وضعیت انفجاری جامعه و به‌ویژه نفرت جوانان از رژیم آخوندی، باعث می‌شود تا هرازگاهی سران و مهره‌های رژیم به صحنه بیایند و ازخشم متراکم مردم و به‌خصوص جوانان ابراز وحشت کنند.
نفرت مردم از نظام ولایت تا حدی است که ولی‌فقیه ارتجاع طی ماههای گذشته چندین مورد نسبت به نفرت جوانان از رژیم تحت عنوان ”دلسردی“ جوانان، ابراز وحشت کرده و از جمله 22مهر 94گفت: ” «کسانی بیایند جوانهای ما را دلسرد کنند؛ هم دلسردی از حال، هم دلسردی از آینده؛ [این که بگویند] آقا چه فایده دارد؟ برای که؟ برای چه؟ اینها دلسردکننده است، اینها خیانت است. هرکس بکند، خیانت است“.
بدیهی است که خامنه ای به صرفه نمی‌بیند به این واقعیت اشاره کند که سیاستهای ضد مردمی، غارتگرانه و سرکوبگرانه نظام است که وضعیت را به این نقطه رسانده است.
اما در مقابل ولی‌فقیه ارتجاع و در جنگ هژمونی با او، رفسنجانی مشکل رویگردانی و مقابله جوانان با نظام را به سیاستهای سرکوبگرانه حاکمیت ربط می‌دهد و می‌گوید: ”مایه اصلی ترویسم هم نارضایتیهای نسل جوان است که خیلی مشکل دارند و مخصوصاً فقرا و کسانی که در قدرتها نیستند و دستشان به جایی نمی‌رسد. ... وقتی که مستاصل می‌شوند، آخرین راه، راه سلاح است که سلاح را بر می‌دارند و انتقام می‌گیرند... .. طبیعی است که الآن جوانان دنبال این کارها بروند. خیلی زود و به آسانی جذب می‌شوند“. (خبرگزاری ایسنا 18مهر 94)
واضح است که باروت خشم جوانان ناشی از عملکرد ضد‌مردمی این نظام علیه آنان است، چه آنجایی که فقر و بیکاری را گریبانگیر آنان کرده است، چه آنجا که با شادی آنان سر ستیز دارد و گله‌های پاسداران و بسیجیها را به جان آنان می‌اندازد و چه در سانسور فضای مجازی برای ممانعت از دستیابی جوانان با واقعیتها و بگیرو ببند و...
اضافه بر فقری که این نظام برمردم و جوانان تحمیل کرده، عملکردهای این چنینی نظام ولایت‌فقیه است که باروت خشم مردم و جوانان را علیه رژیم شعله‌ور می‌کند وسران رژیم را به وحشت می‌اندازد.
زیرا باورهای ارتجاعی آخوندی نه تنها نیازهای جوانان را سرکوب می‌کند، بلکه با فرهنگ و مدنیت معاصر نیز سر ناسازگاری دارد و جامعه را نیز در معرض آسیب و تخریب قرار داده است.
در چنین شرایطی است که جوانان به مقابله با نظام برمی‌خیزند و خامنه‌ای نیز به رویگردانی جوانان از نظام آخوندی اعتراف می‌کند.
اعتراف خامنه‌ای به این وضعیت ضمن این‌که از سر استیصال است، همراه با شیادی نیز هست.
خلیفه ارتجاع نفرت جوانان و وضعیت انفجاری جامعه را با دجالگری خاص خود ناشی از القائات بیگانگان می‌داند. او در 12آبان 94 دردیدار با ایادی و مزدوران رژیم می‌گوید: ”امروز دارند به انواع مختلف و به وسایل گوناگون و جدیدی که آن روزها وجود نداشت، اعتقادات را، باورها را آماج قرار می‌دهند؛ این را باید جوانان متوجّه باشند. جوانان اوّلاً تاریخ مبارزات ملّت ایران را بیشتر بخوانند و بیشتر بدانند“.
واضح است که تلاش مذبوحانه علی خامنه‌ای در جهت نسبت دادن خشم جوانان به بیگانه صرفاً برای توجیه سرکوب آنان توسط ارگانهای نظامی و امنیتی نظام است.
اما به‌رغم تلاش مذبوحانه ولی‌فقیه نظام، وزیر اطلاعات آخوندها که وظیفه اصلی او و نهاد تحت مسئولیتش کنترل و سرکوب مردم است، حرف دیگری دارد.
