رشت - کانون صنفی معلمان گیلان در بیانیه‌یی حکم شش سال حبس برای اسماعیل عبدی را محکوم کرد. در این بیانیه از جمله آمده است:
متأسفانه پاسخ مطالبه بر حق و قانونی در تمام این سالها صدور احکام سنگین برای کنشگران صنفی مطالبه جو بوده که جز حق خواهی گناهی نداشته‌اند.
بی‌تردید باید کیفیت احوال و افعال معلمان یک جامعه را شناسه صعود و سقوط آن جامعه دانست. در پرتو این نگاه است که جامعه‌ی معلمان با پشتوانه‌ی منطق و خرد جمعی می‌پرسند، چگونه است معلمان مظلوم و محبوب و متفکران این دیار به جرم آموزش پرسشگری، بیداری و مسئولیت‌پذیری فرزندان این مرز و بوم، باید سالیانی در بند باشند.
آخرین این احکام صدور 6سال محکومیت زندان توسط قاضی صلواتی در شعبه 15 دادگاه انقلاب برای آقای اسماعیل عبدی دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران (تهران) بوده است.
چنان‌چه تمام گفته‌ها و نوشته‌های جناب عبدی نشان می‌دهد، او هدفی جز دفاع از وضعیت صنفی همکاران خود و ارتقای موقعیت آموزشی و معیشتی آنها نداشته و برای دفاع از این مطالبات همواره مسالمت آمیزترین راه‌ها را برگزیده است.
ما معتقدیم صدور چنین حکمی نه تنها کمترین نشان و نشانه‌ای از عدالت در رأی صادره نیست، بلکه چنین احکامی نارضایتی قشر عظیم معلمان ایران را به همراه دارد.
پرسش اینجاست که محکومیت ناعادلانه‌ی 6سال حبس برای آقای اسماعیل عبدی کنشگر صادق و پویای معلمان ایران، حبس 7 بهار عمر از 9سال محکومیت بدون مرخصی رسول بداقی حتی برای لحظاتی که در تشییع جنازه‌ی مادرش حضور یابد و اکنون بعد 2520روز زندان بی‌مرخصی در آستانه‌ی نابینایی قرار گرفته است، با کدام یک از معیارهای عدالت ورزی هم سویی دارد؟
کانون صنفی معلمان گیلان ۹۴/۱۲/۱۵
متأسفانه پاسخ مطالبه بر حق و قانونی در تمام این سالها صدور احکام سنگین برای کنشگران صنفی مطالبه جو بوده که جز حق خواهی گناهی نداشته‌اند.
بی‌تردید باید کیفیت احوال و افعال معلمان یک جامعه را شناسه صعود و سقوط آن جامعه دانست. در پرتو این نگاه است که جامعه‌ی معلمان با پشتوانه‌ی منطق و خرد جمعی می‌پرسند، چگونه است معلمان مظلوم و محبوب و متفکران این دیار به جرم آموزش پرسشگری، بیداری و مسئولیت‌پذیری فرزندان این مرز و بوم، باید سالیانی در بند باشند.
آخرین این احکام صدور 6سال محکومیت زندان توسط قاضی صلواتی در شعبه 15 دادگاه انقلاب برای آقای اسماعیل عبدی دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران (تهران) بوده است.
چنان‌چه تمام گفته‌ها و نوشته‌های جناب عبدی نشان می‌دهد، او هدفی جز دفاع از وضعیت صنفی همکاران خود و ارتقای موقعیت آموزشی و معیشتی آنها نداشته و برای دفاع از این مطالبات همواره مسالمت آمیزترین راه‌ها را برگزیده است.
ما معتقدیم صدور چنین حکمی نه تنها کمترین نشان و نشانه‌ای از عدالت در رأی صادره نیست، بلکه چنین احکامی نارضایتی قشر عظیم معلمان ایران را به همراه دارد.
پرسش اینجاست که محکومیت ناعادلانه‌ی 6سال حبس برای آقای اسماعیل عبدی کنشگر صادق و پویای معلمان ایران، حبس 7 بهار عمر از 9سال محکومیت بدون مرخصی رسول بداقی حتی برای لحظاتی که در تشییع جنازه‌ی مادرش حضور یابد و اکنون بعد 2520روز زندان بی‌مرخصی در آستانه‌ی نابینایی قرار گرفته است، با کدام یک از معیارهای عدالت ورزی هم سویی دارد؟
کانون صنفی معلمان گیلان ۹۴/۱۲/۱۵
