رنه لومینو -رئیس مشترک جنبش مرآپ
خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز مقاومت ایران، من در ابتدا می‌خواهم از شما به‌خاطر این شب برادری که شما به ما هدیه می‌دهید، تشکر کنم. این سمبل زیبایی است که بتوانیم با یکدیگر به‌رغم تفاوتهایمان زندگی کنیم. اگر ما در کنار شما هستیم به‌خاطر این است که وضعیت حقوق‌بشر در ایران وحشتناک است. سرکوب مخالفان سیاسی، اعدامها، حلق آویزهای جمعی و خودسرانه افزایش می‌یابند. آنها انعکاس ناتوانی رژیم در برابر بحرانهای کشور در سطح اجتماعی و سیاسی و وحشتش از انفجاری است که راه را برای دموکراسی باز می‌کند. برای حاکمیت این تنها وسیله برای باقی ماندن بر سر جای خود از طریق ترور و وحشت است.
ما شاهد موج دستگیری کسانی هستیم که مشروعیت این رژیم را زیر علامت سؤال می‌برند. ما شاهد بسیاری محدودیتهای مدنی هستیم. ما شاهد تجدید اعدامهای جمعی و فراقانونی هستیم. اعضای اپوزیسیون و به‌طور خاص مجاهدین خلق و خانواده‌هایشان به این ترتیب مورد هدف قرار می‌گیرند. همچنین روزنامه‌نگاران، مدافعان حقوق‌بشر، هنرمندان و شهروندان که در یک تظاهرات شرکت می‌کنند مورد هدف قرار می‌گیرند. من به‌طور خاص به زنان ایرانی که در خط اول مبارزه با دیکتاتوری مذهبی قرار دارند درود می‌فرستم که قیمت گزافی برای مبارزه برای آزادی متحمل می‌شوند. آنها اولین قربانیان این رژیم هستند. من همچنین مصر هستم که همبستگی خود را با اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران که در کمپ لیبرتی در عراق می‌باشند، اعلام کنم. باید به‌طور خستگی‌ناپذیر تکرار کرد که این مردان و این زنان پناهنده هستند و با موافقت خود مبنی بر تحویل سلاح تحت کنوانسیون چهارم ژنو قرار گرفتند. تأمین نکردن امنیت آنها یک خیانت نسبت به آنها می‌باشد. این وظیفه سازمان ملل و جامعه بین‌المللی و به‌طور خاص ایالات متحده است که امنیت آنها را تأمین کنند. آنها نه تنها قربانی تهاجمات مکرر که باعث کشته شدن دهها نفر شده است می‌باشند، بلکه به‌طور واقعی در یک کمپ اجباری در شرایط غیرانسانی به‌سر می‌برند و معالجات پزشکی با ممانعت مواجه است که موجب مرگ بیماران می‌شود. ذخیرهٴ آب به‌صورت درست صورت نمی‌گیرد. سیستم پالایش آب عمل نمی‌کند. این یک محاصره واقعی است که سازمان ملل می‌بایست فوراً به آن پایان دهد. شورای ملی مقاومت ایران در میان اولین کسانی بود که بنیادگرایی را افشا کرد و در برابر این تهدید هشدار داد. مقاومت با دادن جایگاه زنان به آنان و با اصرار بر برابری زن و مرد و جدایی دین از دولت، احترام به تمامی اقلیتهای قومی و مذهبی، رد مجازات مرگ را اعلام کرده است. 28ژانویه روحانی مورد استقبال فرانسوا اولاند قرار می‌گیرد. آنها شاید در مورد مسألهٴ اتمی صحبت کنند. شاید در مورد تبادلات تجاری صحبت کنند. ولی آیا از حقوق‌بشر هم صحبت خواهند کرد؟ اما حقوق‌بشر نمی‌بایست به‌خاطر منافع تجاری یا سیاسی قربانی شود. در مورد مسألهٴ اتمی، تنها تضمین برای این‌که رژیم ایران دارای سلاح اتمی نشود، پایان دادن به این رژیم و برقراری دموکراسی است. پذیرایی از یک دیکتاتور تنها یک اشتباه اخلاقی نیست، بلکه یک اشتباه سیاسی است. به همین دلیل است که مراپ به تظاهراتی که در روز 27 یا 28ژانویه در تروکادرو در پاریس برگزار می‌شود، فراخوان می‌دهد. در ابتدای سال نو، سنت بر این است که آرزوهایمان را بیان کنیم. من بهترین آرزوهایم این است که دموکراسی، آزادی و صلح در ایران برقرار شود. خانم رئیس‌جمهور من برای خلق ایران صمیمیت و همبستگی آرزو می‌کنم.
