آنهایی که قدم در راه مبارزه برای آزادی و استقلال میهن‌شان می‌گذارند، به چهره‌های ماندگاری تبدیل می‌شوند که نامشان با نام سرزمین‌شان گره می‌خورد. نام مصدق کبیر از نام ایران و نهضت ملی ایران هیچگاه جدا شدنی نیست. مگر می‌شود از هندوستان صحبت کرد و از مهاتما گاندی نگفت؟ در پشت نام ویتنام، این چهره‌ی مهربان عمو هو، هوشی مین است که برای کودکان شعر آزادی و مقاومت می‌خواند. در کنار کنگو، چشمان پر سو و درخشان پاتریس لومومبا است که در قارهٴ سیاه می‌درخشد؛ و نام شیلی در کنار آلنده، پیوسته به‌دنبال هم می‌آیند.
از نوع همین پیوند، برای آمریکای لاتین و نام سیمون بولیوار هم مصداق دارد.
از نوع همین پیوند، برای آمریکای لاتین و نام سیمون بولیوار هم مصداق دارد.
سیمون بولیوار رهبر جنبش ملی آمریکای لاتین بود که به‌دلیل مبارزاتش علیه اسپانیا توسط توده‌های آمریکای لاتین به آزادیبخش معروف شد.
این چهره‌ی برجسته‌ی آمریکای لاتین در سال 1783 در کاراکاس پایتخت ونزوئلا به دنیا آمد. دوران تحصیلاتش را در اروپا سپری کرد و همانجا بود که با اندیشه‌های انقلاب فرانسه آشنا گردید. بعد از آن برای آزادی و کسب استقلال میهن به ونزوئلا بازگشت و با گردآوری آزادیخواهان و چند دوره جنگهای پرفراز و نشیب، سرانجام موفق شد با شجاعت ونزوئلا را از استعمار اسپانیا رها سازد.
اما بولیوار اهل توقف نبود. بعد از آزادسازی ونزوئلا به اکوادور و بولیوی رفت و مبارزات مردم آن سرزمین‌ها را هم رهبری کرد. بولیوار بعدها از ونزوئلا، پاناما، اکوادور و کلمبیا یک جمهوری به‌نام کلمبیای بزرگ به‌وجود آورد.
سیمون بولیوار در 17دسامبر سال 1830، (26آذر 1209) در نزدیکی شهر سانتامارتا در کلمبیا در سن 47سالگی به علت ابتلا به بیماری سل درگذشت. اما رهروان او، هم‌چون سالوادور آلنده، ویکتور خارا، پابلو نرودا و دیگر آزادیخواهان این بخش از جهان، راهش را در مقاومت برای آزادی ادامه دادند.
این چهره‌ی برجسته‌ی آمریکای لاتین در سال 1783 در کاراکاس پایتخت ونزوئلا به دنیا آمد. دوران تحصیلاتش را در اروپا سپری کرد و همانجا بود که با اندیشه‌های انقلاب فرانسه آشنا گردید. بعد از آن برای آزادی و کسب استقلال میهن به ونزوئلا بازگشت و با گردآوری آزادیخواهان و چند دوره جنگهای پرفراز و نشیب، سرانجام موفق شد با شجاعت ونزوئلا را از استعمار اسپانیا رها سازد.
اما بولیوار اهل توقف نبود. بعد از آزادسازی ونزوئلا به اکوادور و بولیوی رفت و مبارزات مردم آن سرزمین‌ها را هم رهبری کرد. بولیوار بعدها از ونزوئلا، پاناما، اکوادور و کلمبیا یک جمهوری به‌نام کلمبیای بزرگ به‌وجود آورد.
سیمون بولیوار در 17دسامبر سال 1830، (26آذر 1209) در نزدیکی شهر سانتامارتا در کلمبیا در سن 47سالگی به علت ابتلا به بیماری سل درگذشت. اما رهروان او، هم‌چون سالوادور آلنده، ویکتور خارا، پابلو نرودا و دیگر آزادیخواهان این بخش از جهان، راهش را در مقاومت برای آزادی ادامه دادند.
ب.بهمنی- 30 آذر 94
