متحد در برابر بنیادگرایی و تروریسم تحت نام اسلام
همبستگی با مقاومت مردم ایران برای آزادی
اورسور اواز-10ژانویه 2016
اسقف ترقیخواه فرانسوی، ژاک گایو
خانم رئیسجمهور، دوستان عزیز، من شوق آن را دارم که به شما آرزوهایم را تقدیم کنم:
همبستگی با مقاومت مردم ایران برای آزادی
اورسور اواز-10ژانویه 2016
اسقف ترقیخواه فرانسوی، ژاک گایو
خانم رئیسجمهور، دوستان عزیز، من شوق آن را دارم که به شما آرزوهایم را تقدیم کنم:
اول اینکه سرزنده باشید، امروز، فردا و هر روز، سرزنده باشید، چون زندگی شکننده است میتوان آن را سریع در موقعی که انتظارش نیست از دست داد. همچنین میدانید که زندگی برای بعضیها سخت است و بعضی هستند که باید برای بقا بجنگند. کسانی هستند که زندگیشان را ربودهاند؛ بهطور خاص من به دوستانم در کمپ لیبرتی فکر میکنم.
دومین آرزوی من این است که زنان و مردانی باشید که با هم در مقاومت به پیش میروند، در این مسیر نباید ایستاد، اگر بایستی نیست میشوی. ما در راه هستیم، ما با هم هستیم و به پشت نباید نگاه کرد، باید به سوی آینده نگاه کرد و فکر میکنم که دوستان ما در لیبرتی با شیوه زندگیشان و با شیوه مبارزهشان، به ما شجاعت آینده را منتقل میکنند.
سومین آرزوی من این است که مهماننواز باشید و این چیز زیبا را که رویکرد مهماننوازانه است بهکار ببندید. به دیدار دیگران بروید، دیگران را به نزد خود دعوت کنید، کاری که در عید کریسمس مجاهدین و رئیسجمهور مقاومت کردند و به مراسم دعای شب نوئل در کلیسای سن ژرمن دپره پاریس رفتند. مسیحیان در ابتدا شگفتزده شدند، سپس حضور شما برایشان بسیار خوشایند بود و بازتابهایی که به من رسید بسیار ستایش آمیز بود. با هم در آن کلیسا این عید نوئل را گرامی داشتید چرا که مسیح برای همه جهانیان آمده بود. ما در مکانی که زندگی میکنم یعنی جامعه اسپیریتن ها در پاریس با فروتنی دو پناهنده یکی افغان و دیگری کرد عراقی از موصل را پناه دادهایم. دو مسلمان که دوستشان داریم و برای جامعه ما یک بخشش هستند. این همان روح مهماننوازی است که انسانهایی را در نزد خودمان بپذیریم و بعضاً به نزد آنها برویم. مهماننوازی این امکان را میدهد که روابط دوستی قوی برقرار شود وقتی که در نان و دوستی شریک شدیم دیگر با هم پیوند خوردهایم و امشب از ما پذیرایی میشود و ما مشتاق شروع آن هستیم!
دومین آرزوی من این است که زنان و مردانی باشید که با هم در مقاومت به پیش میروند، در این مسیر نباید ایستاد، اگر بایستی نیست میشوی. ما در راه هستیم، ما با هم هستیم و به پشت نباید نگاه کرد، باید به سوی آینده نگاه کرد و فکر میکنم که دوستان ما در لیبرتی با شیوه زندگیشان و با شیوه مبارزهشان، به ما شجاعت آینده را منتقل میکنند.
سومین آرزوی من این است که مهماننواز باشید و این چیز زیبا را که رویکرد مهماننوازانه است بهکار ببندید. به دیدار دیگران بروید، دیگران را به نزد خود دعوت کنید، کاری که در عید کریسمس مجاهدین و رئیسجمهور مقاومت کردند و به مراسم دعای شب نوئل در کلیسای سن ژرمن دپره پاریس رفتند. مسیحیان در ابتدا شگفتزده شدند، سپس حضور شما برایشان بسیار خوشایند بود و بازتابهایی که به من رسید بسیار ستایش آمیز بود. با هم در آن کلیسا این عید نوئل را گرامی داشتید چرا که مسیح برای همه جهانیان آمده بود. ما در مکانی که زندگی میکنم یعنی جامعه اسپیریتن ها در پاریس با فروتنی دو پناهنده یکی افغان و دیگری کرد عراقی از موصل را پناه دادهایم. دو مسلمان که دوستشان داریم و برای جامعه ما یک بخشش هستند. این همان روح مهماننوازی است که انسانهایی را در نزد خودمان بپذیریم و بعضاً به نزد آنها برویم. مهماننوازی این امکان را میدهد که روابط دوستی قوی برقرار شود وقتی که در نان و دوستی شریک شدیم دیگر با هم پیوند خوردهایم و امشب از ما پذیرایی میشود و ما مشتاق شروع آن هستیم!