پدر آرتور
نگران نباشید، من 30ثانیه صحبت می‌کنم. من می‌خواستم به شما بگویم که یک مسألهٴ مهم وجود دارد و امسال دهمین سالگرد درگذشت ابه پیر است و من فکر می‌کنم که در عرض چند روز آینده برای برگزاری مراسم نماز به آنجا بروم. او تمایل داشت که تمامی فقرای جهان به‌پاخیزند و بگویند که زندگی زیباست. و من می‌خواهم از بچه‌ها بخواهم که به این‌جا بیایند، آیا می‌آیید بچه‌ها، زیرا این شمایید که آینده هستید. بیایید بچه‌ها، سریع بیایید. به شما احتیاج دارم.
می خواهم به شما بگویم که شما بچه‌ها، شما آینده هستید، ما متعلق به گذشته‌ایم. ولی دلم می‌خواهد همچنین به همهٴ مادران که این‌جا هستند و دختر یا پسرشان که کشته شده‌اند صحبت کنم. من می‌خواهم که شما برای آنها کف بزنید. من تو را سفیر صلح می‌خوانم. تو می‌پذیری؟ مرسی، خداحافظ
بئاتریس داگراس
خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز، خواهران و برادران ایرانی، دوستان عزیز از مناطق دیگر، من دلم می‌خواهد از دعوتی که شما از ما کرده‌اید تا سال نو را گرامی بداریم، تشکر کنم. من فکر می‌کنم که به فارسی هم می‌گویند سال نو مبارک (این‌جا خودش به فارسی می‌گوید) من آن را به زبان خودتان تبریک می‌گویم. اینها تنها کلماتی هستند که من می‌دانم و خوشحالم که توانستم آن را بگویم. من سال خوبی برای شما آرزو می‌کنم. و خانم پرزیدنت من فکر می‌کنم پیکاری که شما می‌کنید و به‌رغم فراز و فرودها، با شجاعت و استقامت برای برقراری آزادی و دموکراسی در ایران پیش می‌برید، علامت امید است. ما، گروه دوستی اسلامی-مسیحی از این فرصت استفاده کردیم تا با تقویمهای قمری و میلادی تولد مسیح و پیامبر اسلام را بزرگ بداریم. ما این دو جشن را بزرگداشتیم و افراد زیادی را فراخواندیم تا دوستی با یکدیگر را تجربه کنند و با همدیگر یک جهان بهتر بسازیم. با چنین شرایط ساده‌یی در کارهای روزمره، ما می‌توانیم صلح را در سراسر جهان برقرار کنیم. سال نو مبارک برای همه. از شما تشکر می‌کنم.
ژان پیر گیو -از همسایگان اورسوراواز
اینها کلماتی به فارسی برای دوستان ایرانیم می‌باشد. سال نو به شما و مریم مبارک. مجدداً قبل از هر چیز تلفظ مرا ببخشید. سال نو به دوستان در اشرف، لیبرتی و تیرانا مبارک باد برای مریم سلامت هر چه بیشتر را آرزو دارم. چون می‌دانم تا چه اندازه دنبال آزادی و دموکراسی برای ایران است. امسال سال سرنگونی رژیم جنایتکار ملاهاست. و باز عید را به همهٴ شما مبارک باد. درودی پرشور برای مریم و مسعود. خدا شما را حفظ کند. من اشرفی هستم. مقاومت، پیروزی، آزادی.
ما امیدواریم که دولتمان قاطعیت لازم را داشته باشد تا تروریسم را از هر کجا که بیاید، ریشه‌کن کند. سرنوشت رژیم ملاها این است که به‌زودی سرنگون می‌شوند. باز هم سال نو مبارک به تمام خانواده‌های شما. روز 28ژانویه ما در پاریس علیه دیدار ملا روحانی از الیزه تظاهرات می‌کنیم. برای اتمام سخنرانی، سه کلمه می‌گویم، مقاومت، پیروزی، آزادی.
