32 درصدی در سال 93 به یک میلیون و 70هزار دستگاه و میزان واردات خودرو نیز با رشدی 70 درصدی به 102هزار دستگاه در سال مزبور رسید.
این بحران در سال 94 آن‌چنان تشدید شد که در شهریور 94 اساساً خودروهای تولید داخل با تحریم تقریباً سراسری مردم روبه‌رو شد و تولید آن دچار یک افت 50 درصدی شد. (تلویزیون رژیم 7مهر94)
به دنبال آن تحریم مردمی، نعمت زاده وزیر صنایع دولت روحانی به صحنه آمد و اقدام کمپین مردمی تحریم خرید خودروهای بی‌کیفیت داخلی را با دریدگی خاص آخوندها، خیانت نامید!
عصرایرانیان 10شهریور 94 نعمت زاده: کمپین نخریدن خودرو خیانت است!
به این ترتیب دولت، توپ کاهش خرید خودروهای بی‌کیفیت را به زمین مردم انداخت!
اما فقط 16روزبعد همان رسانه‌های رژیم خبری منتشر کردند که علت سقوط صنعت خودرو سازی کشور چیزی نبود جز زیان 600میلیارد تومانی ناشی از واردات خودرو! آن هم در مملکتی که صنایع خودروسازی‌اش نیاز حیاتی به حمایت دولتی در برابر تولید خا رجی و واردات بی‌رویة آن دارند.
روز 13مهر 94روزنامه حکومتی ابرار اقتصادی نوشت صنعت خودرو در آستانهٴ توقف قرار گرفته است.
یک روز قبل از آن، رسالت آخوندی نوشته بود: تولید خودرو نصف شد. اما همین روزنامه‌ها تنها 9روز بعد، دوباره خبر از یک کلاهبرداری 800میلیاردی در واردات خودرو داد. داستان از این قرار بود که: نهادهای مربوطه با ارزی که برای وارد کردن دارو گرفته بودند، خودرو وارد کردند! (روزنامه حکومتی آرمان 22مهر 94).
و نهایتاً در 19 دی 94 کیهان خامنه‌ای خبر از واردات 2600میلیاردی خودرو در 9ماهه اول سال داد. آن هم در همان مملکتی که صنایع خودروسازی آن در آستانهٴ ورشکستگی و نابودی قرار دارد به‌نحوی که حتی توان پرداخت بدهیهای خود به قطعه سازان را هم ندارد.
در یک گفتگو در تلویزیون رژیم در اول اسفند 94 در همین مورد آمده است:
بدهی خودرو سازان به قطعه سازان مبلغی که هروز داره سنگین تراز دیروز میشه و مهمان برنامه که خود یکی از دست‌اندرکاران ساخت قطعه، شخصی به نام ”رجال “ می‌گوید: ”الان قطعه سازان در شرایطی هستند که حساب مرگ و زندگیست“.
خبر نگار: بدهی خودروسازیها به قطعه سازان بعد از این طرح خروج از رکود هم پولی زیادی به قطعه سازان داده نشده
نعمت زاده وزیر صنعت و معادن: ... بین80 تا 70 درصد ش سهم قطعه سازهاست و پرداخت شده، منتهی طلب قطعه سازها بیش از این حرفها ست
اما یک قطعه‌ساز آن را رد کرده و می‌گوید: 2هزار میلیارد تومن پول گرفته شده! از این 2هزار میلیارد تومن، من فکر می‌کنم کمتر از 30، تا 40 درصدش اومده به صنعت قطعه سازی“.
در واقع باید گفت مشکل قبل از هر چیز در خیانتی است که خود نظام در حق صنایع داخلی می‌کند و از یک‌سو با وارد کردن خودروی خارجی و گاه حتی با قاچاق کردن ارز دارویی برای وارد کردن خودرو، تیشه به ریشهٴ صنعت خودرو سازی کشور می‌زند. و البته با فرافکنی مردم تحریم کننده را به خیانت متهم می‌کند!
آخرین قسمت این گزارش هم کلام دیگری است از عوامل همین رژیم که گوشه‌یی از تاریخچهٴ تلخ این صنعت در سالهای اخیر میهن را بازگو می‌کند (مذاکرات مجلس رژیم 3آذر94) :
یک نماینده مجلس: ”ما 50سال است که ادعا می‌کنیم که خودرو ساز هستیم 50سال در این عرصه داریم سرمایه‌گذاری می‌کنیم و سالیانه میلیاردها تومان هزینه خودروسازها می‌شود اما الآن اگر از شما سؤال کنند که وضعیت خودروهایی که در گذشته می‌ساختیم چطور است؟ قطعاً خواهید گفت ده سال پیش بهتر می‌ساختیم این چه خودرو سازی است که شما بعد از 50سال هنوز نتوانسته‌اید یک خودرو با کیفیت استاندارد که در جاده‌ها حداقل تعادل را داشته باشد، ترمز مناسب داشته باشد، این را بسازید و تحویل جامعه بدهید؟ حالا من قیمت را کار ندارم که شما امروز پراید را حدود بیست میلیون تومان ملت می‌خرد این ظلم بزرگی به جامعه است که ما هنوز نتوانسته‌ایم یک خودرو مناسب با کیفیت و استاندارد تحویل مردم بدهیم“.