آخوند علوی به صراحت اذعان می‌کند که ایجاد رعب و وحشت توسط نظام آخوندی جامعه را به‌حالت انفجاری درآورده است که او تحت عنوان ”اضطراب برای جامعه“ از آن نام می‌برد و می‌گوید: ”اگر ایجاد امنیت به بهای به‌وجود آوردن استرس و اضطراب برای جامعه باشد، حالت خوبی نیست“.
این اعتراف صریح آخوند محمود علوی بیانگر این است که سیاست سرکوب و ارعاب نه توانسته مردم و به‌خصوص جوانان را از پیگیری مطالباتشان بازدارد، و نه این‌که می‌تواند برای نظام مفید فایده باشد.
از این جهت است که وزیراطلاعات دولت آخوند حسن روحانی به ناگزیر ”عابد و مسلمانا“! شده و خواهان برخورد مؤدبانه مأموران سرکوب وامنیتی رژیم با مردم شده است.
بدیهی است که وزیر سرکوب رژیم از اصل و نسب آخوندی و سرکوبگرانه‌اش فاصله نگرفته که این طور خواستار فضای باز شده است!، بلکه حرفهای آخوند علوی صرفاً به‌دلیل فضای انفجاری جامعه و به‌ویژه در میان جوانان است که او را مجبور به این اعتراف می‌کند که: ”در فضای بسته عده‌یی تحریک می‌شوند تا آن فضا را بشکنند“.
طبیعی است وزیراطلاعات رژیم به‌دلیل مسئولیتش در سرکوب، نسبت به وضعیت متزلزل نظام از یک طرف، و از طرف دیگر خشم متراکم مردم و جوانان اشراف لازم را دارد که ناگزیر به ابراز وحشت از فضای انفجاری جامعه شده است.
آخوند علوی پیش از این نیز در 10خرداد 94 در همایش دو روزه استانداران و فرمانداران رژیم با وحشت و نگرانی نسبت به افزایش تجمعات اعتراضی اعتراف کرده بود که: «طبق اطلاعات ناجا در دو ماه اول سال تجمعات صنفی 55 درصد افزایش داشته است، بنابراین امکان تبدیل این تجمعات به اعتراضات سیاسی و چالشهای امنیتی وجود دارد“.
نفرت مردم از نظام ولایت تا حدی است که ولی‌فقیه ارتجاع طی ماههای گذشته چندین مورد نسبت به نفرت جوانان از رژیم تحت عنوان ”دلسردی“ جوانان، ابراز وحشت کرده و از جمله 22مهر 94گفت: ” «کسانی بیایند جوانهای ما را دلسرد کنند؛ هم دلسردی از حال، هم دلسردی از آینده؛ [این که بگویند] آقا چه فایده دارد؟ برای که؟ برای چه؟ اینها دلسردکننده است، اینها خیانت است. هرکس بکند، خیانت است“.
بدیهی است که خامنه ای به صرفه نمی‌بیند به این واقعیت اشاره کند که سیاستهای ضد مردمی، غارتگرانه و سرکوبگرانه نظام است که وضعیت را به این نقطه رسانده است.
اما در مقابل ولی‌فقیه ارتجاع و در جنگ هژمونی با او، رفسنجانی مشکل رویگردانی و مقابله جوانان با نظام را به سیاستهای سرکوبگرانه حاکمیت ربط می‌دهد و می‌گوید: ”مایه اصلی ترویسم هم نارضایتیهای نسل جوان است که خیلی مشکل دارند و مخصوصاً فقرا و کسانی که در قدرتها نیستند و دستشان به جایی نمی‌رسد. ... وقتی که مستاصل می‌شوند، آخرین راه، راه سلاح است که سلاح را بر می‌دارند و انتقام می‌گیرند... .. طبیعی است که الآن جوانان دنبال این کارها بروند. خیلی زود و به آسانی جذب می‌شوند“. (خبرگزاری ایسنا 18مهر 94)
واضح است که باروت خشم جوانان ناشی از عملکرد ضد‌مردمی این نظام علیه آنان است، چه آنجایی که فقر و بیکاری را گریبانگیر آنان کرده است، چه آنجا که با شادی آنان سر ستیز دارد و گله‌های پاسداران و بسیجیها را به جان آنان می‌اندازد و چه در سانسور فضای مجازی برای ممانعت از دستیابی جوانان با واقعیتها و بگیرو ببند و...