گیلن ژانسن
سخنرانی من کوتاه خواهد بود. من به فارسی با شما صحبت نمی‌کنم. آزادی یکی از معدود کلماتی است که من می‌دانم. خانم رجوی شب به‌خیر. آقایان و خانمها شب به‌خیر. به خواهرانم، هزار ستاره در لیبرتی در آسمان عراق، صدای روشن ویولونهای شما بلند می‌شود. خون شهدای شما بیهوده به زمین ریخته نشده است. این چیزی است که من به این زنان مقاومت در کمپ لیبرتی بعد از حمله اکتبر 2015 نوشتم. سال 2015 که یک سال غمناک بود بالاخره به پایان رسید. باید برای کمپ لیبرتی و همچنین تمامی ما آرزو کنیم که سال جدید سال صلح جهانی باشد. با این وجود به نام صلح آیا می‌توانیم آمدن روحانی به فرانسه را بپذیریم. او که مسئولیت بیش از 900 اعدام را در سال 2015 بنا به برآوردهای عفو بین‌الملل به عهده داشته است. یعنی بیش از 2000 اعدام از زمان رسیدنش به قدرت. به‌علاوه نباید حمله به اشرف و لیبرتی را فراموش کنیم. یادآوری کنیم که 17دسامبر 2015، مجمع عمومی ملل‌متحد یک قطعنامه تصویب کرد که هفتاد و دومین قطعنامه‌یی بود که قاطعانه نقض وحشیانهٴ حقوق‌بشر در ایران را محکوم می‌کرد. اینها دلایل خوبی برای تظاهرات علیه دیدار رسمی روحانی و همچنین علیه بنیادگرایی و افراطی‌گری مذهبی تحت عنوان احترام به حقوق‌بشر هستند. امید است که تعدادمان زیاد باشد تا این اعمال وحشیانه را افشا کنیم و مقاومت کنیم تا سر پا بایستیم. با تکرار آرزوهایم برای شما در سال 2016 از شما تشکر می‌کنم.
پایان.
خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز مقاومت ایران، من در ابتدا می‌خواهم از شما به‌خاطر این شب برادری که شما به ما هدیه می‌دهید، تشکر کنم. این سمبل زیبایی است که بتوانیم با یکدیگر به‌رغم تفاوتهایمان زندگی کنیم. اگر ما در کنار شما هستیم به‌خاطر این است که وضعیت حقوق‌بشر در ایران وحشتناک است. سرکوب مخالفان سیاسی، اعدامها، حلق آویزهای جمعی و خودسرانه افزایش می‌یابند. آنها انعکاس ناتوانی رژیم در برابر بحرانهای کشور در سطح اجتماعی و سیاسی و وحشتش از انفجاری است که راه را برای دموکراسی باز می‌کند. برای حاکمیت این تنها وسیله برای باقی ماندن بر سر جای خود از طریق ترور و وحشت است.
ما شاهد موج دستگیری کسانی هستیم که مشروعیت این رژیم را زیر علامت سؤال می‌برند. ما شاهد بسیاری محدودیتهای مدنی هستیم. ما شاهد تجدید اعدامهای جمعی و فراقانونی هستیم. اعضای اپوزیسیون و به‌طور خاص مجاهدین خلق و خانواده‌هایشان به این ترتیب مورد هدف قرار می‌گیرند. همچنین روزنامه‌نگاران، مدافعان حقوق‌بشر، هنرمندان و شهروندان که در یک تظاهرات شرکت می‌کنند مورد هدف قرار می‌گیرند. من به‌طور خاص به زنان ایرانی که در خط اول مبارزه با دیکتاتوری مذهبی قرار دارند درود می‌فرستم که قیمت گزافی برای مبارزه برای آزادی متحمل می‌شوند. آنها اولین قربانیان این رژیم هستند. من همچنین مصر هستم که همبستگی خود را با اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران که در کمپ لیبرتی در عراق می‌باشند، اعلام کنم. باید به‌طور خستگی‌ناپذیر تکرار کرد که این مردان و این زنان پناهنده هستند و با موافقت خود مبنی بر تحویل سلاح تحت کنوانسیون چهارم ژنو قرار گرفتند. تأمین نکردن امنیت آنها یک خیانت نسبت به آنها می‌باشد. این وظیفه سازمان ملل و جامعه بین‌المللی و به‌طور خاص ایالات متحده است که امنیت آنها را تأمین کنند. آنها نه تنها قربانی تهاجمات مکرر که باعث کشته شدن دهها نفر شده است می‌باشند، بلکه به‌طور واقعی در یک کمپ اجباری در شرایط غیرانسانی به‌سر می‌برند و معالجات پزشکی با ممانعت مواجه است که موجب مرگ بیماران می‌شود. ذخیرهٴ آب به‌صورت درست صورت نمی‌گیرد. سیستم پالایش آب عمل نمی‌کند. این یک محاصره واقعی است که سازمان ملل می‌بایست فوراً به آن پایان دهد. شورای ملی مقاومت ایران در میان اولین کسانی بود که بنیادگرایی را افشا کرد و در برابر این تهدید هشدار داد. مقاومت با دادن جایگاه زنان به آنان و با اصرار بر برابری زن و مرد و جدایی دین از دولت، احترام به تمامی اقلیتهای قومی و مذهبی، رد مجازات مرگ را اعلام کرده است. 28ژانویه روحانی مورد استقبال فرانسوا اولاند قرار می‌گیرد. آنها شاید در مورد مسألهٴ اتمی صحبت کنند. شاید در مورد تبادلات تجاری صحبت کنند. ولی آیا از حقوق‌بشر هم صحبت خواهند کرد؟ اما حقوق‌بشر نمی‌بایست به‌خاطر منافع تجاری یا سیاسی قربانی شود. در مورد مسألهٴ اتمی، تنها تضمین برای این‌که رژیم ایران دارای سلاح اتمی نشود، پایان دادن به این رژیم و برقراری دموکراسی است. پذیرایی از یک دیکتاتور تنها یک اشتباه اخلاقی نیست، بلکه یک اشتباه سیاسی است. به همین دلیل است که مراپ به تظاهراتی که در روز 27 یا 28ژانویه در تروکادرو در پاریس برگزار می‌شود، فراخوان می‌دهد. در ابتدای سال نو، سنت بر این است که آرزوهایمان را بیان کنیم. من بهترین آرزوهایم این است که دموکراسی، آزادی و صلح در ایران برقرار شود. خانم رئیس‌جمهور من برای خلق ایران صمیمیت و همبستگی آرزو می‌کنم.
پدر آرتور
نگران نباشید، من 30ثانیه صحبت می‌کنم. من می‌خواستم به شما بگویم که یک مسألهٴ مهم وجود دارد و امسال دهمین سالگرد درگذشت ابه پیر است و من فکر می‌کنم که در عرض چند روز آینده برای برگزاری مراسم نماز به آنجا بروم. او تمایل داشت که تمامی فقرای جهان به‌پاخیزند و بگویند که زندگی زیباست. و من می‌خواهم از بچه‌ها بخواهم که به این‌جا بیایند، آیا می‌آیید بچه‌ها، زیرا این شمایید که آینده هستید. بیایید بچه‌ها، سریع بیایید. به شما احتیاج دارم.
می خواهم به شما بگویم که شما بچه‌ها، شما آینده هستید، ما متعلق به گذشته‌ایم. ولی دلم می‌خواهد همچنین به همهٴ مادران که این‌جا هستند و دختر یا پسرشان که کشته شده‌اند صحبت کنم. من می‌خواهم که شما برای آنها کف بزنید. من تو را سفیر صلح می‌خوانم. تو می‌پذیری؟ مرسی، خداحافظ
بئاتریس داگراس
خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز، خواهران و برادران ایرانی، دوستان عزیز از مناطق دیگر، من دلم می‌خواهد از دعوتی که شما از ما کرده‌اید تا سال نو را گرامی بداریم، تشکر کنم. من فکر می‌کنم که به فارسی هم می‌گویند سال نو مبارک (این‌جا خودش به فارسی می‌گوید) من آن را به زبان خودتان تبریک می‌گویم. اینها تنها کلماتی هستند که من می‌دانم و خوشحالم که توانستم آن را بگویم. من سال خوبی برای شما آرزو می‌کنم. و خانم پرزیدنت من فکر می‌کنم پیکاری که شما می‌کنید و به‌رغم فراز و فرودها، با شجاعت و استقامت برای برقراری آزادی و دموکراسی در ایران پیش می‌برید، علامت امید است. ما، گروه دوستی اسلامی-مسیحی از این فرصت استفاده کردیم تا با تقویمهای قمری و میلادی تولد مسیح و پیامبر اسلام را بزرگ بداریم. ما این دو جشن را بزرگداشتیم و افراد زیادی را فراخواندیم تا دوستی با یکدیگر را تجربه کنند و با همدیگر یک جهان بهتر بسازیم. با چنین شرایط ساده‌یی در کارهای روزمره، ما می‌توانیم صلح را در سراسر جهان برقرار کنیم. سال نو مبارک برای همه. از شما تشکر می‌کنم.