اضافه بر فقری که این نظام برمردم و جوانان تحمیل کرده، عملکردهای این چنینی نظام ولایت‌فقیه است که باروت خشم مردم و جوانان را علیه رژیم شعله‌ور می‌کند وسران رژیم را به وحشت می‌اندازد.
زیرا باورهای ارتجاعی آخوندی نه تنها نیازهای جوانان را سرکوب می‌کند، بلکه با فرهنگ و مدنیت معاصر نیز سر ناسازگاری دارد و جامعه را نیز در معرض آسیب و تخریب قرار داده است.
در چنین شرایطی است که جوانان به مقابله با نظام برمی‌خیزند و خامنه‌ای نیز به رویگردانی جوانان از نظام آخوندی اعتراف می‌کند.
اعتراف خامنه‌ای به این وضعیت ضمن این‌که از سر استیصال است، همراه با شیادی نیز هست.
خلیفه ارتجاع نفرت جوانان و وضعیت انفجاری جامعه را با دجالگری خاص خود ناشی از القائات بیگانگان می‌داند. او در 12آبان 94 دردیدار با ایادی و مزدوران رژیم می‌گوید: ”امروز دارند به انواع مختلف و به وسایل گوناگون و جدیدی که آن روزها وجود نداشت، اعتقادات را، باورها را آماج قرار می‌دهند؛ این را باید جوانان متوجّه باشند. جوانان اوّلاً تاریخ مبارزات ملّت ایران را بیشتر بخوانند و بیشتر بدانند“.
واضح است که تلاش مذبوحانه علی خامنه‌ای در جهت نسبت دادن خشم جوانان به بیگانه صرفاً برای توجیه سرکوب آنان توسط ارگانهای نظامی و امنیتی نظام است.
اما به‌رغم تلاش مذبوحانه ولی‌فقیه نظام، وزیر اطلاعات آخوندها که وظیفه اصلی او و نهاد تحت مسئولیتش کنترل و سرکوب مردم است، حرف دیگری دارد.
آخوند علوی به صراحت اذعان می‌کند که ایجاد رعب و وحشت توسط نظام آخوندی جامعه را به‌حالت انفجاری درآورده است که او تحت عنوان ”اضطراب برای جامعه“ از آن نام می‌برد و می‌گوید: ”اگر ایجاد امنیت به بهای به‌وجود آوردن استرس و اضطراب برای جامعه باشد، حالت خوبی نیست“.
این اعتراف صریح آخوند محمود علوی بیانگر این است که سیاست سرکوب و ارعاب نه توانسته مردم و به‌خصوص جوانان را از پیگیری مطالباتشان بازدارد، و نه این‌که می‌تواند برای نظام مفید فایده باشد.
از این جهت است که وزیراطلاعات دولت آخوند حسن روحانی به ناگزیر ”عابد و مسلمانا“! شده و خواهان برخورد مؤدبانه مأموران سرکوب وامنیتی رژیم با مردم شده است.
بدیهی است که وزیر سرکوب رژیم از اصل و نسب آخوندی و سرکوبگرانه‌اش فاصله نگرفته که این طور خواستار فضای باز شده است!، بلکه حرفهای آخوند علوی صرفاً به‌دلیل فضای انفجاری جامعه و به‌ویژه در میان جوانان است که او را مجبور به این اعتراف می‌کند که: ”در فضای بسته عده‌یی تحریک می‌شوند تا آن فضا را بشکنند“.
طبیعی است وزیراطلاعات رژیم به‌دلیل مسئولیتش در سرکوب، نسبت به وضعیت متزلزل نظام از یک طرف، و از طرف دیگر خشم متراکم مردم و جوانان اشراف لازم را دارد که ناگزیر به ابراز وحشت از فضای انفجاری جامعه شده است.
آخوند علوی پیش از این نیز در 10خرداد 94 در همایش دو روزه استانداران و فرمانداران رژیم با وحشت و نگرانی نسبت به افزایش تجمعات اعتراضی اعتراف کرده بود که: «طبق اطلاعات ناجا در دو ماه اول سال تجمعات صنفی 55 درصد افزایش داشته است، بنابراین امکان تبدیل این تجمعات به اعتراضات سیاسی و چالشهای امنیتی وجود دارد“.