ژان پیر گیو -از همسایگان اورسوراواز
اینها کلماتی به فارسی برای دوستان ایرانیم می‌باشد. سال نو به شما و مریم مبارک. مجدداً قبل از هر چیز تلفظ مرا ببخشید. سال نو به دوستان در اشرف، لیبرتی و تیرانا مبارک باد برای مریم سلامت هر چه بیشتر را آرزو دارم. چون می‌دانم تا چه اندازه دنبال آزادی و دموکراسی برای ایران است. امسال سال سرنگونی رژیم جنایتکار ملاهاست. و باز عید را به همهٴ شما مبارک باد. درودی پرشور برای مریم و مسعود. خدا شما را حفظ کند. من اشرفی هستم. مقاومت، پیروزی، آزادی.
ما امیدواریم که دولتمان قاطعیت لازم را داشته باشد تا تروریسم را از هر کجا که بیاید، ریشه‌کن کند. سرنوشت رژیم ملاها این است که به‌زودی سرنگون می‌شوند. باز هم سال نو مبارک به تمام خانواده‌های شما. روز 28ژانویه ما در پاریس علیه دیدار ملا روحانی از الیزه تظاهرات می‌کنیم. برای اتمام سخنرانی، سه کلمه می‌گویم، مقاومت، پیروزی، آزادی.
گیلن ژانسن
سخنرانی من کوتاه خواهد بود. من به فارسی با شما صحبت نمی‌کنم. آزادی یکی از معدود کلماتی است که من می‌دانم. خانم رجوی شب به‌خیر. آقایان و خانمها شب به‌خیر. به خواهرانم، هزار ستاره در لیبرتی در آسمان عراق، صدای روشن ویولونهای شما بلند می‌شود. خون شهدای شما بیهوده به زمین ریخته نشده است. این چیزی است که من به این زنان مقاومت در کمپ لیبرتی بعد از حمله اکتبر 2015 نوشتم. سال 2015 که یک سال غمناک بود بالاخره به پایان رسید. باید برای کمپ لیبرتی و همچنین تمامی ما آرزو کنیم که سال جدید سال صلح جهانی باشد. با این وجود به نام صلح آیا می‌توانیم آمدن روحانی به فرانسه را بپذیریم. او که مسئولیت بیش از 900 اعدام را در سال 2015 بنا به برآوردهای عفو بین‌الملل به عهده داشته است. یعنی بیش از 2000 اعدام از زمان رسیدنش به قدرت. به‌علاوه نباید حمله به اشرف و لیبرتی را فراموش کنیم. یادآوری کنیم که 17دسامبر 2015، مجمع عمومی ملل‌متحد یک قطعنامه تصویب کرد که هفتاد و دومین قطعنامه‌یی بود که قاطعانه نقض وحشیانهٴ حقوق‌بشر در ایران را محکوم می‌کرد. اینها دلایل خوبی برای تظاهرات علیه دیدار رسمی روحانی و همچنین علیه بنیادگرایی و افراطی‌گری مذهبی تحت عنوان احترام به حقوق‌بشر هستند. امید است که تعدادمان زیاد باشد تا این اعمال وحشیانه را افشا کنیم و مقاومت کنیم تا سر پا بایستیم. با تکرار آرزوهایم برای شما در سال 2016 از شما تشکر می‌کنم.
پایان.
